Το αναμορφωτήριο θηλέων, που βρισκόταν στην οδό
Αλεξάνδρας και λειτούργησε από τη δεκαετία του ’50, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας
του ‘70, πέρασε στην ιστορία για την αυστηρότητά του και τον μεγάλο αριθμό
κοριτσιών, που κλείνονταν εκεί, για να εκτίσουν καταδικαστικές ποινές...
Άλλοτε για σοβαρούς λόγους και άλλοτε για
προκλητική ή αντικοινωνική συμπεριφορά. Ακόμα και μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη,
την εποχή εκείνη, θεωρείτο έγκλημα. Δεν έλειπαν και περιπτώσεις κοριτσιών από
την επαρχία, που μπλέχτηκαν στα δίχτυα του νόμου και κατέληξαν τρόφιμες στο
αναμορφωτήριο, για μια παρεξήγηση.
Η ζωή στο αναμορφωτήριο ήταν πολύ σκληρή. Μέσα στο
παλιό ανήλιαγο κτίριο, με τις απαρχαιωμένες υποδομές, στοιβάζονταν αμέτρητες
κοπέλες. Πολλές δεν άντεχαν τις απάνθρωπες συνθήκες και έκαναν συχνές απόπειρες
αυτοκτονίας, ή αυτοτραυματίζονταν, για να οδηγηθούν στο ιατρείο του
αναμορφωτηρίου. Μια συνηθισμένη πρακτική για τις κοπέλες που ήθελαν να
αντιδράσουν, ήταν οι εξεγέρσεις.
Κι όμως, τα θηλυκά αγρίμια είχαν ψυχή και συναισθήματα και πολύ συχνά αναζητούσαν την παρέα των περαστικών, κρεμασμένες από τα κάγκελα του αναμορφωτηρίου. Πολλοί νεαροί συγκεντρώνονταν έξω από το ίδρυμα και πολιορκούσαν τις ανήσυχες νέες. Πολλές φορές, έπιαναν την κουβέντα μαζί τους, τις πείραζαν και τις φλέρταραν.
Μάλιστα οι πιο ακραίες κοπέλες δε δίσταζαν να
κάνουν χειρονομίες στους αποκαλούμενους «γαμπρούς», για να προκαλέσουν, ή ακόμα
και να εμφανιστούν γυμνόστηθες πίσω από τα κάγκελα.
Οι εικόνες αυτές αποτελούσαν ρουτίνα για τους
κατοίκους της περιοχής. Το φωτορεπορτάζ της εποχής κατέγραψε τα στιγμιότυπα.
Ο ρεπόρτερ του Ταχυδρόμου, Βασίλης Καββαθάς, μπήκε
στο αναμορφωτήριο, πηδώντας τη μάντρα και παριστάνοντας τον «γαμπρό». Τα
ντοκουμέντα που κατέγραψε ο φωτογραφικός του φακός, είναι αποκαλυπτικά.
Το κτίριο δεν υπάρχει σήμερα. Στη θέση του
βρίσκεται σχολικό συγκρότημα των Αθηνών. Οι μνήμες όμως παραμένουν ζωντανές…
(mixanitouxronou)
