...με τη «φωνή»
& την υπογραφή της Λένας
Με
την απόπειρα της συγγραφής του βιβλίου <<ΣΑΝΤΡΑ Η ΡΑΦΤΡΑ ΤΩΝ
ΑΓΓΕΛΩΝ>> θέλησα να ξυπνήσω συναισθήματα, που στην εποχή μαςστον
μεγαλύτερο βαθμό… έχουν εκλείψει...
Αυτή
η άκρως συγκινητική βιογραφία, άγγιξε την ψυχή μου από την πρώτη κι όλας στιγμή που έφτασε στ' αυτιά μου. Μια ιστορία με αγνή ομορφιά, που συνταιριάζει το λυρισμό, με την πραγματικότητα, στη δίνη των πολλών και
διαφορετικών γεγονότων, στη ζωή της ηρωίδας.
Πρόκειται
για μια ιστορία, που απασχολούσε εδώ και χρόνια το μυαλό μου. Μια ιστορία αληθινή, που οι ήρωές της υπήρξαν άνθρωποι
αγράμματοι στο σύνολό τους, απλοί στην καθημερινότητά τους, με μια μοίρα που
δεν τους χαρίστηκε, και που αντιθέτως ταλάνισε τη ζωή τους.
Και
όλα ξεκίνησαν, τη μέρα που η Νέλλη έλεγε το στερνό αντίο, στη λατρευτή της
Σάντρα.
Η Σάντρα ήταν μια αγωνίστρια της ζωής. Αυτής της σκληρής ζωής που είχε
πάντα περίσσευμα πόνου για κείνη. Λίγες φορές γέλασαν αληθινά τα χείλη της,
άπειρες φορές έκλαψαν τα μάτια και η ψυχή της. Είδε τον εαυτό της να γίνεται
παρανάλωμα πυρός σ'ένα παιχνίδι καυτής λάβας που, ενώ κάποιες φορές έδειχνε να
απομακρύνεται, επέστρεφε κάποιες άλλες πιο πυρακτωμένη, για να κάνει στάχτη
ό,τι είχε απομείνει. Οι δύσβατοι δρόμοι που κλήθηκε να βαδίσει της έβαψαν τα
πόδια με αίμα, που οι σταγόνες του κύλησαν στο χώμα κι έγραψαν ανεξίτηλα τη ζωή
της.
