Αν και του αρέσει να
ταξιδεύει τους αναγνώστες σε κόσμους φανταστικούς, στην κουβέντα που ανοίξαμε μας
μίλησε για γήινα πράγματα που του έχουν λείψει, αλλά και για την προδοσία σε
κάθε της μορφή…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας
χρόνια;
Η ανεμελιά. Το αίσθημα της απόλυτης
ελευθερίας. Ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι γεμάτο βόλτες στις πανέμορφες παραλίες της
Κρήτης!
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος
ήταν;
Δεν είχα ξεχωρίσει κάποιον τότε. Αυτό έγινε
πολύ αργότερα όταν το 1999 είδα τον σιδερένιο γίγαντα. Συγκινητικό με ηθικό
δίδαγμα!
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει
πικράνει;
Ναι, Και πολύ εύκολα μάλιστα. Δεν είμαι άνθρωπος
που κρατάω κακίες και δυστυχώς δίνω πολλές ευκαιρίες. Ίσως περισσότερες από
αυτές που αξίζουν.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα
σας;
Την προσαρμοστικότητα, αν και τώρα
τελευταία έχει αρχίσει να με εγκαταλείπει κι αυτή. Ίσως επειδή μεγαλώνω.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Οι λάθος επιλογές.
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα
κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Δυστυχώς μου το έχει κάνει αρκετές φορές.
Το σημαντικό είναι να μην το βάζεις κάτω και να συνεχίζεις τον αγώνα.
Πώς εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με πράξεις.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής
σας;
Κάποτε ναι. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει
και προσπαθώ να βλέπω πρώτα τα αρνητικά ώστε να μην απογοητεύομαι όταν αυτά
έρθουν. Αν έρθουν βέβαια.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με όλα. Δουλειά, γράψιμο, οικογένεια.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το
θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Την αυτοκυριαρχία μου. Το να μπορείς να
πειθαρχείς τον εαυτό σου είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορεί να έχεις.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Πεθαίνω όποτε την βλέπω! Η κυρά μας η μαμή!
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο,
το «γούρι» σας;
Το αγαπημένο μου αντικείμενο είναι ο κύβος
του Ρούμπικ μου. Δεν θα έλεγα όμως πως είναι και το γούρι μου. Περισσότερο
πονοκέφαλο μου φέρνει παρά τύχη.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Από την παραπάνω Ελληνική ταινία: «Ρε άι
στο γέρο διάολο μη σε πω καμιά κουβέντα... τσόγλαν boys…» Λύνομαι από τα γέλια
κάθε φορά που ακούω τη συγκεκριμένη ατάκα.
Πώς φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από
την κρίση που βιώνουμε;
Είναι σαν τους νεκροθάφτες. Όσο πιο πολλοί
αυτοκτονούν, τόση περισσότερη δουλειά έχουν. Έτσι κι αυτοί… όσο περισσότερες
εξελίξεις έχουμε, συνήθως αρνητικές, τόσο περισσότερη δουλειά για αυτούς.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από
φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Κάποτε, θυμάμαι, η συγκεκριμένη ερώτηση
είχε πέσει θέμα έκθεσης στις εξετάσεις. Για να την συναντώ ακόμη μπροστά μου
πάει να πει πως είναι ένα ζήτημα με διαχρονική αξία. Αυτό από μόνο του λέει
πολλά. Δεν θυμάμαι τι είχα απαντήσει τότε ή αν είχα απαντήσει το ίδιο με αυτό
που θα πω τώρα, αλλά πιστεύω από φόβο… εξού και το γνωμικό: Ο φόβος φυλάει τα
έρμα.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο
Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Δεν είναι απόλυτο αλλά το έχω δει να
συμβαίνει. Κάποιοι απλά εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα θαύμα και
περιμένουν. Ίσως είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας
«νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Δεν γνωρίζω τους νόμους που βρίσκονται
ανενεργοί, αλλά σίγουρα θα εστίαζα στην παιδεία.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Την προδοσία. Με τα χρόνια ανακαλύπτεις πως
δεν υπάρχει ανιδιοτέλεια. Όλοι κάπου αποσκοπούν και εφόσον οι καταστάσεις
παύουν να τους εξυπηρετούν παύεις κι εσύ να είσαι φίλος, αδερφός ή ότι άλλο
ήσουν. Δυστυχώς αυτή είναι η ανθρώπινη φύση.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί
της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Αετός. Βέβαια αν ήταν κακιά δεν θα με έκανε
αυτό που θα ήθελα να γίνω.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Όχι και ευτυχώς δηλαδή γιατί έχω δει αρκετά
μακάβρια και τρομακτικά όνειρα.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι
θα του λέγατε;
Να φέρεται στον καθέναν όπως του αξίζει.
Ονομάζομαι Κων/νος Ν. Βαρδής και είμαι
γεννημένος το 1979. Από μικρός είχα κλίση στην εξιστόρηση φανταστικών
περιπετειών. Φτάνοντας στο σήμερα εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο επικής φαντασίας
με τίτλο: Ικχθίλιον. Παράλληλα διατηρώ μια σελίδα στο διαδίκτυο στην οποία
ανεβάζω τα διηγήματά μου, «μυθιστουργήματα» όπως μου αρέσει να τα αποκαλώ με
σκοπό να ταξιδέψω τους αναγνώστες σε κόσμους φανταστικούς.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά)
