Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Η Ιφιγένεια Τέκου απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Μαζί της γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω, στην παλιά «γειτονιά»… τότε που κατεβαίναμε στο δρόμο είκοσι παιδιά και παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, φυσοκάλαμα, με τις μανάδες που έβγαιναν στα μπαλκόνια σαν βράδιαζε και ούρλιαζαν να μαζευτούμε μέσα στο σπίτι…



Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Μου έχει λείψει η «γειτονιά» που είχαμε. Κατεβαίναμε στο δρόμο είκοσι παιδιά και παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, φυσοκάλαμα. Έβγαιναν οι μανάδες στα μπαλκόνια σαν βράδιαζε και ούρλιαζαν να μαζευτούμε μέσα στο σπίτι. Σήμερα δεν υπάρχουν «γειτονιές» κι αυτό είναι κρίμα για τα παιδιά μας.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ο Τομ Σόγιερ. Η Τζο και η Άμυ από τις «Μικρές κυρίες», ο Πινόκιο.

Τι είναι για εσάς οι φίλοι;
Είδος προς εξαφάνιση, αντίθετα με τους «γνωστούς» που κατακλύζουν τις ζωές μας.

Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Όχι! Μπορεί...Δεν ξέρω.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Ένα καλό στοιχείο του χαρακτήρα μου είναι η δοτικότητα.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Είμαι παραπονιάρα.

Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Δεν πιστεύω στη μοίρα, μονάχα στις δυνάμεις μου κι εύχομαι να μην με προδώσουν ποτέ.

Πώς εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με διάφορους τρόπους εκδηλώνω τη τρυφερότητα που νιώθω για τους αγαπημένους μου ανθρώπους, με λόγια, με πράξεις και κυρίως με το να είμαι εκεί όταν με χρειάζονται.

Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι;
Έχω μετανιώσει για πάρα πολλά πράγματα στη ζωή μου, όμως ποτέ δεν μετάνιωσα για κάποιο ρίσκο που δεν πήρα.

Τι είναι αυτό που σας δίνει ενέργεια;
Ενέργεια μου δίνει η αγάπη της οικογένειάς μου, η συγγραφή, το διάβασμα ενός καλού βιβλίου, η πυγμαχία και μια μεγάλη σοκολάτα αμυγδάλου.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Η αισιοδοξία για μένα είναι στάση ζωής χωρίς όμως να χάνω και τη ρεαλιστική άποψη για τα πράγματα.

Τι συναίσθημα σας δημιουργεί η καθημερινότητα;
Από το πρωί που ξυπνάω μέχρι το βράδυ που κοιμάμαι στροβιλίζομαι σε ένα διαρκές άγχος για να τα προλάβω όλα. Αυτή είναι η καθημερινότητα πολλών ανθρώπων και δεν παραπονιέμαι γιατί όταν κάθομαι δίχως να κάνω τίποτα... πλήττω.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Αυτό το διάστημα γράφω το επόμενο βιβλίο μου και έχω αφοσιωθεί πλήρως στους νέους μου ήρωες.

Τι δεν θα θέλατε να  σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Ότι περιεχόμενο υπήρχε μέσα στο θησαυροφυλάκιο της ψυχής μου έχει ήδη κλαπεί εδώ και χρόνια από το σύζυγο και από το γιο μου...!

Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει;
Πολλά βιβλία θα ήθελα να είχα γράψει. Θα διαλέξω δύο όμως. Την «Ασκητική» του Καζαντζάκη και το «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» του Λόρενς Ντάρελ.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν δένομαι ποτέ με τέτοιο τρόπο με άψυχα αντικείμενα. Αν θέλω τη τύχη με το μέρος μου απλά...θα προσπαθήσω περισσότερο!

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Θα χαλιόμουν για σένα...αλλά τελικά ποτέ δεν με έφτιαχνες!

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Νομίζω πως βρισκόμαστε στην απαρχή της εποχής του μεγάλου ξεκαθαρίσματος. Παρόλο που μια πρόβλεψη ειδικά από μένα, που δεν είμαι ειδικός είναι επισφαλής, θα έλεγα πως  τα ελληνικά ΜΜΕ εισέρχονται σε μια περίοδο, σύντομη ή μεγάλη, θα φανεί, συρρίκνωσης, όπου θα επικρατήσουν ένας μικρός αριθμός εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινού «Μακάρι να έχουμε μια τέχνη που η εξουσία θα θέλει να την φιμώσει».

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Δεν είναι θέμα Έλληνα αλλά ανθρώπου και οι άνθρωποι προτιμούν οι ευθύνες να βαραίνουν κάποιον άλλον όποιο κι αν είναι το κόστος.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Περισσότερο θα καταργούσα...τους φόρους που μας έχουν ξεκάνει.

Ποιόν από τους πολιτικούς μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν;
Δεν θα’ θελα κανέναν πολιτικό να δω σαν καρτούν. Δεν θέλω να δω κανέναν πολιτικό πουθενά, τελεία!

Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Την κακία και την αναλγησία.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Θα’ θελα να γινόμουν ο φτερωτός Πήγασος ή έστω ένας μονόκερος.

Πιστεύετε στα όνειρα;
Μονάχα σε εκείνα που κάνουμε όταν είμαστε ξύπνιοι.

Τι κάνετε πριν πέσετε το βράδυ για ύπνο;
Πριν πέσω για ύπνο αποζητώ τη χαλάρωση που μου προσφέρει ένα καλό βιβλίο.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να πιστεύεις στον εαυτό σου και να μην βάζεις περιορισμούς στα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου. Αν το θες μπορείς να πιάσεις ακόμα και το ...φεγγάρι!


Η Ιφιγένεια-Ειρήνη Τέκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στη διοίκηση επιχειρήσεων από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει εργαστεί σε πολυεθνικές εταιρίες ως διοικητική υπάλληλος, ενώ παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά.
Λατρεύει τα ταξίδια, τη μαγειρική, τα σοκολατένια γλυκά, τα βιβλία, τα όνειρα, την πυγμαχία και φυσικά πάνω απ’ όλα την οικογένειά της.
Πριν από λίγους μήνες εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Κέδρος με τίτλο «Μνήμες χαμένες στην άμμο» και είναι αφιερωμένο στην αγαπημένη της γιαγιά.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)