Ένας άνθρωπος
συγκροτημένος, ένας καλλιτέχνης...
με ύφος, αρχές και φαντασία, μας χάρισε μερικό
από τον πολύτιμο χρόνο του και μίλησε μαζί μας για το χθες του, αλλά πιο πολύ
για το σήμερα και το είναι του…
Ο
«θεατρίνος» στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Εγώ ξεκάθαρα από
μικρός. Έστηνα μικρές παραστάσεις, φορούσα ό,τι έβρισκα και παρουσίαζα τα
"λογοτεχνικά κείμενα" του σχολείου. Άσε που τα μαθήματα πολλές φορές
μπροστά στον καθρέφτη τα μάθαινα, σαν να παρουσιάζω εκπομπή. Μέχρι να έρθει η
ντροπή της εφηβείας που εκεί μαζεύτηκα λίγο.
Τι
ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Από μεγάλα νήπια με
έγραψε η μαμά μου, δεν ξέρω ποιός την φώτισε, στο τμήμα θεατρικής προπαιδείας
του Δήμου Καλαμαριάς. Και έδεσα εκεί. Μαγεύτηκα. Περίμενα πότε θα έρθει το
Σάββατο, που ήταν τα "μαθήματα/θεατρικό παιχνίδι" για να πάω. Ζούσα
γι' αυτό. Όταν, ενήλικας πια, συμμετείχα στην παράσταση "Ιλιάδα" της
Κάρμεν Ρουγγέρη στη Θεσσαλονίκη, και ενώ ήδη μια χρονιά πριν είχα συμμετάσχει
στην πρώτη μου επαγγελματική παράσταση, πήρα την απόφαση να ασχοληθώ
επαγγελματικά και να γραφτώ σε δραματική σχολή.
Τι
σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση;
Το κείμενο πρώτα απ' όλα,
ο γρήγορος ρυθμός του και η έξυπνη δομή του. Επίσης ήθελα καιρό να πάρω μέρος
σε μια καλή κωμωδία. Εμπιστεύτηκα τον Θοδωρή Τούμπανο ως σκηνοθέτη και ήδη από
τις πρώτες πρόβες διέκρινα τη χημεία που υπάρχει στην ομάδα.
Τι
πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Να περιέχει αλήθεια.
Όσο τραβηγμένα ή όσο απλά και να είναι κάποια πράγματα πρέπει να έχει μια βαθιά
αλήθεια. Ούτε τα γνωστά ονόματα, ούτε η προώθηση κάνουν μια παράσταση καλή.
Πως
φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Η δουλεία μας έχει
γίνει χόμπι δυστυχώς τώρα με την κρίση, και γίνονται πολλές περικοπές σε όλα.
Οι ηθοποιοί πρέπει να ζητάνε όσα δικαιούνται γιατί έχουν στερηθεί πολλά. Το
θέατρο δείχνει ότι αντέχει παρά την κρίση και οι νέοι άνθρωποι έχουν πάντα τη
διάθεση να δημιουργούν αλλά πρέπει οι φορείς να στηρίζουν νέες ομάδες και να
ενταχθεί και άλλο στην παιδεία μας.
Η
τηλεόραση βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;
Σίγουρα βοηθάει. Δεν
πιστεύω πλέον στη φθορά ή σε αυτό που λένε ότι ένας ηθοποιός
"καίγεται". Πλέον οι ηθοποιοί συμμετέχουμε σε διαφημίσεις, το
instagram και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας
και η τηλεοπτική προβολή είναι σημαντικό βήμα για τον καθένα.
Την
Ελλάδα με ποια ταινία θα την ταυτίζατε;
Με την "κάλπικη
λύρα" που είναι και αγαπημένη ταινία.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής,
ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Θεωρώ ότι η αρχαία
τραγωδία είναι ήδη προβεβλημένη στο εξωτερικό. Νέους θεατρικούς συγγραφείς
πρέπει να αρχίσουμε να προβάλουμε. Αλλά αν επιμένετε για τραγωδία σίγουρα οι
"Τρωάδες" είναι ένα έργο επίκαιρο πάντα.
Ποιος
είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;
Ο Ντάριο Φο, από έργο
του οποίου είναι εμπνευσμένη η παράσταση!
Ποιο
ρόλο θα θέλατε να παίξετε ή ποιο ρόλο έχετε παίξει και σας είχε «κερδίσει»;
Δεν είμαι από τους
ηθοποιούς που έχω εμμονή με συγκεκριμένους ρόλους. Μου αρέσει ο ρόλος του
Υπηρέτη δύο αφεντάδων του Γκολντόνι, μου αρέσουν πολύ οι κωμωδίες του
Αριστοφάνη και οι τραγωδίες του Ευριπίδη.
Ποιο
είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν πιστεύω σε γούρια
και αντικείμενα. Έχω αγαπημένους ανθρώπους και κυρίως τους γονείς μου που είναι
τα δικά μου "γούρια" στη ζωή.
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να μην ψάχνει την
αλήθεια στους μεγάλους, αλλά μέσα του.
Ο Θωμάς Χαβιανίδης
είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης Βεάκη και έχει
ολοκληρώσει τον βασικό κύκλο εκπαίδευσης του Κέντρου Θεατρικής Έρευνας
Θεσσαλονίκης.
Στον κινηματογράφο
απέσπασε το βραβείο Α' ρόλου στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας για την
ταινία "Γενέθλια" του Δημήτρη Κατσιμίρη (2016).
Είναι συνιδρυτής της
θεατρικής εταιρείας "Ο2Ο". O2O
(Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
