Ο Κοραής στο διήγημά του «Ο Παπατρέχας» περιγράφει ένα απλοϊκό και ενάρετο ιερέα που έγινε φωστήρας του ποιμνίου του χάριν στη φιλομάθειά του, ενώ ήταν εντελώς αμόρφωτος. Εξ αυτού, παπατρέχας ονομάστηκε αρχικά ο ιερέας που διάβαζε πολύ γρήγορα τα κείμενα των ιερών ακολουθιών, ενώ αργότερα ο χαρακτηρισμός γενικεύτηκε για οποιονδήποτε απέδιδε τον γραπτό σε προφορικό λόγο ταχύτατα. Με την πάροδο του χρόνου, κατέληξε να δηλώνει άνθρωπο επιπόλαιο, που ενεργεί με βιασύνη, χωρίς δέουσα προσοχή.
Η μουσίτσα
