Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Η Ξένια Καλογεροπούλου… συζητά με την Αγάθη


Συναντήσαμε στο Θέατρο «Πόρτα» την Ηθοποιό και Θεατρική Συγγραφέα...
κα. Ξένια Καλογεροπούλου με την οποία συζητήσαμε πολλά και όμορφα όπως τα παρακάτω :

κα. Καλογεροπούλου σπουδάσατε στην Βασιλική Ακαδημία της Δραματικής Τέχνης στο Λονδίνο… για πρώτη φορά εμφανιστήκατε στο Θεατρικό σανίδι στη Γαλλία… Πόσο επηρέασε  την καριέρα σας η είσοδός σας στη Τέχνη ξεκινώντας στο Εξωτερικό;
Δεν έχω παίξει στη Γαλλία. Ο θίασος ήταν Γαλλικός  αλλά περιόδευε στην Αγγλία. Το γεγονός ότι σπούδασα στην RADA και έπαιξα στη συνέχεια στο Γαλλικό θίασο δεν επηρέασε ιδιαίτερα την καριέρα μου. Μάλλον ήταν χάσιμο χρόνου, τόσο σχετικά με για την καριέρα μου όσο και από την ουσιαστική μου εξέλιξη σαν ηθοποιό. Το λάθος μου ήταν που δεν σπούδασα στην Ελλάδα και δεν άρχισα να εργάζομαι στον τόπο μου.

Έχετε τον δικό σας Θίασο «Πόρτα» από το 1984… Αποτελεί για σας μια φωλιά Αγάπης;
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η «Ανοιχτή Πόρτα» είναι ένας χώρος  όπου οι βασικοί συνεργάτες έχουν κοινές ιδέες και κοινά όνειρα, πράγμα που μας  ενώνει  πολύ στενά.

Η σταδιοδρομία σας έχει επικυρωθεί με την συγγραφή παιδικών έργων για παιδιά… Ποια η διαφορά θεατών παιδιών από τους μεγάλους;
Δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θα πίστευε κανείς. Γράφοντας θεατρικά έργα ήξερε πάντα από πριν πότε το παιδί θα ενδιαφερθεί, θα γελάσει, θα συγκινηθεί, ή θα κινδυνεύει να βαρεθεί.

Είναι αλήθεια ότι διαβάζατε παιδικά παραμύθια πριν πάτε ακόμα σχολείο;
Επειδή έμαθα να διαβάζω Γαλλικά πριν πάω στο σχολείο διάβαζα τόσο παραμύθια όσο και παιδιά βιβλία. Τα πρώτα ελληνικά βιβλία που διάβασα ήταν της Πηνελόπης Δέλτα. Τότε άλλωστε δεν υπήρχαν και πολλά ελληνικά βιβλία για παιδιά.

Τα παιδιά με τι τρόπο αντιλαμβάνονται τα μηνύματα ενός Θεατρικού Έργου;
Αυτό δε με έχει απασχολήσει ιδιαίτερα. Δεν μου αρέσουν άλλωστε τα «μηνύματα» Με ενδιαφέρει να κινητοποιώ τη φαντασία των παιδιών, να τα συγκινώ και να τα διασκεδάζω. Τα μηνύματα μπορείς να τα αφήσεις και στον  αυτόματο τηλεφωνητή .

Η Φιλμογραφία σας απαρτίζεται από δεκάδες Κινημ/κά Έργα… καθώς και η συμμετοχή σας σε τηλεοπτικές σειρές παλαιότερα …Τι σας έχει κατακτήσει περισσότερο;
Από τις κινηματογραφικές μου εμπειρίες εκείνη  που θα μου μείνει αξέχαστη είναι η συμμετοχή μου στο «Πριν τα μεσάνυχτα». Δηλαδή στην τελευταία μου και τεσσαρακοστή μου ταινία που γυρίστηκε πρόπερσι.

Κάποια χρονική στιγμή συνεργαστήκατε με τον αείμνηστο Μηνά Χατζησάββα… Πως ήταν;
Ο Μηνάς ήταν ίσως  ο πιο  αξιαγάπητος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ… Συνεργαστήκαμε διαδοχικά σε τρεις παραστάσεις και είχαμε γένει αχώριστοι. Μου λείπει φοβερά.

Έχετε θετική σκέψη για εκδηλώσεις ή θεατρικές Παραστάσεις αλληλεγγύης και αγάπης;
Δεν ξέρω τι εννοείτε ακριβώς. Έχουμε δώσει παραστάσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς αν είναι αυτό που εννοείτε.

Σύμφωνα με τον Φρειδερίκο Νίτσε «Για να μην καταστραφούμε από την γνώση έχουμε την Τέχνη». Αλήθεια η Τέχνη δεν απαιτεί γνώση ?
Υποθέτω ότι ο Νίτσε θα εννοούσε ότι μόνη της η γνώση δεν φτάνει. Χωρίς την Τέχνη η γνώση μπορεί να είναι πολύ στεγνή. Αλλά και η Τέχνη έχει ανάγκη τη γνώση. Κάθε είδους γνώση θα έλεγα.

Ο Ιπποκράτης γράφει… «Η μεν Τέχνη μακρά ο δε βίος Βραχύς». Πως καταλαβαίνουμε αυτό το εύρος της Τέχνης
Ο βίος σπάνια έχει το μήκος που θα θέλαμε. Η Τέχνη  μπορεί να τον κάνει πιο όμορφο . Κι όσο πιο όμορφος τόσο πιο βραχύς θα μας φαίνεται.

Υπήρξατε και συνεχίζετε μέχρι και τώρα μια Γυναίκα σεμνή , ταπεινή , χωρίς ποτέ να προκαλέσετε την κοινή γνώμη για κάτι… Πιστεύετε ότι τα ΜΜΕ πράττουν ανάλογα με τα ερεθίσματα;
Τα ΜΜΕ κάνουν τη δουλειά τους όπως νομίζουν. Στο χέρι μας είναι να μην το τροφοδοτούμε με ανοησίες.

Η ζωή σας είναι στρωμένη με ροδοπέταλα.
Νομίζω ότι σ’ αυτή την ερώτηση απαντάει το βιβλίο μου.

Πως θα περιγράφατε την  Ξένια σαν άνθρωπο;
Κυκλοθυμική, ανυπόμονη, πεισματάρα.

Τι θα συμβουλεύατε τους νέους για τον Ηθικό πόλεμο που βιώνουμε σαν Έθνος;
Να σκέφτονται λίγο περισσότερο  και να μην παρασύρονται από  συνθήματα και λαϊκισμούς .

Αυτόν τον καιρό που θα μπορέσουμε να σας δούμε;
Πού αλλού; Στο θέατρο Πόρτα και στην παράσταση «Οι ιδιοτροπίες της Μαριάννας».


κα Καλογεροπούλου σας Ευχαριστούμε που μοιραστήκατε σκέψεις σας μαζί μας… η συνάντησή μας αποτελεί χαρά αλλά και ιδιαίτερη τιμή.


Αγάθη