Η εξαιρετικά
επίκαιρη θεατρική παράσταση «Οι
Αγνοούμενοι. Μια ενδιαφέρουσα ζωή» του Βασίλη Κατσικονούρη παρουσιάζεται
από την Καλλιτεχνική Εταιρεία ΑΡΓΩ, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης...
Το έργο
γράφτηκε το 2005, με αφορμή το δράμα των αγνοούμενων της Κύπρου, και έθεσε σε
χρόνο φαινομενικά ανύποπτο τα θέματα της μνήμης και της άγνοιας σε μια εποχή
γενικευμένης λήθης και ευδαιμονισμού που βίωναν και η Κύπρος και η Ελλάδα. Μέσα
από τη σχέση ενός σύγχρονου ζευγαριού που δέχεται την επίσκεψη της μεγάλης
αδελφής από την Κύπρο, ταγμένης, από τη μητέρα, στην αναζήτηση του αγνοούμενου
μικρότερου αδελφού, αποκαλύπτεται ο κρυφός μας φόβος να υπάρξουμε και κατά το
τραγικό μας βάθος και πλάτος, σουλατσάροντας απλώς στην επιφάνεια μιας
μεταμοντέρνας «ενδιαφέρουσας» ζωής. Το καταλυτικό τέλος θα αποδείξει ότι το
θέμα του έργου δεν είναι οι αγνοούμενοι, αλλά οι αγνοούντες. Ο φόβος, ή αλλιώς
η άγνοια.
«Ξεκίνησα να γράφω το έργο» -λέει, μεταξύ
άλλων, ο συγγραφέας του έργου Βασίλης Κατσικονούρης- «όχι ως ένας στρατευμένος δημόσιος τιμητής των σημερινών ηθών, αλλά ως
ένας άνθρωπος που αναρωτιέται. Για την κατάσταση των λέξεων σήμερα· λέξεων όπως
μνήμη, αλήθεια, δέος, ύβρις. Λέξεις τραγικές που το νόημά τους πάσχισε να
ψηλαφίσει η αρχαία ελληνική τραγωδία. Λέξεις που όσο τις προσπερνάς τόσο πιο
τραγικές γίνονται· οι ίδιες, αλλά και οι συνέπειες από τη λησμοσύνη τους[...]
Δε με ενδιέφερε να πολιτικολογήσω ή να ηθικολογήσω (με τη στενή έννοια των
όρων), ούτε, εννοείται, να εθνικολογήσω. [...] Ξέρω μόνο πως έγραψα ένα έργο
για το έγκαυμα της μνήμης».
«O Βασίλης Κατσικονούρης είναι το νέο μέγα
κέρδος του θεάτρου μας», σημειώνει μεταξύ άλλων ο κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος.
«Ανήκει στη μεγάλη και εύφορη ομάδα που
με γενάρχη τον Καμπανέλλη κατέγραψε με κύρος, τόλμη, ειλικρίνεια, πάθος αλλά
συχνά και με απόγνωση, και όχι σπάνια ειρωνεία και χλεύη, τα αδιέξοδα, τις
ματαιώσεις, τις πληγές και τα βαθιά, πολλές φορές, αδελφοκτόνα τραύματα της
μεταπολεμικής Ελλάδας. Με αντικειμενικό μάτι, αλλά όχι απαθή παρατήρηση,
προβαίνει σε διαγνώσεις για την παθογένεια της κοινωνίας μας και ιδιαιτέρως των
ηθών μας […] Στο έργο του Οι Αγνοούμενοι
τολμά να βάλει το νυστέρι σε μια ευαίσθητη και χαίνουσα πληγή του κοινωνικού
μας ιστού. […] Το έντονο συγκινησιακό
κλίμα του έργου ούτε μια στιγμή δεν γλιστράει στη γραφικότητα και τον εύκολο
συναισθηματισμό, γιατί η απώλεια που πενθείται είναι το αμανάτι του γένους, το
ενέχυρο που μας εμπιστεύτηκε η ιστορία, η γλώσσα, το ήθος των προγόνων και
οφείλουμε να το επιστρέψουμε ατόφιο και σώο και αβλαβές. Γιατί είναι
κυριολεκτικά σωσίβιο και μόνο χάρη σ' αυτό θα μπορέσουμε να διαπλεύσουμε τον
ταραχώδη ωκεανό πάνω στη Σχεδία του ελληνικού μας βίου, δηλαδή στο βαθιά
χαραγμένο στη συλλογική μας συνείδηση Σχέδιο ζωής. Χωρίς αυτό, το ναυάγιο είναι
απολύτως βέβαιο».
Σήμερα, το 2014
που οι δύο τόποι, Ελλάδα και Κύπρος, βιώνουν μια τεράστια κρίση και όχι μόνον
οικονομική, η παρουσίαση του έργου «Οι
Αγνοούμενοι. Μια ενδιαφέρουσα ζωή» με αφορμή το κλείσιμο 40ετίας από τα
οδυνηρά γεγονότα καθίσταται απολύτως καίρια και καλλιτεχνικά αναγκαία, καθώς το
έργο ανιχνεύει τα αίτια της κρίσης όχι εκ των υστέρων αλλά από πριν και τα
ερμηνεύει με όρους τραγωδίας και ειδικότερα τραγικής άγνοιας. Ίσως, εν τέλει, αγνοούμενοι είναι οι
αγνοούντες.
Τους ρόλους
ερμηνεύουν η Αιμιλία Υψηλάντη, ο Αλέξανδρος Σταύρου και η Μαρία Τσαρούχα.
Τα σκηνικά και
κοστούμια επιμελείται η Χριστίνα Κωστέα και τον σχεδιασμό φωτισμών η Κατερίνα
Μαραγκουδάκη, μουσική Τάσος Δημόπουλος , βίντεο grou.
Διάρκεια
παράστασης: 105 λεπτά
Διάλειμμα 15
λεπτά.
Ώρα έναρξης: 21:00
