Με την υπόσχεση ότι δεν
θα μας βάλει να ψάξουμε ψύλλους στα άχυρα, τον καλοδεχτήκαμε στην
αυλή μας, μ’ ένα βάζο μαρμελάδα…
Τι σας έχει λείψει από τα
παιδικά σας χρόνια; Η αγνότητα της εποχής και των ανθρώπων ή ο
τρόπος που εγώ την έβλεπα.
Ο αγαπημένος ήρωας των
παραμυθιών, ποιος ήταν; Ζήλευα τον Οδυσσέα, ενώ πάντα ήθελα να
επέμβω και να σώσω τον Κοντορεβιθούλη. Μεταξύ μας ακόμα ζηλεύω τον Οδυσσέα. Όσο
για τον Κοντορεβιθούλη δεν χρειάστηκε τελικά την παρέμβαση μου.
Τι είναι για εσάς οι φίλοι; Η
αρχή και το τέλος «τσ’ αθρωπιάς» μας, όπως λέμε και στην Κρήτη.
Τι θέση νομίζετε ότι έχετε
σήμερα μέσα στην κοινωνία; Θεωρώ ότι η θέση του καθενός από μας στην
όποια κοινωνία, καθορίζεται από την «πρεπιά» του, τα κουμάντα του και τον τρόπο
που αντιμετωπίζει καταστάσεις και αλήθειες. Δεν με ενδιαφέρει σε ποια θέση
«κατατάσσομαι». Η ουσία είναι να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και με εκείνους
που συναναστρέφεσαι.
Ο «γείτονάς» σας, πιστεύεται
ότι σας λέει αλήθειες ή σας ειρωνεύεται; Η «γειτονιά» μας είμαστε
όλοι. Και σε μια «γειτονιά» υπάρχουν εκείνοι που θα σου χτυπήσουν την αλήθεια
σαν πόρτα μέσα στα μούτρα, όπως και οι άλλοι που θα σου ανοίξουν το σαλόνι τους
και μόλις περάσεις θα γελάνε πίσω από την πλάτη σου. Όλοι όμως είναι
χρειαζούμενοι και από όλους έχεις να πάρεις κάτι. Αρκεί να θωρείς.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που
σας έχει πικράνει; Φυσικά. Κι εγώ έχω πικράνει ανθρώπους. Η
συγχώρεση είναι αρετή.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο
στο χαρακτήρα σας; Δεν έχω αποφασίσει αν είναι η αναισθησία
μου ή η ευαισθησία μου. Μερικές φορές πότε το ένα και πότε το άλλο με κάνουν να
χαίρομαι (και τον άλλο να σκάει)
Τι είναι για εσάς η δυστυχία;
Μια
ερώτηση που μπορεί να σου δώσει θέμα για να γράψεις χίλια βιβλία. Αν απαντήσω
σε προσωπικό επίπεδο θα αδικήσω τη δυστυχία του γείτονα μου που έχει ένα
κοπελάκι άρρωστο και δεν μπορεί να το φροντίσει ή τη γερόντισσα που μένει
παρακάτω και βγαίνει τα βράδια από ντροπή για να μην τη δουν και ψάχνει στους
κάδους μπας και βρει πράμα να φάει.
Ποιο είναι το βασικό σας
ελάττωμα; Η ανυπομονησία μου.
Αν η μοίρα σας γύριζε την
πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε; Θαρρώ πως έχω δει πολλές
φορές την πλάτη της. Άλλες φορές της χτενίζω τα μαλλιά κι άλλες φορές της ρίχνω
μια κλωτσιά στα πισινά που είναι όλη δικιά της. Μετά κάπου ξαναπετυχαίνω και τη
μούρη της και άντε πάλι από την αρχή.
Τι είναι για εσάς η ευτυχία; Το
χαμόγελο των παιδιών μου, ο έρωτας, η φύση και οι μυρωδιές της.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη
σας; Σε κάθε περίπτωση διαφορετικά. Πάντως ποτέ δε φοβούμαι να τη
δείξω, να την πω ή να την τραγουδήσω. Με την ίδια ευκολία μπορώ να κάνω μια
καντάδα ή να μαγειρέψω ένα αγαπημένο φαγητό.
Έχετε κλάψει ποτέ στη ζωή
σας; Ποιος άνθρωπος δεν έχει κλάψει; Το κλάμα δείχνει ότι
παραμένουμε ζωντανοί, έχουμε αισθήματα και ανάσα. Φυσικά έχω κλάψει και πολύ
μάλιστα.
Έχετε προδώσει ποτέ την
εμπιστοσύνη του άλλου; Προσπαθώ πάντα να κρατώ το λόγο μου και την
υπόσχεση μου. Το ίδιο μ’ αρέσει να κάνουν και οι άλλοι σε μένα. Δεν ξέρω αν έχω
προδώσει ποτέ την εμπιστοσύνη κάποιου. Αυτό θαρρώ εξαρτάται από το πώς μας
βλέπουν οι άλλοι και το τι ο καθένας θεωρεί προδομένη εμπιστοσύνη.
Έχετε μετανιώσει ποτέ για
κάτι; Κάθε μέρα μετανιώνω και για πράξεις και για απραξία.
Τι είναι για εσάς η απιστία;
Φόρος τιμής, τρόπος ζωής ή μια άτυχη στιγμή; Απιστία είναι ανικανότητα και
ατολμία. Ανικανότητα να αντιμετωπίσεις τη στιγμή και ατολμία να αντιμετωπίσεις
τον ίδιο σου τον εαυτό.
Τι είναι αυτό που σας δίνει
ενέργεια; Ένα χαμόγελο, ένα αθώο παιδικό βλέμμα και
φυσικά η κάθε είδους δημιουργία.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο
λεξικό της ζωής σας; Με «Α» κεφαλαίο (μα τώρα που το σκέφτομαι
καλύτερα και η απαισιοδοξία με «Α» ξεκινά…)
Τι συναίσθημα σας δημιουργεί
η καθημερινότητα; Η καθημερινότητα ως ρουτίνα, αρνητικό. Η
καθημερινότητα ως καινούρια μέρα θετικό!
Με τι ασχολείστε αυτό τον
καιρό; Γράφω, γράφω, γράφω…
Τι δεν θα θέλατε να μη σας
κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; Το πιτσιρικάκι με τα ματωμένα
γόνατα που τρέχει στις ανοιχτέ αλάνες.
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να
είχατε γράψει; «Τον Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη, «Το
άρωμα» του Patrick Suskind, «Τον άρχοντα των δαχτυλιδιών» του John Tolkien και ένα εκατομμύριο ακόμα…
Σε ποια ταινία θα θέλατε να
ήσασταν πρωταγωνιστής; Ιντιάνα
Τζόουνς, αλλά την εποχή που γυρίστηκε.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας
τραγούδι; Είναι τόσο δύσκολη ερώτηση και θαρρώ πως
δεν έχω απάντηση. Τα τραγούδια έχω μάθει να τα αγαπάω γιατί είναι κόπος ψυχής
και όλα έχουν κάτι να πουν μέσα μου. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε σκουπίδια που
εύκολα μπορείς να ακούσεις και να ξεχάσεις αμέσως.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας
αντικείμενο, το «γούρι» σας; Ένα δόντι από λιοντάρι, που το έχω σχεδόν
πάντα μαζί μου.
Ποιος είναι ο ιδανικός προορισμός
για διακοπές; Τόπος με ηρεμία, όπου κι αν είναι αυτός.
Βουνό ή θάλασσα μικρή σημασία έχει.
Ποίο ταξίδι θα θέλατε να
ξανακάνετε; Κωνσταντινούπολη, ασυζητητί!
Ποια είναι η αγαπημένης σας
ατάκα; Να μην ανησυχείς για δυο πράγματα. Για εκείνα σιάχνουν και για
εκείνα απού δε σιάχνουν.
Πως φαντάζεστε τον κόσμο από
ψηλά; Μα τι θέα..!!!
Ποιο υπουργείο θα θέλατε να
αναλάβετε και για ποιο λόγο; Κανένα φυσικά. Τέτοιες εποχές που οι
υπουργοί είναι πιόνια και υποχείρια των τραπεζιτών, μαριονέτες της τρόικα και
της Μέρκελ, ποιος ελεύθερος άνθρωπος θα ήθελε να έχει δεμένα τα χέρια;
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά
της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Τι
να πρωτοκάνω και τι να πρωτοαλλάξω; Δεν ξέρω… Αλλά κάτι για την παιδεία
σίγουρα.
Ποιόν από τους πολιτικούς
μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν; Θαρρώ ότι κανένας από τους
πολιτικούς που εγώ γνωρίζω δεν κάνει για ήρωας. Πόσο δε, για καρτούν που αν μη
τι άλλο έχουν δημιουργηθεί για να διασκεδάζουν.
Τι φοβάστε περισσότερο, από
τους ανθρώπους; Την απραξία τους, που επηρεάζει κι εμένα.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν
έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Εδώ
θα απαντήσω με το χιούμορ του θυμόσοφου λαού…
«Να 'μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, ούλο το χρόνο πετεινός
και κάτης το Γενάρη»
Πιστεύετε στα όνειρα; Στα
όνειρα που βλέπω όταν κοιμάμαι, όχι. Στα όνειρα που φτιάχνω ξυπνητός, ναι.
Τι κάνετε πριν πέσετε το
βράδυ για ύπνο; Συνήθως
γράφω και πολλές φορές με παίρνει το πρωί.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια
συμβουλή, τι θα του λέγατε; Να κοιτάζει πέρα από αυτό του δείχνουν και
ποτέ μην κλείσει την κάνουλα της φαντασίας του. Τα πιο
δύσκολα και ακατόρθωτα πράγματα γίνονται εύκολα και κατορθωτά στα ανοιχτά
μυαλά.
Γεννήθηκα
στην Αθήνα, έζησα στο Ρέθυμνο και τα Χανιά που είναι και ο τόπος καταγωγής μου.
Ασχολούμαι
με τη μουσική επαγγελματικά. Παίζω ούτι,
τραγουδάω, γράφω μουσικές και στίχους για μένα και όλο τον κόσμο.
Έχω
συμμετάσχει σε παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα . Παράλληλα
είμαι ραδιοφωνικός παραγωγός στο Δίκτυο fm 91,5 στα Χανιά. Τις καλύτερες
ώρες μου περνώ παίζοντας με τα παιδιά
μου, την Ειρήνη εννέα ετών που με
διαβεβαιώνει ότι «εγώ θα βαριόμουν να διαβάσω τόσο μεγάλο βιβλίο» και τον
Κωνσταντίνο, επτάχρονο κυνηγό δεινοσαύρων και άλλων μοχθηρών δράκων. Γράφω και
αφηγούμαι παραμύθια πειράζοντας τον
κόσμο που κάθετε στα αυγά του. Ανακατεύω τα πράγματα και είμαι αυτός που βάζει
τους ψύλλους στα άχυρα. Είμαι προπονητής και Πανελληνιονίκης στο Taekwondo όπου
κατέχω 6 Dan. Φωτογραφία, αναρρίχηση, καταδύσεις και άλλα τέτοια ωραία (!)
είναι αυτά που ασχολούμαι . Το πρώτο μου CD με συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών
είναι στα σκαριά. Επίσης μ’ αρέσει, όταν δε με βλέπουν, να βουτάω τα δάκτυλά
μου στη μαρμελάδα.
Από
τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ έχουν κυκλοφορήσει δύο βιβλία μου. Το παιδικό – εφηβικό
«Στα χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα» και το λογοτεχνικό μυθιστόρημα «Το
παράθυρο της Νεφέλης»
(Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά)
