…«υποφέρεις κι υποφέρω», θα μπορούσα να πω ακολουθώντας...
τον
έξυπνο τρόπο γραφής και την όμορφα δοσμένη πλοκή του βιβλίου, που πραγματικά με
ανάγκασε να το αγαπήσω…
Η συγγραφέας Ελένη Δαφνίδη, κατάφερε να με κερδίσει από την
πρώτη σελίδα με το βαζάκι με τις καραμέλες, αντιλαμβανόμενος ότι οι εικόνες της
είναι φυσικές και όχι κλεμμένα είδωλα του σινεμά ή απλές περιγραφές φίλων, αλλά
και με τις μοναδικές περιγραφές.
Ο λόγος της, πιο φυσικός δεν γίνεται… χωρίς φαμφάρες και
άχρωμα περιτυλίγματα ακατανόητων λέξεων που συχνά κουράζουν τον αναγνώστη.
Ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα έργο που ήθελα και δεν ήθελα να
τελειώσω, που με έκανε να γελάσω, να χαρώ αυτό που λέμε «πήρα κάτι από αυτό το
βιβλίο»…
Εύγε, στη συγγραφέα που έχει ένα δικό της στυλ γραφής, που έχει
το χιούμορ πλούσιο στο συγγραφικό της λόγο, που με μια απλή κίνηση σε βγάζει
από τη μιζέρια των ιστοριών δίχως αύριο και σε καλωσορίζει σ’ έναν κόσμο που
ξέρει να αντιμετωπίζει τη ζωή και να βάζει ανθρώπους και καταστάσεις στη θέση
τους!
Το κείμενο γεμάτο εικόνες, χρώματα, συγγραφικές ανάσες και
πλοκή που σε κρατάει μες το παιχνίδι της ανάγνωσης, με το χαμόγελο συνοδό σου
σ’ αυτό το «κυνήγι»…
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας –
Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr
