Η
σχολική χρονιά ξεκινάει και φιλόλογοι χωρίς πλέον υπομονή περιμένουν έξω από τα
γραφεία της Δευτεροβάθμιας να πάρουν σχολείο, γιατί το Υπουργείο τους έβγαλε
υπεράριθμους και δεν έδωσε...
Άραγε, οι κύριοι που κατέχουν υπεύθυνες
θέσεις θέλουν καθηγητές «διερχόμενους» στις τάξεις; Όποιος τυχαίνει να
βρίσκεται στο σχολείο, μπορεί να διδάξει οποιοδήποτε μάθημα; Ανοίγουμε τις
αναθέσεις για να εξοικονομήσουμε καθηγητές; Συγγνώμη, αλλά η Ιστορία δε
λαμβάνεται πλέον ως πρώτη ανάθεση σε φιλολόγους; Βαρέθηκα και εξοργίζομαι ν’
ακούω το «αφήστε τις Ιστορίες». «Όχι, ρε φίλε, δεν τις αφήνω, Ιστορία διδάχθηκα
στο Πανεπιστήμιο και τη διδάσκω 25 χρόνια»… Η ειδικότητα, η επιστημονική
κατάρτιση δε λαμβάνονται υπόψη; Μονίμως πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις σε βάρος της
γνώσης των μαθητών μας; Τους ενδιαφέρει
τα παιδιά να διδάσκονται το (οποιοδήποτε) μάθημα από τον καθηγητή που δεν το
έχει σπουδάσει, για να μη διορίσει καθηγητές… Υπάρχει λογική σ’ αυτό;
Έρχονται
συνέχεια στο mail
του Συνδέσμου καταγγελίες,
διαμαρτυρίες, ψηφίσματα, δικαστικές προσφυγές από τους αναπληρωτές, αιτήματα
στον Υπουργό για το αυτονόητο: να διδάσκουμε (όχι μόνο οι φιλόλογοι) τα
μαθήματα της πρώτης μας ανάθεσης. Αντί αυτού, μια χρονιά δίνουμε ένα μάθημα στη μια ειδικότητα
και την επόμενη σε κάποια άλλη.
Μειώνονται φιλολογικές και άλλες ώρες για να βολέψουμε τους καθηγητές που
πλεονάζουν με το project
(τι μάθημα είναι αυτό;). Οι φιλόλογοι το λέμε για αστείο, αλλά στο τέλος θα μας
μείνουν μόνο τα Αρχαία… Υπάρχει λογική σ’ αυτό;
Υ.Γ Θυμάμαι τους μπακάληδες των παιδικών μου χρόνων που πουλούσαν τα
πάντα στο μαγαζί τους με αξιοζήλευτο επαγγελματισμό και συνέπεια και τις μοδίστρες που έραβαν ρούχα- έργα
τέχνης…
(Γιώργος Αγγελόπουλος, φιλόλογος του 3ου
Γυμνασίου Πύργου-γεν. γραμμ. του Συνδέσμου Φιλολόγων Πύργου- Ολυμπίας)