Έχει εξελιχθεί σε εμβληματική μορφή της Ελληνικής
ποίησης, πολυμεταφρασμένη και με εκτενή αφιερώματα σε κορυφαία διεθνή μέσα,
όπως οι New York Times. Η Κική Δημουλά – που πολλοί είναι αυτοί που ελπίζουν
πως θα φέρει το επόμενο Νόμπελ Λογοτεχνίας...
Ηταν 18 ετών όταν τελειώνοντας το σχολείο,
διορίσθηκε απευθείας η Κική Δημουλά – τότε Βασιλική Ρόδου- στην Τράπεζα της
Ελλάδος, καθώς ο πατέρας της εκμεταλλεύτηκε το προνομιο που είχε να μπορεί να
διορίσει την κόρη του στην Τράπεζα όπου και ο ίδιος δούλευε, μόλις βγήκε σε
σύνταξη.
Έμεινε στην τράπεζα από το 1949 ως το 1974. Μάλιστα, την οικογενειακή
παράδοση συνέχισαν και τα δικά της παιδιά. Η θητεία της ξεκίνησε από ένα τμήμα
που ασχολείτο με την καταγραφή της φθοράς στα παλιά νομίσματα, αλλά σύντομα
εκμεταλλεύτηκε και το περιοδικό που εξέδιδε η Τράπεζα υπό τον τίτλο «Ο κύκλος»,
για να δημοσιεύσει τα πρώτα της άρθρα με θέμα την Αθήνα και τους πολίτες της.
Η ίδια, στην ειδική τελετή που έκανε ο διοικητής
της Τράπεζας της Ελλάδος για να την τιμήσει – παρουσία του Κάρολου Παπούλια-
παρέλαβε μια τιμητική πλακέτα και δήλωσε: «Θα σας ομολογήσω κύριε διοικητά ότι
ανησυχώ μήπως αυτή η τιμή που μου προσφέρετε, καθώς αποτελεί μεγάλο έσοδο, προστεθεί
στην υψηλή κλίμακα του συνταξιούχου που είμαι και την καταστήσει υψηλότερη. Και
με τι φορολογία; Μεριμνήστε γιατί θα καταφύγω στη φοροδιαφυγή».
Η Κική Δημουλά, ανάμεσα στα άλλα, τόνισε με νόημα
στην ομιλία της για τον τρόπο που γεννιέται η ποίηση: «Με τον ίδιο τρόπο που
γεννιόμαστε και εμείς. Εν αγνοία μας»... (iefimerida)
