Κάποτε ο Δημάδης , ο ρήτορας που μιλούσε στην Αθήνα, σ’ ένα μαζεμένο πλήθος και σαν είδε πως δεν τον πρόσεχαν και πολύ, τους παρακάλεσε να τον αφήσουν να τους πει ένα μύθο του Αισώπου. Του επέτρεψαν κι εκείνος άρχισε:
«Η Δήμητρα, ένα χελιδόνι κι ένα χέλι πήγαιναν τον ίδιο δρόμο. Σαν έφτασαν σ’ ένα ποτάμι, το χελιδόνι φτερούγισε και το χέλι βούτηξε μέσα στο νερό». Εδώ ο ρήτορας σταμάτησε. «Κι η Δήμητρα;» ρώτησαν μ’ ένα στόμα οι ακροατές. «Θύμωσε μαζί σας…», τους είπε ο ρήτορας, «…που εγκαταλείπετε τις υποθέσεις της πόλης και προσηλώνεστε στους μύθος του Αισώπου».
Ο μύθος αυτός θέλει να μας πει πως οι άνθρωποι αφήνουν τα απαραίτητα και προτιμούν τις διασκεδάσεις, είναι άμυαλοι.
«Αισώπου Μύθοι»
