Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Η Γιολάντα Τσορώνη – Γεωργιάδη απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Όταν έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που δεν διστάζει...
να σ’ ανοίξει την ψυχή του και να σου πεις για παράδειγμα ότι το «Μια φορά κι έναν καιρό…» πάντα ασκούσε πάνω του μια ακατανίκητη γοητεία, θες να τα παρατήσεις όλα και να αφεθείς σ’ ένα ταξίδι του χθες, έχοντας συντροφιά το λόγο του, το άρωμα του γιασεμιού και την αλμυρή γεύση του πασατέμπου.
Αυτό κατάφερε η Γιολάντα, μια γυναίκα με λόγο και πνεύμα γεμάτο αισιοδοξία για το μέλλον…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Να τρώω χωρίς να νοιάζομαι πως θα παχύνω, να κοιμάμαι τα μεσημέρια του καλοκαιριού κάτω από τη σκιά της αιωνόβιας ελιάς στο πατρικό του πατέρα μου με το τραγούδι των τζιτζικιών για νανούρισμα και να βραδιάζομαι στις αλάνες ξεχασμένη στο παιχνίδι.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Δε μεγάλωσα μέσα σε βιβλία με παραμύθια. Ήταν δύσκολα τα χρόνια εκείνα στην επαρχία. Άκουγα όμως πολλά λαϊκά από τη γιαγιά μου. Ήρωες δε θυμάμαι, ήταν τόσοι πολλοί και όλοι ανώνυμοι, ωστόσο οι φράσεις «Μια φορά κι έναν καιρό…» στην αρχή του παραμυθιού και «δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει…» κατά την εξέλιξή του, ασκούσαν πάνω μου μια ακατανίκητη γοητεία.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Και μεγάλα μπορώ να πω! Τα βιβλία μου είμαι εγώ, η ματιά μου για τον κόσμο, οι φίλοι μου, οι μαθητές μου. Δε βλέπω πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αφού σε ό,τι γράφω βάζω ψυχή.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Ο χαρακτήρας διαμορφώνεται για πολλά χρόνια μετά τη γέννησή μας. Έτσι ό,τι καλό ίσως έχω είναι αποτέλεσμα εμπειριών, τριβής, αυτοαξιολόγησης και, ιδίως, σκληρής δουλειάς. Δεν ξέρω λοιπόν αν πρέπει να εκτιμηθεί ως Θείο δώρο η συνέπεια, η υπευθυνότητα, η εργατικότητα που με χαρακτηρίζουν.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Η τελειομανία.

Την μοίρα, την θεωρείται γραφιά της ζωής σας;
Πορεύομαι με γνώμονα πως ο άνθρωπος ορίζει τη μοίρα του μέσω των επιλογών του. Ποιος όμως είναι πράγματι σε θέση να ξέρει αν, την ώρα που χαράζουμε  επιλογές, δεν κινεί κάποιος το χέρι μας;

Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Πάντοτε με πράξεις και διάθεση προσφοράς.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Μα φυσικά! Είναι η κινητήριος δύναμή μου για να αντλώ τη χαρά της ζωής και να τη μεταφέρω στα κείμενά μου. Δεν μπορώ τη μιζέρια, προσπαθώ μέσα στο κακό να ανακαλύπτω το καλό που κρύβει και έχω βρει σωτήρια για την ψυχική μου υγεία τη φράση «Και αυτό θα περάσει».

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματός μου «Η σύγκρια», συνεχίζω αυτό που εδώ και πολλά χρόνια κάνω: γράφω βιβλία για παιδιά.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύεται ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Μου αρέσουν πολύ οι ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του ’60, έχουν άρωμα γιασεμιού και αλμυρή γεύση πασατέμπου στο θερινό «Σινε-Μέλα» της Καλαμάτας. Αδύνατον να ξεχωρίσω κάποια από εκείνες ή άλλη.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
«Γούρια» δεν έχω, δεν πιστεύω σε αυτά. Ωστόσο ο αριθμός 19 έχει σφραγίσει πολλά από τα σημαντικά που έχουν συμβεί στη ζωή μου.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Για ατάκα θα φανεί μεγάλη, μου αρέσει όμως να θυμίζω στους απογοητευμένους φίλους μου το αρχαιότερο τραγούδι, 2.200 ετών, του Σείκιλου από τις Τράλλεις της Μ. Ασίας: ΟΣΟΝ ΖΕΙΣ ΦΑΙΝΟΥ (Όσο ζεις, λάμπε) ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥΛΥΠΟΥ (καθόλου μη λυπάσαι) ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ (η ζωή είναι σύντομη) ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ (και ο χρόνος το τέλος απαιτεί).

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Αν η Παιδεία συνεχίσει να είναι παραπαίδι της Εκπαίδευσης, αν το βιβλίο μένει στα αζήτητα κι εμείς κινούμαστε στον μικρόκοσμό μας καθηλωμένοι από το «Σοκ και Δέος», θα συνεχίσουν τη χειραγώγηση.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως εξουσία και τέχνη είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες «δυνάμεις», καθώς η πρώτη εκπροσωπεί ένα καθεστώς και η δεύτερη την ελευθερία από την καθεστηκυία τάξη. Έτσι, θα σκεφτόταν κανείς πως η τέχνη του φανταστικού (ποίηση, λογοτεχνία, ζωγραφική κ.λπ) αποτελεί φόβητρο για την εξουσία. Ωστόσο η ιστορική πραγματικότητα αποδεικνύει πως πολλές φορές η Τέχνη σε συνδυασμό με τη θρησκεία έχει χρησιμοποιηθεί από την εξουσία ως μοχλός επιβίωσής της, ποντάροντας στην ανορθολογική πλευρά του ανθρώπου. Άλλες τέχνες επίσης, όπως η αρχιτεκτονική, χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από απολυταρχικά καθεστώτα: φτάνει να θυμηθούμε τα ογκώδη κτίρια που κατασκευάστηκαν σε σκοτεινούς καιρούς για να κάνουν σαφές στους υπηκόους (και όχι μόνο) πως εκεί κατοικεί η δύναμη… παντοδύναμη. Το θέμα αυτό βέβαια έχει πολλές πτυχές που δεν μπορούμε να θίξουμε στα περιθώρια της παρούσης.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Πάσχουμε από έλλειψη αυτοπεποίθησης ως λαός.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Δε θα ήξερα από πού να αρχίσω…

Αν μια κακιά μάγισσα σας έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Παραδείσιο πουλί.

Πιστεύετε στα όνειρα;
Υποθέτω πως ως «όνειρα» εννοείτε την πραγματοποίηση κάποιων επιθυμιών μας. Φυσικά πιστεύω, υπό την προϋπόθεση πως την πίστη μου αυτή μετατρέπω σε ενέργεια για την πραγματοποίησή τους. Πάνω σε πολλά τέτοια όνειρα έχω χτίσει και έχω ζήσει τη ζωή μου, άσχετα αν μερικά, μετά την υλοποίησή τους, αποδείχτηκαν εφιάλτες. Αλλά είπαμε: σε κάθε κακό προσπαθώ να βρίσκω το καλό που κρύβει.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Πίστεψε στον εαυτό σου, ό,τι θέλεις το μπορείς.



Η Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής, της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει μετεκπαιδευτεί στο Μαράσλειο Διδασκαλείο.
Εργάστηκε επί σειρά ετών στη δημόσια εκπαίδευση, είναι συγγραφέας πάνω από εβδομήντα βιβλίων παιδικής λογοτεχνίας και λαογραφικών μελετών, αρθρογραφεί σε παιδαγωγικά περιοδικά, συμμετέχει εθελοντικά σε οργανώσεις για την προαγωγή της λογοτεχνίας, είναι ενεργό μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων.
Έχει ενταχθεί στο Μητρώο Επιμορφωτών του Προγράμματος «Καινοτόμες Δράσεις Ενίσχυσης της Φιλαναγνωσίας των Μαθητών» και έχει αναλάβει επιμορφωτικό έργο σε ημερίδες επιμόρφωσης εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)