Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

Δεκαπενταύγουστος… μια ταινία, η ζωή μας

του Κωνσταντίνου Γιάνναρη


Αύγουστος στην Αθήνα. Καιρός για απόδραση. Το καλοκαίρι...
φτάνει στο τέλος του. Η πόλη αδειάζει, οι κάτοικοί της την εγκαταλείπουν. Στο κέντρο της Αθήνας, οι κάτοικοι μιας τριώροφης πολυκατοικίας ετοιμάζονται να φύγουν για λίγες μέρες.
Ένα ζευγάρι μεσοαστών που απεγνωσμένα θέλουν να αποκτήσουν ένα παιδί. Μια οικογένεια με δύο παιδιά που αντιμετωπίζει με στωικότητα και κρυφή ελπίδα, την ανίατη ασθένεια της μικρής κόρης. Ένα ζευγάρι που αναζητά καινούριες ισορροπίες στην σχέση του. 
Οι ένοικοι της πολυκατοικίας θα βαδίσουν διαφορετικούς δρόμους. Δρόμους που διασχίζουν ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Δρόμους που αποκλίνουν και οι οποίοι στο τέλος θα οδηγήσουν τον θεατή στο ίδιο μέρος. Στον τόπο της καρδιάς.
Πίσω όμως απ' αυτές τις διαφορετικές και αποκλίνουσες ιστορίες υπάρχει ένα πρόσωπο που τις ενώνει. Μέσα από το μάτια ενός 17χρονου διαρρήκτη, που λεηλατεί τα άδεια διαμερίσματα, μαθαίνουμε την πιο σκοτεινή πλευρά της ζωής τους, τις άλλες τους επιθυμίες. Είναι η μυστική ζωή τους που έρχεται στην επιφάνεια, είναι οι πόθοι και κρυφές τους επιθυμίες που σταδιακά αποκαλύπτονται στον θεατή. Είναι τα όνειρα τους, που ζητούν να γίνουν πραγματικότητα. Τρία διαμερίσματα, τρεις παράλληλες ιστορίες, τρεις πτυχές της καθημερινής ζωής. Και πέρα και πάνω απ' όλα αυτά τα θαύματα για τα οποία όλοι αυτοί προσεύχονται να γίνουν...
Η ταινία βραβεύτηκε με το βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (2001).
Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης δηλώνει για την ταινία του: "Ο 'Δεκαπενταύγουστος' είναι μια μαγική ταινία δρόμου μέσα στο θερμό καλοκαιρινό τοπίο της Ελλάδας. 
Ο κόσμος φεύγει για τις τελευταίες διακοπές. Μια απόδραση. Μαζική. Γιορτάζοντας την Κοίμηση της Θεοτόκου. Καιρός για τάματα. Καιρός θαυμάτων και αναγέννησης.
Και η στιγμή που οι διαρρήκτες κάνουν θραύση. Αδεια διαμερίσματα και σπίτια λεηλατούνται. Αυτό το Σαββατοκύριακο εκατοντάδες αφήνουν βαρύ φόρο αίματος στους δρόμους. Βαρύς ο φόρος.
Δεκαπενταύγουστος. Τελειώνει το καλοκαίρι. Καλό χειμώνα πια. Κρυπτοσκάει μύτη η θανάσιμη ρουτίνα του χειμώνα. Για μια ακόμη φορά προσπαθείς να αλλάξεις τη ζωή σου.
Φέτος το καλοκαίρι θα γυρίσεις αλλιώς.
Οι χαρακτήρες της ταινίας, οι ένοικοι μιας τριώροφης πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας, μας μιλάνε για την αγάπη. Για την έλλειψη αγάπης. Εκεί που η αγάπη καταρρέει. Μας λένε για την ανάγκη που νιώθουν να αρχίσουν πάλι από το μηδέν. Από την αρχή. Για θαύματα που προσεύχονται να γίνουν. Μας μιλάνε για καθημερινά πράγματα και πόθους καθημερινούς. Και μέσα από τα μάτια του νεαρού διαρρήκτη... μαθαίνουμε επίσης την πιο σκοτεινή πλευρά. Τις άλλες επιθυμίες. Τις αντιφατικές. Παραβιάζει τα μυστικά τους και μια αλλαγή συντελείται στη ζωή εκείνων και στη δική του. Και στην αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού, τα όνειρα και οι επιθυμίες τους γίνονται πραγματικότητα".

Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης γεννήθηκε το 1959. Σπούδασε στην Αγγλία (University of Keele - Joint Honours Degree in History / Economics), καθώς και στο University of Birmingham - M Phil Greek-Russian Post War Relations, Centre of Russian and East European Studies, (ανολοκλήρωτες σπουδές). Αμέσως μετά, άρχισε να γυρίζει ανεξάρτητες ταινίες μικρού μήκους, χαμηλού προϋπολογισμού. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί σε πολλά παγκόσμια κινηματογραφικά φεστιβάλ και forums. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του (Κοντά στον Παράδεισο) χρηματοδοτήθηκε και γυρίστηκε στο Λονδίνο. Εργάζεται και ζει στην Αθήνα… (cinephilia)