Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Πώς θα ρίξω τη χοληστερίνη…


της Δήμητρας Σωτηριάδου


Όλο σχόλια και κριτική στους άλλους  είμαστε, χωρίς καμία διάθεση κατανόησης. Φουλ εγωιστική προσέγγιση είναι αυτή, ακριβώς γιατί δεν έχουμε...

την ατομική ευθύνη. Εάν την είχαμε θα κάναμε πρώτα κριτική στον εαυτό μας πριν κριτικάρουμε τον οποιοδήποτε.
Έτσι λοιπόν, αν κριτικάρω πρώτα τον εαυτό μου, θα μάθω από τα λάθη μου, δε θα κάνω ξανά τα ίδια. Εξελίσσομαι, σέβομαι το διπλανό μου και το περιβάλλον.
Αν έχω ατομική ευθύνη δε θα πετάξω ξανά από το παράθυρο του αυτοκινήτου το τσιγάρο. Δε θα φτύσω στους δρόμους, δε θα αφήσω τη σακούλα με τα σκουπίδια στην παραλία, ούτε θα πετάξω τα μπάζα πονηρά -πονηρά στο χείμαρρο.
Αν έχω ατομική ευθύνη αποκτώ σιγά σιγά και αισθητική. Δεν εναποθέτω τα χρήματα που έβγαλα σε κακόγουστα μεγαθήρια σκοτώνοντας τους παραδοσιακούς οικισμούς, μόνο και μόνο για να καλύψω το " φαίνεσθαι". Εντάσσομαι σε αυτούς, τους συντηρώ και συνεισφέρω. Επενδύω στην αυτογνωσία εάν έχω ατομική ευθύνη. Δε μένω κολλημένος όλα τα χρόνια της ζωής μου στις βασικές μόνο καταναλωτικές ανάγκες.
Πόσο περισσότερες πια μερίδες φαγητού θέλουμε να τρώμε; Βαρέθηκα να εντάσσουν στα προγράμματά τους οι τηλεοράσεις μενού και ακριβά εξεζητημένα φαγητά.
Πόσα περισσότερα ρούχα και άλλα αξεσουάρ να χωρέσουν οι ντουλάπες του σπιτιού μας;
Πόσο μεγαλύτερα σπίτια με περισσότερα τετραγωνικά μέτρα χρειαζόμαστε για να στεγάσουμε την οικογένειά μας;
Μια ζωή θα περάσει μόνο με αυτές τις ανάγκες; και το άγχος να μεγαλώνει και μαζί το μίσος για τον ανταγωνισμό;
Πότε θα ασχοληθούμε με τα άλλα τα πιο πολύπλοκα είναι η αλήθεια επίπεδα; Την ανάγκη δηλαδή να αγαπήσουμε και να μας εκτιμήσουν οι συνάνθρωποί μας. Την ανάγκη να υπερβούμε τα υλικά αγαθά και να κατανοήσουμε τη ψυχή. Τη δική μας και των άλλων. Το προσωπικό σύστημα αξιών δε μένει μόνο στην υπερκατανάλωση αγαθών.
Τότε γίνεται πιο σοφός ο άνθρωπος, όταν ακουμπήσει το επίπεδο της αυτογνωσίας να διδάσκεται από τις εμπειρίες τους χωρίς να ναι αλαζόνας. Μου'ρθε ξανά στο προσκήνιο ο υπερκαταναλωτισμός, ίσως γιατί μου ανέβηκε η χοληστερίνη. Και μαζί και το αίμα στο κεφάλι. Μετά την παρατεταμένη περίοδο διακοπών και την κατανάλωση κρέατος και κρασιού, θυμήθηκα την καταναλωτική συμπεριφορά, το προσωπικό σύστημα αξιών.
Βέβαια άλλη λύση είναι να κόψω το άθλημα που λέγεται τηλεόραση. Ίσως τότε μαζί με τη χοληστερίνη να μου πέσει και η πίεση και να επανέλθει στα ίσια του το νευρικό μου σύστημα… (madeincreta)