Αφού επιμένεις θα σου πω μια ιστορία, αλλ’ από
αυτές που δε λέγονται συχνά, που είναι γραμμένες μέσα σε υπουργεία, με
μυστικότητα και μπόλικη τσαχπινιά…
Κάπως έτσι ξεκίνησε η κουβέντα εκείνο το
βράδυ που με το φέρυ της γραμμή, πήγαινα από Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα.
.jpg)
Με το τσιγάρο αναμμένο, κοίταζα επίμονα μια
φωτεινή λωρίδα που απλωνότανε μπροστά μου και αναρωτιόμουνα αν αυτό που έβλεπα
ήταν η συνοριακή γραμμή με την Αλβανία ή κάτι άλλο.
«Αμ δεν είναι αυτό που νομίζεις…», άκουσα
να μου λέει μια φωνή και γυρίζοντας το κεφάλι μου προς το μέρος της, είδα ένα γεροντάκι
κοτσονάτο, κάτω από το φως της λάμπας να με κοιτάζει και να χασκογελάει με
νόημα!
«Δώσε ένα τσιγάρο να σου πω…» μου είπε, κάτι
σαν εκείνο που λένε οι τσιγγάνες, «ασήμωσε να σου πω»!
Του έδωσα τσιγάρο και ακουμπώντας το κορμί
μου στο βρεγμένο από την αλμύρα σίδερο του πλοίου, άκουσα την ιστορία…
«Πάνε μερικά χρόνια, τότε που το Πασόκ ήταν
στα πάνω του. Τότε, ένας πρώην υπουργός της Θεσπρωτίας, μαζί με έναν άλλο φίλο του, μέσα σ’ ένα βράδυ, μάζεψαν όσους τσοπάνηδες Έλληνες ήταν στην πλαγιά
και τους βάφτισαν ψαράδες! Τους έφτιαξαν τα χαρτιά, μούφα, μη φανταστείς τίποτ’
άλλο και από τα βοσκοτόπια, για ένα κομμάτι ψωμί, τους έβαλαν να δουλέψουν στις
ιχθυοκαλλιέργειες που είχαν στήσει. Αυτό που κοιτάζεις τώρα εσύ, αυτό που εμάς μας
πήρε τη δουλειά και ζούμε τώρα εδώ και χρόνια ζητιανεύοντας μεροκάματο, τώρα
στα γεράματα για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας που είναι άνεργα»
«Και που τα δίνουν τα ψάρια;», τον ρώτησα,
προσφέροντάς του ένα ακόμα τσιγάρο, προσδοκώντας να μάθω ακόμα περισσότερα!
«Στα κρουαζιερόπλοια τα δίνουν, τα δικά τους,
αυτά που κουμαντάρουν φιλαράκια τους» απάντησε και ρουφώντας μια γερή τζούρα από
το τσιγάρο, σήκωσε το χέρι, με χαιρέτησε και έφυγε, αφήνοντάς να λύσω μόνος μου
το γρίφο…
Ποιος είναι ο πρώην υπουργός του Πασόκ από τη
Θεσπρωτία, που δραστηριοποιείται με ιχθυοκαλλιέργειες και κατά πόσο αυτό που
μου είπε, ήταν αληθινό ή δικό του «κατασκεύασμα», για να κάνει με στυλ την τράκα
του!
«Ελεύθερο ρεπορτάζ»
