Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Οι 40 πιο διάσημες ατάκες του Αριστοτέλη Ωνάση…



Επιτυχημένος εφοπλιστής, επιχειρηματική ιδιοφυΐα, γοητευτικός άνδρας, ωραίος Έλληνας. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης μέσα από τα δικά του λόγια. Όσα του έμαθε η ζωή για τις επιχειρήσεις, τις γυναίκες και τα πλούτη…


Ο γεννημένος στη Σμύρνη το 1906 Αριστοτέλης Ωνάσης, ο πρόσφυγας που η γιαγιά του ονειρευόταν να δει παπά, έγινε χάρη στο ιδιοφυές επιχειρηματικό του ταλέντο, ένας από τους μεγαλύτερους εφοπλιστές του κόσμου.
Ο Κροίσος που κατέκτησε τα πετρελαιοφόρα, ο μεγιστάνας που άνοιξε φτερά σε πέντε ηπείρους με την Ολυμπιακή, ήταν, είναι και θα είναι για τους οικονομικούς κύκλους παγκοσμίως, αλλά και για τους απλούς ανθρώπους που τον γνώρισαν, ο Χρυσός Έλληνας.
Στις 15 Μαρτίου του 1975, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του αγαπημένου του γιου Αλέξανδρου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 69 ετών, από οξεία μυασθένεια.
Το όνομα και η γεμάτη πάθος, πλούτη και τραγωδίες ζωή του είναι μέρος του μύθου του, που ζει και μνημονεύεται με δέος και νοσταλγία μέχρι σήμερα.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τον θάνατό του, το NEWS 247 θυμάται και σας θυμίζει κάποιες από τις πιο διάσημες ατάκες του:
Το μυστικό και ο νόμος των επιχειρήσεων
* «Το μυστικό στις επιχειρήσεις είναι να ξέρεις κάτι, που δεν το ξέρει κανένας άλλος»
* «Για να πετύχεις στις επιχειρήσεις, πρέπει να κάνεις τους άλλους να δουν, αυτό που βλέπεις εσύ»
«Αν δεν έχεις λεφτά, πάρε δάνειο. Ποτέ μην ζητήσεις μικρό ποσό. Ζήτα αυτό που χρειάζεσαι και φρόντισε να το αποπληρώσεις. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα»
* «Για να πετύχεις, πρέπει να κάνεις πράγματα μεγάλα, σκέψεις μεγάλες και να λες λόγια μεγάλα»
* «Είναι δικός μου νόμος στις επιχειρήσεις, να είμαι αυτός που αγοράζει, όχι αυτός που πουλάει»
* «Δεν μου αρέσει να χάνω»
* «Δεν έχω φίλους, δεν έχω εχθρούς. Μόνο ανταγωνιστές»
* «Όσο πιο πολλά έχεις, τόσο περισσότερο ξέρεις, ότι δεν έχεις»
* «Μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο, τα λεφτά δεν έχουν σημασία. Παύει να είναι ο στόχος. Το παιχνίδι είναι που έχει σημασία»
Οι γυναίκες και ο Έλληνας εφοπλιστής
* «Αν δεν υπήρχαν οι γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν καμία απολύτως σημασία»
* «Έκανα ένα τεράστιο λάθος. Δεν πίστεψα ποτέ, ότι στον κόσμο που ζούμε, τα συναισθήματα θα μπορούσαν να υπερνικήσουν κάθε λογική στις επιχειρήσεις»
 «Οι καλύτερες συμφωνίες και το καλύτερο σεξ γίνονται έξω από τα καθιερωμένα»
* Συστήνοντας τον εαυτό του σε μία εντυπωσιακή ξανθιά καλλονή από τη Νορβηγία, το 1934, είπε: «Αριστοτέλης Ωνάσης του Σωκράτη, Έλληνας εφοπλιστής»
* «Μισώ την όπερα. Πρέπει να έχω “λεπτό αυτί”. Όσο και να προσπαθώ να συγκεντρωθώ, πάντα μου ακούγεται σαν να είναι Ιταλοί σεφ, που φωνάζουν συνταγές για ριζότο ο ένας στον άλλον»
Το σχολείο της ζωής
* «Η μητέρα μου πέθανε, όταν ήμουν 6 ετών. Αν είχε ζήσει, ίσως να μην είχα δουλέψει όσο σκληρά έχω δουλέψει»
* «Στο μυαλό μου, ο κόσμος είναι πολύ μικρός. Δεν χρειάζεται πτυχίο πανεπιστημίου. Μία μέρα, αυτό που θα καταφέρω, θα σας εντυπωσιάσει»
* «Το να αρχίσεις να σκέφτεσαι, σημαίνει να αρχίσεις να κλείνεις δουλειές»
* Όταν το 1925 άφησε τη δουλειά του στο Μπουένος Άιρες, ως νυχτερινός τηλεφωνητής, είπε: «Και τώρα, έχω μία ιδέα»
* Κι όταν ξεκίνησε να ασχολείται με τον καπνό και τα τσιγάρα: «Τυλίξτε τα τσιγάρα σε σελοφάν»
* «Θα καταλάβεις, ότι αν κάνεις τα πράγματα πιο εύκολα για τους άλλους, θα κερδίσεις τη συμπάθειά τους»
* «Οι άνθρωποι ξεχνούν γρήγορα. Μπορεί πριν λίγες εβδομάδες, να ήταν στα πρόθυρα του θανάτου. Μετά έρχεται η ασφάλεια και τα παράπονα και οι γκρίνιες ξεκινούν γύρω από κάθε είδους μηδαμινότητα»
* «Φρόντιζε το σώμα σου. Να είσαι, όσο καλός μαζί του γίνεται. Να μην σε απασχολούν οι λεπτομέρειες. Κοίτα εμένα, δεν υπάρχει τίποτα από τον Έλληνα θεό στην εμφάνισή μου. Αλλά δεν έχασα τον χρόνο μου κλαίγοντας για τις δυσάρεστες πτυχές του εαυτού μου. Και να θυμάσαι, τα πράγματα είναι μόνο, όσο άσχημα, εσύ πιστεύεις ότι είναι»
*»Στη δουλειά σου να είσαι σοβαρός και στη ζωή σου τρελός»
* «Να τρως μέτρια. Όταν έχεις κάτι επείγον να φροντίσεις, να αποφεύγεις τα μεγάλα γεύματα και το κρασί. Το να χάνεις χρόνο στο τραπέζι, όταν το μυαλό σου είναι στη δουλειά που πρέπει να γίνει, είναι ακόμα ένας τρόπος, για να συντομεύσεις την ύπαρξή σου»
* «Περίμενε να έρθει η νύχτα και μην γιορτάζεις πριν γίνουν πράξη οι σκέψεις σου. Τότε, απόλαυσε ένα καλό γεύμα με την παρέα των φίλων σου και προσπάθησε, να αποφύγεις τις επαγγελματικές συζητήσεις στο τραπέζι»
Το μεγαλείο της ψυχής και… του χιούμορ
* «Είναι οι πιο σκοτεινές στιγμές μας, που πρέπει να εστιάσουμε, για να δούμε το φως»
* «Πρέπει να απελευθερώσουμε τον εαυτό μας, από την ελπίδα ότι η θάλασσα θα γαληνέψει. Πρέπει να μάθουμε, να πλέουμε και με τους δυνατούς ανέμους»
«Ποτέ δεν κατάλαβα την προτροπή “την υπογραφή σου και το κάτω το κεφάλι σου, να προσέχεις πού τα βάζεις”. Έτσι χάνεις σίγουρα και στις δουλειές και στη ζωή»
* «Για να είσαι επιτυχημένος, φρόντισε να φαίνεσαι μαυρισμένος, μείνε σε ένα εντυπωσιακό κτίριο, ακόμα κι αν μένεις στο κελάρι, σύχναζε σε καλά εστιατόρια, ακόμα κι αν πίνεις μόνο ένα ποτό και αν δανειστείς, δανείσου πολλά»
* «Βρες έναν ιερέα που καταλαβαίνει Αγγλικά και δεν μοιάζει με τον Ρασπούτιν»
Οι ανταγωνιστές και ο πλούτος στα «χέρια ολίγων»
* «Αν κάποιος είναι μέτριος, θα περάσει εύκολα απαρατήρητος. Αν είναι εξωφρενικά επιτυχημένος, είναι ύποπτος»
* Για τον Σταύρο Νιάρχο: «Στις δουλειές, κόβουμε ο ένας τον λαιμό του άλλου, αλλά κάθε τόσο, καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και είμαστε κόσμιοι, για χάρη των γυναικών»
* «Ο κ. Getty είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας. Παράγει πετρέλαιο και το μεταφέρει. Εγώ είμαι ένας φτωχός επιχειρηματίας. Το μόνο που κάνω, είναι να το μεταφέρω».
* «Ποτέ μην αρχίζεις μια δουλειά, μια μάχη, μια ερωτική σχέση αν ο φόβος της ήττας επισκιάζει την προοπτική της νίκης»
* «Είμαι τόσο πλούσιος, όσο μόνο εγώ ξέρω να γίνομαι»
«Να είσαι είτε πλούσιος είτε εχθρός του πλούτου. Τα κατανοώ και τα δύο. Αλλά ποτέ μην φθονείς τους πλουσίους και παράλληλα να προσπαθείς να τους ευχαριστείς»
* «Ο κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες»
* «Η κρίση γεννάει Κροίσους»
* «Άλλοι έχουν πολλά λεφτά κι άλλοι τίποτα. Είναι σαν κάποιον που δεν βρίσκει νερό ούτε για να ξεδιψάσει και έναν άλλον, που ψάχνει γέφυρα, να περάσει το νερό»

* «Θα “ρθει μία μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης, θα αποθηκευτεί στις Τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες, θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση»… (tilestwra)