Όλοι φαγώθηκαν να δείξουν ως πρώτη είδηση το
ελπιδοφόρο μήνυμα που έστειλε ο Σαμαράς άνετος και χαλαρός από το Ναύπλιο, λέγοντας ότι...
«Η παράδοση
θέλει το λαό μας να ονομάζει την Ανάσταση «Λαμπρή». Γιατί έχει μέσα στην ψυχή
του ο λαός μας το φως, την αισιοδοξία και τη δύναμη. Και είναι αυτό το φως που
μας κρατάει όρθιους. Και είναι αυτό το φως που θα βγάλει όλους τους Έλληνες
νικητές. Χριστός Ανέστη σε όλους»!!!
Αυτό όμως που είχε στο μυαλό του ήταν άλλο!
Ήταν αυτό που είχε υποσχεθεί στη
Μέρκελ...
«Η ιστορία θέλει το λαό μας να είναι μια ζωή
υπόδουλος και μέσα από τις προσευχές και τους μεγάλους σταυρούς να ελπίζει σε
θαύματα. Πιστεύει ότι μπορεί να αναστηθεί όπως ο Χριστός και γι’ αυτό πηγαίνει
στην εκκλησία, για να αντιγράψει τις κινήσεις του! Εγώ όμως είμαι εδώ για να
του δείξω το σωστό δρόμο, δίχως νηστείες και πένθιμο λειτουργικό. Είμαι εδώ για
να τον κρατήσω όρθιο, να τον απαλλάξω από το βρώμικο χρήμα που του χάρισαν οι
προηγούμενες κυβερνήσεις και λυτρώνοντάς τον από τα πάθη του χθες, να τον καλωσορίσω στη νέα τάξη πραγμάτων που μας προσφέρουν οι σωτήρες μας. Χριστός Ανέστη λοιπόν, για το εκκλησιαστικό
έθιμο και καλή ζωή στον παράδεισο... των δανειστών μας»!!!
