Η «Σπηλιά
του Δράκου», το σημείο όπου σύμφωνα με τους θρύλους...
ζούσε το τρομερό στοιχειό...
Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι σπηλιές και τα ποτάμια που
χάνονταν στα έγκατα της γης, σχετίζονταν με τις πύλες του Αδη και θεωρούταν ως
«περάσματα» στον Κάτω Κόσμο.
Σημαντικότερο από αυτά, ο μυθικός Αχέρων ή αλλιώς
Μαυροπόταμος, ο γιος της Γης, ο οποίος κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας
προσέφερε νερό στους Τιτάνες, προκαλώντας την οργή του Δία. Ο ολύμπιος
θεός, ως αντίποινα, μαύρισε τα νερά του, καταδικάζονάς τον να κυλά αιώνια κάτω
από τη γη... Σύνορο ζώντων και νεκρών έκτοτε, φιλοξένησε για δύο αιώνες
ένα από τα διασημότερα νεκρομαντεία της αρχαιότητας.
Κάτω από το καθολικό της μονής του Αγίου Ιωάννου του
Προδρόμου (18ος αι.), η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ένα ειδικά
διαμορφωμένο σπήλαιο στο οποίο οι μύστες-ιερείς έφερναν σε επικοινωνία τους
πιστούς με τις ψυχές των νεκρών τους. Το Αδυτο του Αδη, θαμμένο για περίπου δύο
χιλιάδες χρόνια, ανακαλύφθηκε από τον περιηγητή Σ. Μουσελίμη και ανασκάφηκε από
τον αρχαιολόγο Σ. Δάκαρη, απέναντι από τον λόφο της αρχαίας Εφύρας, στο
σημερινό χωριό Μεσοπόταμος… (ethnos)
