Γεια
σου τσολιά μου…
Έκανε
το λάθος και έμεινε έγκυος, η αφιλότιμη και τώρα έχει την απαίτηση να τη
σεβαστεί ο κόσμος!
Την
είδα προχθές στο σούπερ μάρκετ, γιατί μαζί μπήκαμε στο ασανσέρ, με την κοιλιά
τούρλα να προσπαθεί να τραβήξει το καρότσι από το σωρό και να σου η θείτσα που
μίλαγε στο κινητό, να της ρίχνει τα πρώτα «καντήλια»!
«‘Ωπα
μωρή. Θα με τσακίσεις. Δεν βλέπεις που μιλάω;» Τη ρώτησε σχεδόν ουρλιάζοντας
και βγάζοντας αφρούς από το στόμα.
«Συγνώμη
αλλά εσείς είστε μπροστά και με εμποδίζεται», της απάντησε εκείνη ευγενικά με
μια κυρία δίπλα να συμπληρώνει, μπαίνοντας στη «διαμάχη»!
«Καλά
σου λέει η κοπελιά που μου θέλεις και κινητό τρομάρα σου. Έγκυος είναι η κοπέλα
δεν τη βλέπεις;»
«Μωρ’
τη μας λες! Και εγώ τέσσερα έκανα και δεν το έκανα θέμα. Άχρηστη νεολαία…»
Είπα
να το ανοίξω το βρομόστομό μου, αλλά κρατήθηκα βλέποντας τη κοπέλα να κουνάει
το κεφάλι της και να φεύγει, φανερά απογοητευμένη από το όλο σκηνικό.
Προσπάθησα
να ξεχάσω το γεγονός, αλλά δεν ήταν γραφτό να γίνει κάτι τέτοιο, αφού εκείνη η
μέρα… μύριζε μπαρούτι.
«Θα
σε αναφέρω στη διεύθυνση» φώναξε μια κυρία μπροστά στα τυριά κουνώντας το
δείχτη του χεριού της προς το πρόσωπο του υπαλλήλου, που του είχε ανέβει το
αίμα στο κεφάλι.
«Τι
να σας πω», της είπε εκείνος σηκώνοντας τους ώμους του.
«Έχω
νούμερο και είσαι υποχρεωμένος να με εξυπηρετήσεις. Το κατάλαβες;»
«Αδιαφορώ.
Εγώ θα δώσω στην έγκυο και εσείς ας πάτε όπου θέλετε», της απάντησε με ένα
αφοπλιστικό ύφος.
«Είσαι
άξεστος, αντιεπαγγελματίας και ασέβαστος. Παραμελείς γυναίκα με
σπονδυλαρθρίτιδα για να εξυπηρετήσεις μια πιτσιρίκα, δήθεν γκαστρωμένη. Αυτή
έκανε το κέφι της, ενώ εγώ είμαι άρρωστη», είπε και εκεί ήταν που ο κόσμος δεν άντεξε και τη στόλισε
κανονικά, με πρώτο και καλύτερο εμένα, που είχα δει και το προηγούμενο σκηνικό.
Έ
μα! Είναι δυνατόν να βρίζουν μια κοπέλα, μια αυριανή μάνα, επειδή έχουν κάλο
στον εγκέφαλο και να τους αφήνεις «ατιμώρητους»;
Το
τσαρούχι
