Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020

Κουβέντα στην «αυλή», με την συγγραφέα Μαίρη Γκαζιάνη



«Το βιβλίο είναι μια διαδρομή που οδηγεί τους...
αναγνώστες σε νέα μονοπάτια σκέψης, κρίσης, αντιμετώπισης της ίδιας της ζωής…», μας είπε μεταξύ άλλων η Μαίρη, ένας άνθρωπος που η ζωή την έμαθε να μην το βάζει κάτω… Αξίζει να διαβάσετε τα όσα μας είπε…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;
Η ξεγνοιασιά! Το πολύ παιχνίδι, κουτσό, τόπι, κούκλες. Τα μήλα όπου ήμουν εξπέρ! Και πολλά ακόμα παιχνίδια που έπαιζαν όλα τα παιδιά ή που δημιουργούσαμε με τη φαντασία μας.
Αγαπημένη μου ήταν η Ασημούλα! Η ηρωίδα ενός παραμυθιού που περιλαμβανόταν σε μια συλλογή και το βιβλίο ήταν δώρο από τον πατέρα μου.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Σίγουρα! Μπορεί να μην έχω τα βιώματα των ηρώων μου, τα συναισθήματα όμως είναι δικά μου. Ακολουθώ τους ήρωές μου βήμα-βήμα, ταυτίζομαι μαζί τους κι αναρωτιέμαι πως θ΄ αντιδρούσα εγώ σε κάθε περίπτωση. Όμως εκείνοι επιμένουν να με καθοδηγούν στον δρόμο που έχουν επιλέξει. Γίνεται ένα παιχνίδι μεταξύ μας, όσο κι αν εγώ θέλω να τους τραβήξω στην πορεία που δημιουργεί η φαντασία μου, εκείνοι αντιδρούν και με πείθουν ν΄ ακολουθήσω τις δικές τους διαδρομές. Δεν χάνω όμως την ευκαιρία να τους «ποτίσω» με δικά μου στοιχεία, μικρά ή μεγάλα μυστικά.

Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Το τελευταίο βιβλίο μου ΖΑΧΑΡΗ ΑΧΝΗ μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ωκεανός και αφορά μια αληθινή ιστορία. Αφορμή στάθηκε η τυχαία γνωριμία μου με μια από τις ηρωίδες μου, την Ελπίδα. Ήταν δική της επιθυμία να γραφτεί μυθιστόρημα η ζωή της μητέρας της και κατ΄ επέκταση και της δικής της. Με έφερε σε επαφή με την ηρωίδα μου Αύρα κι όταν μιλήσαμε διαπίστωσα ότι πράγματι η ζωή της είχε πολλές περιπέτειες, δυσκολίες, ανατροπές, αναστολές, απαγορεύσεις, προσαρμογές ή επαναστάσεις. Όσο κι αν προσπαθούσε να συγκεντρώσει την ευτυχία, αυτή σκορπιζόταν στο παραμικρό φύσημα του ανέμου, σαν ζάχαρη άχνη. Η ζάχαρη άχνη που παράλληλα κυλούσε στο αίμα της από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Έγιναν πολλές συναντήσεις, συζητήσεις, τηλεφωνήματα για να μάθω όλες τις παραμέτρους που διαμόρφωσαν την πορεία ζωής της Αύρας και της κόρης της Ελπίδας.
Όλα τα γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο είναι πραγματικά. Αυτό που είχα να κάνω εγώ ως συγγραφέας ήταν να βρω τον τρόπο να τα συνδέσω μεταξύ τους, να προσθέσω μυθοπλασία όπου χρειαζόταν και να βρω τον τρόπο για τη λύτρωση των ηρωίδων μου. Πιστεύω ότι τα κατάφερα αλλά ο τελικός κριτής είναι ο αναγνώστης.

Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Υπήρχε δυσκολία στη συγγραφή του βιβλίου γιατί ένα φανταστικό ήρωα μπορείς να τον μεταχειριστείς όπως θέλεις, έναν αληθινό όμως οφείλεις να τον σεβαστείς απόλυτα. Να σεβαστείς τον ίδιο και τη ζωή του. Να τον αφουγκραστείς δίχως να τον κρίνεις, να εισχωρήσεις στα συναισθήματά του και να τα μεταφέρεις στο χαρτί. Ιδιαίτερα, τη στιγμή που οι δυο από τις ηρωίδες μου βρίσκονται εν ζωή, δεν είναι πολύ μεγάλης ηλικίας. Όφειλα να διαχειριστώ με αξιοπρέπεια όσα μου κατέθεσαν και να εμπνευστώ το τέλος που άρμοζε σύμφωνα με τις επιλογές που έκαναν στις ζωές τους. Τελειώνοντας το βιβλίο, ένιωσα ανακούφιση από την περιπέτεια που βίωσα μαζί τους λειτουργώντας μέσω της ενσυναίσθησης. Η μεγαλύτερη ανακούφιση όμως ήρθε όταν το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσδοκίες των ηρωίδων μου. Η Ελπίδα παρευρέθηκε στην πρώτη επίσημη παρουσίαση, χωρίς πριν να έχει διαβάσει το βιβλίο! Ήταν φορτισμένη, συγκινημένη, αλλά και χαρούμενη. Όταν, μετά από λίγες μέρες, το διάβασε, μου είπε: «Αισθάνθηκα ότι λυτρώθηκα». Υπάρχει μεγαλύτερη συγκίνηση και ικανοποίηση από αυτή τη φράση;

Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Δεν γνωρίζω στατιστικά στοιχεία, θέλω να πιστεύω όμως ότι διαβάζει. Το βιβλίο είναι μια διαδρομή που οδηγεί τους αναγνώστες σε νέα μονοπάτια σκέψης, κρίσης, αντιμετώπισης της ίδιας της ζωής. Μακάρι να διαβάζει!

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Θεού δώρο είναι η δύναμη να παλεύω όσες αντιξοότητες κι αν ήρθαν στη ζωή μου. Ελάττωμα είναι η εμπιστοσύνη που δίνω εύκολα στους άλλους κι απογοητεύομαι.

Την μοίρα μας την ορίζουμε ή την δημιουργούμε με τις πράξεις μας;
Η ζωή μας βασίζεται στις επιλογές μας. Οι επιλογές μας βασίζονται στις αποφάσεις μας. Οι αποφάσεις μας προέρχονται από τη σκέψη μας. Μοιραία είναι μόνον όσα δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Δίχως αισιοδοξία κανείς δεν πάει μπροστά. Είμαι άνθρωπος που κάνω όνειρα, έχω στόχους. Αν δεν πίστευα ότι θα τα κατακτήσω θα ήταν απλώς ονειροπόληση.

Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Γράφω νέο βιβλίο, κάνω συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών, κριτικές σε βιβλία και θεατρικές παραστάσεις κι οτιδήποτε άλλο κάνει καθημερινά μια γυναίκα με οικογένεια.

Έχετε κάποιο «γούρι»;
Ένα δαχτυλίδι που φοράω πάντα στο χέρι μου και συμβολίζει το γράμμα «μι» κεφαλαίο, το αρχικό του ονόματός μου. Είναι δώρο προς τον εαυτό μου και δεν το αποχωρίζομαι.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Μάλλον ισχύουν και τα δυο. Μέσω των τεχνών μπορούν να περάσουν πολλά μηνύματα. Επιπλέον δεν είναι στις προτεραιότητές της.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Είναι τόσα πολλά αυτά που απαιτούν αλλαγή ώστε ένας νόμος δεν θα μπορούσε να διορθώσει τίποτα. Σίγουρα, θα νομοθετούσα κάτι σε σχέση με τα παιδιά.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να διαβάζει πολλά εξωσχολικά βιβλία!



Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία ενώ τώρα ζωγραφίζει και παράλληλα γράφει. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής» από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015. Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τον Νοέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα «Ζάχαρη άχνη» από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.
Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)