Ο
Βαγγέλης πιστεύει ότι η ζωή είναι σαν ένα δωμάτιο με μία πόρτα, που ανοίγοντάς την μπορείς να μπεις σε ένα
δωμάτιο με μία, με δύο ή και τρεις πόρτες, όπου σίγουρα κάπου θα σε οδηγήσει…
Τι σας έχει λείψει από τα
παιδικά σας χρόνια;
Oι ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στην παιδική
χαρά.
Ο αγαπημένος ήρωας των
παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ο Αλαντίν.
Τι είναι για εσάς οι φίλοι;
Στήριγμα, συμπαράσταση,
κατανόηση.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που
σας έχει πικράνει;
Το έχω κάνει και το
μετάνιωσα. Είναι αποδεδειγμένο ότι κάποιος που σε έχει πικράνει θα σε
ξαναπικράνει.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο
στο χαρακτήρα σας;
Νομίζω… τη φαντασία μου.
Ποιο είναι το βασικό σας
ελάττωμα;
Δεν ανοίγομαι εύκολα. Μόνο
όταν αισθανθώ ασφάλεια εξωτερικεύομαι.
Αν η μοίρα σας γύριζε την
πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Δε θα την καλόπιανα καθόλου.
Θα την άρπαζα από τους ώμους και θα την γύρναγα να με κοιτάξει κατάματα.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη
σας;
Με όποιο τρόπο μπορώ. Ξεκινώντας
πάντα με ένα χαμόγελο.
Έχετε μετανιώσει ποτέ για
κάτι;
Ασφαλώς. Όλοι έχουμε
μετανιώσει. Το θέμα είναι να μαθαίνουμε και να μην επαναλαμβάνουμε λάθη.
Τι είναι αυτό που σας δίνει
ενέργεια;
Λίγη καλή μουσική.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο
λεξικό της ζωής σας;
Πάντα.
Τι συναίσθημα σας δημιουργεί
η καθημερινότητα;
Ένας ασταμάτητος αγώνας είναι
η καθημερινότητα. Ενυπάρχουν σε αυτήν όλα τα συναισθήματα.
Με τι ασχολείστε αυτό τον
καιρό;
Αυτόν τον καιρό παίζω στο
θεατρικό έργο του Χάρη Ρώμα, ‘’Πρότυπος Οίκος Ανοχής’’ που παρουσιάζεται στο
θέατρο Ακάδημος και στο παιδικό έργο ‘’Η σφήκα η Ρίκα στο μαγεμένο δάσος’’ της
Αγγελικής Γκαλμπένη που παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στο θέατρο Κνωσός.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας
κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Το χιούμορ.
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να
είχατε γράψει;
Το ‘’22/11/63’’ του Stephen King.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας
αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Kατά καιρούς αλλάζω. Αυτόν τον καιρό, όμως,
φοράω απάνω ένα γούρι με τον αριθμό ‘’13’’ που μου το χάρισε αγαπημένο πρόσωπο
την Πρωτοχρονιά του 2013. Παρ’ ότι ο χρόνος άλλαξε εγώ εξακολουθώ να το φοράω
γιατί έτσι όπως είναι σχεδιασμένο μοιάζει με το αρχικό γράμμα του ονόματός μου,
‘’Β’’.
Ποια είναι η αγαπημένης σας
ατάκα;
Λέω συχνά πως η ζωή είναι σαν
ένα δωμάτιο με μία πόρτα. Ανοίγοντας αυτή τη πόρτα μπορεί να μπεις σε ένα
δωμάτιο με μία, με δύο ή και τρεις πόρτες. Κάπου θα σε οδηγήσει. Κάποιος με
ρώτησε μια φορά ‘’αν δε βρεις καμία πόρτα’’; Τότε πρέπει να προσπαθήσεις να
σπάσεις τον τοίχο για να βγεις γιατί πίσω δε μπορείς να γυρίσεις.
Πως φαντάζεστε το μέλλον των
ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Παρ’ ότι έχω αρκετή φαντασία,
το μέλλον ενός πράγματος στο οποίο δεν έχω εξειδίκευση δε μπορώ να το φανταστώ.
Σαν απλός θεατής, όμως, μπορώ να πω ότι η τωρινή κατάντια ενός μέσου που
ασχολείται μόνο με το τι φόρεσε το τάδε μοντέλο, πόσα λεπτά ηλιοθεραπεία έκανε
γυμνόστηθη η τάδε παρουσιάστρια και πόσο αγαπημένο είναι το ένα και μοναδικό
‘’ζευγάρι’’ που απασχολεί τη showbiz,
θα συνεχίσει να υπάρχει στους αιώνες των αιώνων.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει
τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Δε νομίζω πως οι τέχνες
μπορούν να φιμωθούν από καμία εξουσία. Οι καλλιτέχνες είναι από τη φύση τους
ατίθασοι κι αυτά που θέλουν να πουν θα βρουν τρόπο να τα πουν, είτε μέσα από ένα
τραγούδι, είτε από ένα θεατρικό έργο, είτε από έναν πίνακα ζωγραφικής. Το
σημαντικό, όμως, είναι να περνάει το μήνυμα και να νιώθουμε πως κάτι αλλάζει
μέσα μας ως προς τον τρόπο σκέψης.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο
λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Την αφήνει; Γιατί νομίζω πως
κάτι τέτοιο δεν είναι ο κανόνας. Αν πρέπει όμως να απαντήσω κάτι σε αυτό, θα
έλεγα η έλλειψη πίστης στον εαυτό του.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά
της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Την θανατική ποινή.
Ποιόν από τους πολιτικούς
μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν;
Όλοι τους είναι ένα κινούμενο
σχέδιο… Δε μπορώ να αναφέρω κάποιον συγκεκριμένα γιατί θα αδικήσω τους άλλους.
Τι φοβάστε περισσότερο, από
τους ανθρώπους;
Το πόσο κακοί μπορούν να
γίνουν σε στιγμές που δεν το περιμένεις.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν
έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Γάτα. Τις λατρεύω τις γάτες.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Φυσικά. Τα βλέπω κάθε βράδυ.
Τι κάνετε πριν πέσετε το
βράδυ για ύπνο;
Διαβάζω κάποιο βιβλίο.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια
συμβουλή, τι θα του λέγατε
Να μη σταματήσει να
ονειρεύεται.
Ο Βαγγέλης
Δουκουτσέλης γεννήθηκε στο Γαλάτσι της Ρουμανίας και μεγάλωσε στο Βόλο.
Σπούδασε Ξενοδοχειακές Υπηρεσίες και Τροφοδοσία και είναι απόφοιτος της
Δραματικής Σχολής ''Θεμέλιο''. Παράλληλα με την υποκριτική ασχολείται και με τη
συγγραφή. ''Μερικοί τον προτιμούν νεκρό'', ''Η δολοφονία του Ραμόν Μαρτίνεζ''
και ''Εγκαίνια Στοπ'' είναι κάποια από τα έργα που παίχτηκαν σε θεατρικές
σκηνές. Έχει διασκευάσει τη ''Δωδέκατη Νύχτα'' του Σαίξπηρ για παιδιά που
παρουσιάστηκε στο θέατρο Θεμέλιο και μαζί με τον Χάρη Ρώμα το παραμύθι ''Χάνσελ
και Γκρέτελ'' που περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
