Ο συγγραφέας Μαρκ
Τουαίην είχε πει ότι...
«Καλοί τρόποι είναι η συμφιλίωση της μεγάλης ιδέας που
έχουμε για τον εαυτό μας με τη μικρή ιδέα που έχουμε για τους άλλους».
Είναι ωραίο να ζεις
εκφράζοντας με αυθορμητισμό που έχεις μέσα σου. Να λες αυτό που σκέφτεσαι, να
πράττεις όπως αισθάνεσαι. Μια πολύ λεπτή γραμμή, όμως, χωρίζει το «κάνω αυτό
που θέλω» από το «κάνω αυτό που θέλω εις βάρος των άλλων».
Ο σεβασμός είναι αυτός
που διατηρεί τις ισορροπίες στην συνύπαρξή μας με άλλους ανθρώπους σε δημόσιο
χώρο. Κι αυτός δεν είναι έμφυτος.
Μαθαίνεται από πολύ
νωρίς. Αν αυτός απουσιάζει, τότε, τα πάντα μπορεί να συμβούν. Κι αυτά μπορεί να
μην είναι τόσο ευχάριστα. Κάθε δημόσιος χώρος είναι μικρογραφία της κοινωνίας
μας και περιγράφει πολύ γλαφυρά την συμπεριφορά, την διάθεση, την ιδιοσυγκρασία
των ανθρώπων που ζουν σε αυτή.
Ακόμα και το περιβάλλον
ενός cafe γίνεται η τέλεια «αποτύπωση» των αξιών και πεποιθήσεών μας.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ
πόσο η συμπεριφορά σας μπορεί να επηρεάζει την διάθεση των άλλων; Πώς, με πολύ μικρές, «αθώες» (για εσάς) κινήσεις
μπορείτε να δημιουργήσετε ενόχληση και εκνευρισμό στους γύρω σας;
Σε άρθρο που διαβάσαμε
στο Reader’s Digest, αναφέρονται οι πιο ενοχλητικές συμπεριφορές πελατών σε ένα
cafe -για το προσωπικό και τους άλλους θαμώνες.
1) Ναι, μπορείς να
μιλήσεις στο τηλέφωνο. Αλλά όχι δυνατά. Και όχι για πολύ.
Εννοείται ότι έχεις
κάθε δικαίωμα να μιλήσεις στο τηλέφωνο -κανείς δεν μπορεί να σου το
απαγορεύσει.
Στο χέρι σου, όμως,
είναι το αν θα ενοχλήσεις ή όχι τους άλλους θαμώνες με την ένταση της φωνής
σου. Αν θες να συζητήσεις κάτι μέσω τηλεφώνου, προτίμησε να το κάνεις έξω από
το cafe στο οποίο βρίσκεσαι (εκεί, η ένταση της φωνής θα είναι αυτή που θες
εσύ!). Κανείς δεν έχει διάθεση να σε ακούει να μιλάς δυνατά μόνη σου την στιγμή
που πίνει τον καφέ του χαλαρώνοντας.
Ο ίδιος κανόνας ισχύει
και για τα εστιατόρια.
2) Το cafe δεν είναι το
γραφείο σου: Ένα ήσυχο καφέ είναι ένας υπέροχος χώρος για να απολαύσεις τον
καφέ σου μελετώντας ή δουλεύοντας με τον υπολογιστή σου. Ωστόσο, προσπάθησε να
περιορίζεις όσο μπορείς τον χώρο που καταλαμβάνουν τα προσωπικά σου
αντικείμενα.
Με απλά λόγια, μην
«απλώνεσαι». Δεν είναι καθόλου ευχάριστο για τους άλλους πελάτες, να νιώθουν
τον χωρικό περιορισμό που «επιβάλλουν» στο τραπέζι τους τα προσωπικά σου
αντικείμενα.
3) Αγόρασε κάτι: Αν δεν
μπορείς να μπεις στα παπούτσια του άλλου, δεν μπορείς να καταλάβεις πώς
περπατάει -και εξηγούμαστε: ας υποθέσουμε ότι είσαι ιδιοκτήτρια ενός καφέ και
έρχονταν πελάτες που κάθονταν για ώρες στα τραπεζάκια του μαγαζιού σου -του
οποίου τα έξοδα τρέχουν σαν τρελά- παραγγέλνοντας μόνο νερό. Θα σου άρεσε κάτι
τέτοιο; Σαφώς και όχι. Έτσι, αν θες να μείνεις για αρκετές ώρες σε ένα καφέ,
φρόντισε να αγοράσεις κάτι, για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
4) Μην αφήνεις τα
παιδιά να τρέχουν και να φωνάζουν γύρω από τα τραπέζια: Κρίμα είναι να κάνεις
την επίσκεψη κάποιου στο cafe «άσκηση υπομονής». Η ώρα του cafe είναι ώρα
χαλάρωσης. Για κάποιους, ψυχοθεραπεία. Αν θες οπωσδήποτε να έχεις τα παιδιά
μαζί σου σε cafe, είτε μάθε τους το attitude που πρέπει να έχουν, είτε διάλεξε
ένα cafe με παιδότοπο.
5) Ευγένεια:
«Περισσότερο από την εξυπνάδα χρειαζόμαστε καλοσύνη και ευγένεια» είχε πει ο
Τσάρλι Τσάπλιν. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία υποχρέωση να δέχονται αρνητική
συμπεριφορά (όχι, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο!). Και εννοείται ότι το
«ευχαριστώ» θα πρέπει να το λες για κάθε υπηρεσία που σου προσφέρεται.
6) Το μαγαζί δεν είναι
υποχρεωμένο να προσαρμόσει τον τρόπο λειτουργίας του στις δικές σου
προτιμήσεις: Αν ένα μαγαζί συνηθίζει να έχει σε υψηλή ένταση την μουσική του,
δεν είναι υποχρεωμένο να την χαμηλώσει αν εσύ δεν μπορεί να συγκεντρωθείς για
να διαβάσεις ή να συζητήσεις. Το ίδιο ισχυεί και για τον κλιματισμό και κάθε
άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει την ατμόσφαιρα του μαγαζιού.
7) Σεβάσου τον χρόνο
των άλλων: Αν περιμένεις στην ουρά και δεν έχεις ιδέα τι να παραγγείλεις, μην
καθυστερείς τους ανθρώπους που περιμένουν πίσω σου. Να προσπαθείς να εντοπίζεις
αυτό που θες και έπειτα να στέκεσαι σε αυτή. Ολοι θα είναι ευχαριστημένοι… (bovary.gr)
