Κουβέντα στην «αυλή», με τη συγγραφέα Σόνια Σαουλίδου

Ένας χαρούμενος άνθρωπος, γεμάτος κέφι για τη ζωή...

και όνειρα για το αύριο, ήρθε ένα απόγευμα του Ιούλη και κάθισε μαζί μας κάτω από το γεροπλάτανο, για να μιλήσουμε για τη συγγραφική της έκφραση, αλλά και για πολλά άλλα. Η Σόνια, γιατί γι’ αυτή γίνεται ο λόγος, μας είπε πολλά και καλό θα ήταν να τα γνωρίσετε και εσείς…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η αθωότητα. Ο τρόπος που έβλεπα τον κόσμο. Μου λείπει το πρώτο μας σπίτι, με τις στιγμές του και τα πάρτι. Μου λείπει  ν’ αγκαλιάζονται οι γονείς μου, να παίρνω φόρα και να πηδάω ανάμεσα τους.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ο μολυβένιος στρατιώτης. Ήταν τόσο αδικημένος, το αντιμετώπιζε όμως σιωπηλά. Το αποδεχότανε με αξιοπρέπεια. Γι' αυτό τον αγαπούσα. Ήταν σπουδαίος και πιο ώριμος από τους ήρωες των άλλων παραμυθιών.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;

Ακριβώς. Κάποιοι προδίδουν μυστικά του χαρακτήρα μου και κάποιοι συναισθήματα που προκλήθηκαν από συγκεκριμένες καταστάσεις. Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως με αυτό το βιβλίο που γράφω τώρα. Αν κάθε φορά οι χαρακτήρες έχουν κάτι από τους συγγραφείς νομίζω ότι θα αρχίσουν να μοιάζουν τα βιβλία μεταξύ τους ακόμα κι αν η πλοκή είναι εντελώς διαφορετική. Θα είναι σαν το ίδιο πρόσωπο σε νέες περιπέτειες. Αστείο, ε;

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Τα πάντα! (Εντάξει. Αστειεύομαι.) Τη δυνατή θέληση και την τόλμη. Ακόμα κι όταν ξέρω ότι μπαίνω σε μάχη χωρίς όπλα, λέω: συγκεντρώσου και κοιτά να κερδίσεις.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Είμαι λιγουλάκι ευέξαπτη. Αν όμως δεν με προκαλέσετε, είμαι καλή παρέα. Μη φοβάστε. 

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;

Είναι μεγάλη συζήτηση το θέμα της μοίρας. Πιστεύω στο πεπρωμένο ωστόσο υπάρχουν τρόποι κάποια πράγματα να τα προλάβεις. Θεωρώ ότι το πεπρωμένο μας επίσης καθορίζεται κι από άλλους ανθρώπους. Είμαστε αλληλένδετοι.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;

Ελεύθερα. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Με λόγια και με πράξεις. Κυρίως με πράξεις.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Δεν είμαι φύσει αισιόδοξη σε σημείο που να χάνω επαφή με την γη. Ούτε μίζερη όμως. Έχω αδυναμίες και αγωνίες. Έχω φόβους και φοβίες. Με σώζει η αντοχή της ψυχής μου. Στα δύσκολα  λέω 'θα το παλέψουμε' και επικαλούμαι τη βοήθεια του Θεού.  Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, μπορεί να μην είμαι ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος αλλά απολαμβάνω τα πολύ μικρά με μεγάλο ενθουσιασμό. Αυτό νομίζω λέγεται χαρούμενος άνθρωπος.

Με τι ασχολείστε αυτόν τον καιρό ;

Με το βιβλίο που γράφω. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με πολύ έντονο το στοιχείο του δράματος αλλά και το ερωτικό. Πως οι αμαρτίες των γονέων έχουν αντίκτυπο στη ζωή των παιδιών...

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;

Το 'Μια τρελή τρελή οικογένεια' είναι η ταινία μου κι επίσης το 'Δεσποινίς διευθυντής'. Έχω μια τρομερή αδυναμία στην Τζένη Καρέζη όπως θα καταλάβατε.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο , το "γούρι" σας;

Έχω παρατηρήσει πως όταν ασυναίσθητα πλέκω ένα λεπτό κοτσιδάκι με μια μικρή τούφα απ' τα μαλλιά μου, τσουπ γίνεται κάτι πολύ καλό. Αν το κάνω όμως επίτηδες το κοτσιδάκι δεν λειτουργεί. Είναι κοτσιδάκι Out of order. Όσοι έχουν μαλλιά ανεπιφύλακτα συνιστώ να το δοκιμάσουν.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;

Δεν θα σας πω μια τυποποιημένη ατάκα γιατί δεν έχω. Μου αρέσει όμως η στιγμή που κάνω τον Σταυρό μου και λέω: Χριστέ μου μείνε μαζί μου.  Μου αρέσει γιατί τη στιγμή της ανάγκης είσαι στα πιο αληθινά σου, σκάβεις απ' τα βάθη της ψυχής σου. Μόνο αυτό μου έρχεται στο μυαλό ως απάντηση στην ερώτηση σας. Δεν είμαι θρησκόληπτη. Είμαι πολύ ανεξάρτητη στον τρόπο που επιλέγω να πιστεύω. Στο βιβλίο μου «Το ακρωτήρι των κοραλλιών» θα βρείτε κι από αυτό το κομμάτι μου στοιχεία.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Ξεκάθαρα από φόβο εάν κι εφόσον τις βλέπει ανταγωνιστικά.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;

Αν ο Έλληνας δεν αγκαλιάζει το βιβλίο όσο κάποιοι  άλλοι λαοί είναι γιατί στα δύσκολα ίσως βρίσκει διέξοδο σε άλλά πράγματα. Όταν μια μέρα όμως νιώσει την ανάγκη να ακουμπήσει κάπου και δεν βρει ώμο, θα στραφεί προς την ανάγνωση και τότε θα καταλάβει την αξία του βιβλίου. Επίσης ο Έλληνας ζει κάτω από τον ήλιο, φορτίζεται με ενέργεια και γίνεται έντονος, υπερκινητικός. Δε βλέπετε πως χορεύουν οι Λατίνοι, κινούν τα χέρια τους οι Ιταλοί κάνουν ‘φασαρία’ οι Έλληνες; Δεν είναι για να τους βάλεις σε καναπέ με βιβλίο και να βυθιστούν! Βέβαια οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο. Διαβάζουν γιατί είναι πιο συναισθηματικές κι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από συντροφικότητα.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Ένας νόμος από μόνος του δεν αλλάζει κάτι. Θα πατούσα κουμπί να τα τινάξω όλα στον αέρα και να τα φτιάξουμε από την αρχή. Γι' αυτό να προσέχετε ποτέ να μη μου δώσετε αυτά τα λίγα λεπτά.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Ότι και να με έκανε, και λιοντάρι ακόμα να με έκανε, θα κινδύνευα από τον άνθρωπο. Πιθανά να γινόμουν πτώμα κάτω από ένα ερωτευμένο ζευγαράκι με όπλα, που βγάζει ευτυχισμένη σέλφι. Για αυτό λοιπόν θα φρόντιζα να σκοτώσω την κακιά μάγισσα και να τραπώ σε φυγή χωρίς να αφήσω ίχνη. 

Πιστεύετε στα όνειρα;

Βλέπω αλληγορικά και ξέρω ότι περιμένω κάτι καλό ή κάτι δυσάρεστο.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Να υπερασπίζεσαι τα δίκαια σου και τα δίκαια εκείνων που δεν μπορούν να το κάνουν για τον εαυτό τους και πάντα με τρόπο ειρηνικό.

Η Σόνια Σαουλίδου σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Επικοινωνία στις Η.Π.Α.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και παρουσιάστρια στην τηλεόραση για πολλά χρόνια αρχικά στη Θεσσαλονίκη κι αργότερα στην Αθήνα. Επίσης ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο ως παραγωγός και τη Διαφήμιση ως voice over artist.

Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο Εργαστήρι Δραματικής Τέχνης του Θεάτρου Παράθλαση.

‘Το Ακρωτήρι των κοραλλιών’ είναι το ολοκαίνουργιο αστυνομικό της  θρίλερ που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα κι έχει ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις.

Τα τελευταία πέντε χρόνια ζούσε στην Φλόριντα -όπου και εκτυλίσσεται η πλοκή του βιβλίου.

Τώρα ζει στη Θεσσαλονίκη και γράφει ένα αστυνομικό δράμα με τίτλο: Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)