Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Ο θάνατος του εργατοπατέρα...


Τελικά ο χρόνος εκτός του ότι είναι ο καλύτερος γιατρός, τείνει να είναι και ο άριστος κοινωνικός μας σύμβουλος!
Αυτός που καθημερινά μας ρίχνει φως σε κάθε σκοτεινή γωνιά του χθες. Του χθες της λαμογιάς, της αρπαχτής και της Πόπης το κάγκελο το ανθρακί!
Και να, τώρα ήρθε η ώρα να προβάλει εδώ μπροστά μας, σαν τον κώλο της μαϊμούς, το «κατευθυνόμενο» αμάξωμα των εργατοπατέρων.
Εκείνων που πριν κάποια χρόνια έκλειναν τους δρόμους και απαιτούσαν, για το καλό του κόσμου, όπως έλεγαν, υπουργεία και θέσεις εξουσίας για την πάρτη τους!
Και τώρα, τώρα που τα ψέματα πήγαν για σκι στην Αράχοβα και η κότα με τα χρυσά αβγά την έκανε για Αυστραλία, αυτοί πέταξαν τη μάσκα του «επαναστάτη».
Άντε να δούμε, θα θυμηθούν να δηλώσουν στην εφορία τουλάχιστον αυτοί, τα δωράκια που έλαβαν από το κόμμα; Γιατί αν δεν τα θυμηθούν αυτοί, θα τους τα θυμίσουμε εμείς, στο μνημόσυνο που ζυγώνει…

Ο περίεργος