Κρατώντας
στα χέρια μου αυτό το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη – Γεωργιάδη...
και έχοντας
διαβάσει προσεκτικά το στρωτό κείμενο γραφής της, μπορώ να πω ότι μ’
εντυπωσίασε, όχι τόσο για την πραγματικά προσεγμένη δουλειά της, αλλά για το «θέμα»
και τον τρόπο προσέγγισής του…
Μέσα
από τις σελίδες λοιπόν του βιβλίου, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να μάθει τι
ήταν η «σύγκρια», ποιος ο ρόλος της στην κοινωνία της Μάνης και πολύ περισσότερο
να γευτεί τους χαρακτήρες των ηρώων, όπως πολύ ανθρώπινα και φυσικά τους αποτυπώνει
η συγγραφέας στον καμβά του έργου της.
Διαβάζοντάς
το, θες δεν θες… μεταφέρεσαι στη Μάνη του 19ου αιώνα, βιώνεις τα ήθη
και τα έθιμα, γίνεσαι γνώστης των τοπικών αντιλήψεων και «υιοθετώντας» την ντοπιολαλιά,
είναι σα να ζεις όλο αυτό το συγγραφικό ταξίδι, αναζητώντας τον τελικό
προορισμό, το φινάλε της λύτρωσης, κάτι που η Γιολάντα δεν σου το δίνει εύκολα,
μιας και η πλοκή «παίζει» έντονα με τα συναισθήματα.
Είναι
ένα βιβλίο που κλείνοντάς το, μένεις ικανοποιημένος και χορτασμένος από το
πλούσιο υλικό του, σπουδαγμένος από την αναδρομή στο χθές μιας άλλης Ελλάδας
που πιθανόν αγνοούσες και γοητευμένος από ένα κείμενο που δεν σου επέτρεψε να
χαλαρώσεις, ούτε να κουραστείς από τις κάποιες ιστορικές αναφορές, μιας και η
ιστορία είναι γνώση…
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας –
Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr
