Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Ευλογημένος τόπος… διαγραμμένος απ’ όλους!!!

Της Άννας Κοκκίνου  



Δε μου αρέσει να ασκώ κριτική. Κι όταν απαιτείται προσπαθώ να αποδιώξω τους προσωπικούς παράγοντες που ενδεχομένως θα με επηρέαζαν και παλεύω να δω την αντικειμενική εικόνα...


Ηλεία. Ευλογημένος τόπος. Ξεκουράζεται η ματιά στις εύφορες πεδιάδες. Ο Πηνειός, ο Αλφειός και ο Λάδωνας δροσίζουν την καρδιά της. Κι ένα κορίτσι, το μοναδικό της Ελλάδας, η Νέδα χαϊδεύει την άκρη της. Ατέλειωτες παραλίες με χρυσαφένια καυτή άμμο. Ξαπλώνουν τα κορμιά και τους στεγνώνει τα δάκρυα της ψυχής τους. Δροσερό και γαλαζοπράσινο το Ιόνιο ταξιδεύει τα όνειρά τους.
Αυτόν τον τόπο διάλεξε η μυθολογία για να στείλει τον Ηρακλή να πραγματοποιήσει τους άθλους του: να καθαρίσει τους στάβλους του  Αυγέα, να συλλάβει τον Ερυμάνθειο κάπρο.
Ελιές που ασημίζουν στο φύσημα τ’ αγέρα και πρόσφεραν το έπαθλο στους Αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες. Ένας κότινος. Πνεύμα αθάνατο. 776πΧ. Σε αυτό το κομμάτι γης προγυμνάστηκαν κι αγωνίστηκαν αγνοί άνθρωποι με ιδεώδη. Χτίστηκαν εξαίρετα μνημεία, ναοί, θέατρα. Ίλιδα, Ολυμπία,  Επικούρειος Απόλλωνας.
21ος αιώνας μΧ. Στα εύφορα εδάφη της καλλιεργούνται φυτά για την παραγωγή εξαρτησιογόνων ουσιών. Η Ηλεία κατατάσσεται στον πάτο της λίστας όλων των νομών της Ελλάδας όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη. Παίρνει την πρωτιά σε πανελλήνιο επίπεδο στη μαθητική διαρροή. Το 25% των παιδιών της δεν ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Οι δήμαρχοι προσπαθούν να κλείσουν σχολεία για να εξοικονομήσουν χρήματα. Οι εκπαιδευτικοί αγχώνονται για την οργανική τους θέση. «Όπου κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή».
Το 2007 καίγεται ο φυσικός της πλούτος μαζί με ένα κομμάτι του αρχαιολογικού χώρου στα Ολύμπια. Γιατί δε λειτούργησε το σύστημα πυρόσβεσης;
Το 2012 κλάπηκαν κειμήλια από το μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας. Γιατί δεν υπήρχαν φύλακες; Τι έγινε με το σύστημα ασφαλείας;
Ευλογημένος τόπος. Εύφορος. Γεννάει μπουμπούκια που ανθίζουν και ξεχωρίζουν. Τάκης Δόξας, Χρίστος Λάσκαρης, Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Γιώργης Ζάρκος, Τάκης Σινόπουλος, Αντώνης Σιμιτζής, Βύρων Δάβος, Περικλής Ιακωβάκης, Αχιλλέας Παπαδημητρίου. Και πολλοί άλλοι. Που δεν τους ξέρω γιατί τούτος ο τόπος που ταξιδεύει στους αιώνες, δεν τιμάει τα παιδιά του. Δεν σέβεται το παρελθόν και τις παραδόσεις του.
Γίνομαι πάλι αντιπαθής γιατί τολμώ να κρίνω. Και κρίνω αυστηρά τους σύγχρονους Ηλείους που γυρνούν τη πλάτη στον τόπο τους και αγνοούν την ιστορία της. Δε διδάσκουν στα παιδιά τους να ‘ναι περήφανα για τη γενέτειρά τους. Τα σχολεία και οι πλατείες θα ‘πρεπε να ‘ναι γεμάτα βιβλία, αφίσες, εκδηλώσεις προς τιμή των Ηλείων που διαπρέπουν ανά την υφήλιο. Οι δρόμοι να ‘χουν τα ονόματά τους. Οι νέοι να νουθετούνται και να παραδειγματίζονται από το έργο των συμπολιτών τους.
Για να σταθεί το δέντρο χρειάζεται ρίζες. Γερές. Και η Ηλεία προσφέρεται για γερά δέντρα.