Προσπαθώντας να καταλάβει
τους ανθρώπους...
η Ρούλα Κοντέα πάντα κάτι γράφει, προσφέροντας σε όλους εμάς
ένα πλούσιο συγγραφικό έργο... με αρκετά μηνύματα γεμάτα ελπίδα για το αύριο.
Τι
σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η μαμά μου.
Ο
αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Τζέιν ΄Ευρ.
Ο
κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Ναι.
Ποιο
θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Την γενναιοδωρία.
Ποιο
είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Η ευπιστία.
Την
μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Την κατασκευάζουμε
εμείς.
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Δεν τσιγκουνεύομαι να
την εκφράζω με όλους τους τρόπους.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Κάπου κάπου.
Με
τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Προσπαθώ να καταλαβαίνω
τους ανθρώπους και πάντα κάτι γράφω.
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος
στη ζωή σας;
Οι γαμπροί της
ευτυχίας. Και καμία δεν είναι συνοδοιπόρος στην ζωή μου.
Ποιο
είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Ένα λαγοπόδαρο, δώρο
της μαμάς μου.
Ποια
είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Το κάθε σφαχτό από το
ποδάρι του κρέμεται.
Η
εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Και για τους δύο
λόγους.
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Η αγκαλιά του Έλληνα
χωράει μόνο τον άγνωστο εαυτό του.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Υγεία με φροντίδα στο
σπίτι για όλους.
Αν
μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Αετός.
Πιστεύετε
στα όνειρα;
Ναι. Τα όνειρα είναι ο
δρόμος της αλήθειας.
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να πατάει γερά στα
πόδια του και τα πόδια του να πατάνε γερά πάνω στην γη.
Γεννήθηκα στην Αθήνα,
από πατέρα Μανιάτη και μητέρα από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Είμαι παντρεμένη
με τον Αριστείδη Θεοφανόπουλο και έχουμε δυο γυιούς. Τον Βασίλη και τον Γιώργο.
Τελείωσα το Αμερικάνικο
Κολέγιο και εργάστηκα για είκοσι χρόνια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γράφω ποιήματα,
διηγήματα, μυθιστορήματα, παραμύθια και θεατρικά έργα.
Έργα μου:
• Χίλιοι Θάνατοι κι
Ένας Ακόμα, 1979. Διηγήματα.
• Τα Χνάρια του Λύκου,
1980. Ποιήματα.
• Το Ρηχό Πηγάδι,
Στοχαστής, 1982. Μυθιστόρημα.
• Το Φιδοτόμαρο,
Καστανιώτης, 1983. Μυθιστόρημα.
• Ο Βραχνός Ήχος μιας
Επιστροφής, Οδυσσέας. 1984. Νουβέλα.
• Το Στυπόχαρτο,
Δωρικός, 1986. Μυθιστόρημα.
• Ο Έρωτας της
Ανακόντα, Επικαιρότητα, 1990. Μυθιστόρημα.
• Η Ηλικία ενός Φόνου,
Θέμα, 1991. Μυθιστόρημα.
• Το Νυστέρι, Δελφίνι,
1997. Μυθιστόρημα.
• Γλυκό σαν Μέλι,
Λωτός, 1999. Παραμύθι.
• Δάκρυ στο Μάτι του
Θεού, Διώνη, 1999. Μυθιστόρημα.
• Η Διπλή Μοναξιά του
Έρωτα, Διώνη, 2000. Μοντέρνοι Καιροί, Μυθιστόρημα.
• Η Μνήμη του Χρόνου,
Διώνη, 2001. Νουβέλα.
• Η Μάνα του Νερού,
Διώνη, 2002. Μυθιστόρημα.
• Μικροί Φόνοι, Διώνη,
2002. Μικρές ιστορίες.
• Οι Κούκλες Μιλούν
Ψιθυριστά, 2003, Μοντέρνοι Καιροί.
• Αγαπώ να Επιστρέφω,
2006, Μοντέρνοι Καιροί.
• Όλγα σε Ψάχνω, 2007,
Μοντέρνοι Καιροί.
• Οι Έρωτες Μετράνε
Έρωτες, 2005, Μοντέρνοι Καιροί.
• To Φεγγάρι λέει
Ψέματα, 2004, Μοντέρνοι Καιροί.
Επίσης ανέβηκε στον
πνευματικό χώρο του Δήμου Δάφνης το 1998 το θεατρικό μου έργο, «Ο Ερωτευμένος
Θάνατος», σε σκηνοθεσία του κ. Γ. Γιαννακόπουλου και στον Χώρο Τέχνης το
θεατρικό μου μονόπρακτο «Στον Σταθμό», το 2012. Το 2013 ο κ. Χατζηδάκης
θεατροποίησε το μυθιστόρημά μου «Η Μάνα του Νερού», στον χώρο του Cabaret
Voltaire.
Το θεατρικό μου με
τίτλο «Τρεις Γυναίκες» πήρε το πρώτο βραβείο από την ομάδα Τόπος Θεάτρου.
Ποιήματά μου υπάρχουν στην Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης του Ρένου Αποστολίδη.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
