Κάποτε
δυο φίλοι βάδιζαν μαζί τον ίδιο δρόμο. Ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά τους μια
αρκούδα. Ο ένας πρόλαβε και σκαρφάλωσε σ’ ένα δέντρο κι εκεί κάθισε κρυμμένος.
Ο άλλος σαν είδε την αρκούδα που θα τον άρπαζε έπεσε κάτω κι έκανε τον
πεθαμένο. Η αρκούδα τον πλησίασε και τον μύριζε γύρω- γύρω. Δαν είδε πως δεν
ανάσαινε (είχε κρατήσει την αναπνοή του), τον άφησε κι έφυγε γιατί, λένε πως
αυτό το ζώο δεν πειράζει νεκρό. Σαν η αρκούδα έφυγε, ο άλλος που ήταν πάνω στο
δέντρο κατέβηκε και ρωτούσε το φίλο του τι του είχε πει στ’ αυτί η αρκούδα. Κι
εκείνος τ’ απάντησε: «να μην ξαναταξιδέψω με φίλους, που εγκαταλείπουν το φίλο
την ώρα του κινδύνου.»
Ο
μύθος θέλει να μας διδάξει πως οι αληθινοί φίλοι στις δύσκολες στιγμές δεν
αφήνουν το φίλο και φεύγουν και πως οι πραγματικοί φίλοι στις χαρές των φίλων
πρέπει να τρέχουν τελευταίοι αλλά στις δυστυχίες πρώτοι.
Αισώπου Μύθοι
