Σύμφωνα με τις απόψεις του, λοιπόν, αυτά
τα στρατόπεδα πρέπει να γίνουν διότι αν και δεν παίρνει όρκο ότι αποτελούν λύση
(σ.σ.: μπορεί και να αποτελούν, δηλαδή...), συνιστούν εντούτοις...
«κάτι συγκεκριμένο για να αντιμετωπιστεί» το πρόβλημα. Επίσης - κατά την άποψή
του - η θέση του ΚΚΕ ενάντια στα στρατόπεδα είναι «γελοία». Και τέλος - πάντα
κατά την άποψη του κυρίου Πρετεντέρη - τα στρατόπεδα δεν είναι «στρατόπεδα»,
ειδάλλως δεν θα χλεύαζε τη θέση του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη» ότι πρόκειται
ακριβώς γι' αυτό, δηλαδή περί στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Γνωρίζουμε ότι μετά την πρώτη ανακοίνωση
για τα κυβερνητικά μέτρα, άρχισε το επικοινωνιακό μακιγιάρισμα και τα
στρατόπεδα έπαψαν να τα αποκαλούν «στρατόπεδα».
Στο πλαίσιο του «πολίτικαλ κορέκτ», των
ευφημισμών και της αποκολοκύνθωσης των λέξεων και των εννοιών, τώρα τα
βαφτίζουν «κέντρα κράτησης», «κέντρα φιλοξενίας», «κέντρα υποδοχής» και δεν
αποκλείεται σε λίγο να τα αποκαλέσουν «κέντρα... αναψυχής και αθλοπαιδιών»...
