Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Η Λένα Φατούρου, απαντά στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


«Ίδιο μερτικό από το πιάτο της ζωής, στα όντα που ονομάζονται ΑΝΘΡΩΠΟΙ…», θα έθετε σε εφαρμογή αν ήταν νομοθέτης, αλλά μιας και στην ψυχή της έχουν δηλώσει μόνιμη κατοικία ο λυρισμός και ο ρομαντισμός, η κάθε της κουβέντα αποκτά άλλη βαρύτητα…


Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; H αθωότητα.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Η Κοκκινοσκουφίτσα.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει; Το έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Νομίζω το ίδιο θα έκανα και τώρα, αλλά με μια διαφορά. <<Μακριά κι αγαπημένοι>>.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Ότι, δύσκολα κρατάω κακία ίσως;
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Δυστυχώς είμαι άνθρωπος με άποψη. Έτσι πολύ συχνά γίνομαι κόκκινο πανί για τους άλλους.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; Συνήθως με χάδια, και μια καλή κουβέντα. Σπάνια τους φωνάζω, όταν βλέπω πως κινδυνεύουν.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Αλίμονο αν δεν υπήρχε!
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Με τη συγγραφή βιβλίων.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; Ο,τιδήποτε πολύτιμο υπάρχει μέσα εκεί. Προσπαθώ να κρατάω καλά κρυμμένο το κλειδί. Φοβάμαι το χάσιμο της ισορροπίας της.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία; «Λατέρνα, φτώχεια, και φιλότιμο». Την έχω δει άπειρες φορές, και θα την ξανά έβλεπα ευχαρίστως άλλες τόσες.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Το γούρι μου είναι, το φιλί και το χαμόγελο των παιδιών μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; Δε νομίζω πως έχω.
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε; Μας έκλεψαν ακόμη και τη φαντασία. Τόσο φτωχοί μείναμε.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Και από τα δύο. Η τέχνη είναι δυνατό όπλο.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων; Την αφήνει; Ή μήπως του την παίρνουν;
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Ίδιο μερτικό από το πιάτο της ζωής, στα όντα που ονομάζονται ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους; Την αχαριστία.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Ελάφι.
Πιστεύετε στα όνειρα; Και ναι, και όχι.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Να βάζει στόχους στη ζωή, και να είναι ο εαυτός του.


Γεννήθηκε και ζεί στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη και έχει ένα γιό. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε σε προάστιο των Αθηνών όπου παραμένει ακόμα. Οι σπουδές της στράφηκαν στον χώρο της μόδας, του ντεκόρ, και της αισθητικής προσώπου και σώματος. Τελικά την κέρδισε η αισθητική όπου και την υπηρέτησε για 30 περίπου χρόνια. Από μαθήτρια ακόμη συνήθιζε να γράφει, όπου και είχε αποσπάσει κάποια βραβεία στις εκθέσεις της.
Την τελευταία πενταετία ασχολείται ενεργά και με πάθος με την ποίηση και την πεζογραφία.
Έχει εκδόσει δύο ποιητικές συλλογές με τους τίτλους ‘’ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ’’ και ‘’ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΑΤΛΑΖΙΑ’’ καθώς και ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο ‘’ΣΑΝΤΡΑ,Η ΡΑΦΤΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ’’ από τις εκδόσεις ΒΕΡΓΙΝΑ. Ποιήματα της έχουν συμπεριληφθεί στην μελέτη (Η Εξέλιξη Του Στίχου από τον 10ο αιώνα)της Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη. Είναι μέλος της ένωσης ‘’Ελλήνων Λογοτεχνών’’, της ένωσης ‘’Κορινθίων Λογοτεχνών’’, του λογοτεχνικού ομίλου ‘’ΞΑΣΤΕΡΟΝ’’ Ιλίου (Ειδική Γραμματέας) και μέλος του Ποιητικού Ομίλου Πετρούπολης. Έχει βραβευτεί σε ποιήματα της, σε διήγημα και μία ποιητική συλλογή από την  ‘’Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών’’, από τον ποιητικό όμιλο ‘’ΞΑΣΤΕΡΟΝ’’ και από το ‘’Καφενείο Των Ιδεών’’ Σαλαμίνας. Συχνά ποιήματά της δημοσιεύονται τόσο στον έντυπο τύπο όσο και στον διαδικτυακό.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)