Γράφει η Μαρία Βασιλοπούλου
Όχι άλλα πλαστικά σε
θάλασσες και ακτές. Όχι άλλα...
στον πλανήτη μας, στην αυλή μας, στο σπίτι μας,
στις συνήθειές μας, στο μυαλό μας. Να μην καταντήσω σαν τον τέως πλανητάρχη,
που έπινε από το διάσημο κόκκινο κουτάκι το αναψυκτικό του σε τηλεοπτική συνέντευξη
την οποία παρακολουθούσε όλος ο κόσμος. Να χρησιμοποιώ το κολονάτο ποτήρι για
τον χυμό μου, την περίτεχνη κούπα για τον καφέ μου (αυτό το κάνω ήδη), να βάλω
στο κομψό δίχτυ τα ψώνια μου και να οργανώσω μια ζουρ φιξ.
Όπως οι Πολίτισσες
δηλαδή, να κανονίσω μια συνάντηση των φίλων μου κάθε 10-15 ημέρες στο σπίτι
μου. Συνήθεια που, παρεμπιπτόντως, κάνει καλό στην υγεία.
Πρώτον, κάνεις το σπίτι
να στραφταλίζει από καθαριότητα, συνήθεια που καθιστά υγιεινή την διαβίωση.
Δεύτερον, κρεμάς αυτό
το κάδρο που κείτεται στον διάδρομο από καιρό και δεν πρόλαβες ποτέ να
τακτοποιήσεις. Κόβεις και περιποιείσαι λίγο τα μαλλιά σου, που κοντεύουν να
μπερδευτούν με τη ζώνη του παντελονιού σου, και φροντίζεις λίγο παραπάνω τον
εαυτό σου. (Δεν γίνεται οι συνομήλικοί σου φίλοι να κάνουν ράφτινγκ και εσύ να
γκρινιάζεις για τη μέση σου.)
Μαθαίνεις τα νέα τους,
λες τα δικά σου (γλιτώνοντας αρκετά χρήματα στον ψυχολόγο), μαθαίνεις τα νέα
άλλων, που μπορεί να έχουν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, και τους κερνάς γλυκό
του κουταλιού σταφύλι (που έχω εξελίξει σε μια γρήγορη και πανεύκολη συνταγή):
Βράζουμε σε μέτρια
φωτιά 1 κιλό ρώγες από σταφύλι σουλτανίνα με 3 ποτήρια ζάχαρη, 4 καρφάκια
γαρίφαλο και 2 φύλλα αρμπαρόριζας για 30 λεπτά, χωρίς να τα ανακατέψουμε, για
να μην κακομεταχειριστούμε το σταφύλι. Ρίχνουμε 1 κ.σ. λεμονοχυμό, σείουμε την
κατσαρόλα και βράζουμε για άλλα 5 λεπτά. Έτοιμο το γλυκό για τη ζουρ φιξ.
*To
άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στον Γαστρονόμο Ιουλίου, τεύχος 159… (kathimerini.gr)
