...με τη «φωνή»
& την υπογραφή του Μίλτου
Οι στιγμές. Οι αγάπες. Οι στίχοι. Όλα σκοτωμένα...
Όλα μακριά κι όμως τόσο κοντά.
Παιδιά μου και οι φόβοι μιας ζωής που κλείδωσα
μαζί με το παιδί που γέννησα.
Η βροχή σβήνει τη φωτιά.
Ο αέρας σκορπά τη στάχτη.
Η υγρασία ξεβάφει τις μάσκες.
Ο χρόνος δε μπορεί να μας γυρίσει στο χθες
κι εγώ πιο μόνος κι από νεκρός
ζω για τις αλλαγές
που φέρνει κάθε τόσο η ζωή.
