Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020

Κουβέντα στην «αυλή», με την ερμηνεύτρια Κρινιώ Νικολάου



«Ο καλλιτέχνης μέσα από την τέχνη του αντιδρά…»...
μας είπε κάποια στιγμή της κουβέντας μας η Κρινιώ και πραγματικά μέσα από αυτή την «μορφή επικοινωνίας»  μάθαμε πολλά και σας το μεταφέρουμε…

Ποια γεύση σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Όταν είσαι παιδί όλα είναι διαφορετικά. Τα χρώματα πιο φωτεινά, οι γεύσεις διαφορετικές και κάθε νέα μέρα είναι πιο ενδιαφέρουσα από την προηγούμενη. Η ανεμελιά προπαντός ήταν ένα φίλτρο στα μάτια μας και τη ψυχή μας που τα έκανε όλα γύρω μας όμορφα… γι’ αυτό μένουν στη μνήμη μας κάποια πράγματα για πάντα… Δεν τα ξεχνάμε ποτέ… κι όσο κρατάμε μέσα μας το παιδί των ανέμελων χρόνων μας, μεγαλώνοντας, όσα χρόνια κι αν περάσουν, οι αναμνήσεις θα λειτουργούν σαν ένα όμορφο θερινό σινεμά…

Ο αγαπημένος τροβαδούρος στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Και οι δύο γονείς είχαν εξαιρετική φωνή, και στην πρώτη ευκαιρία πάντα τραγουδούσαν μαζί! Η μητέρα μου συνήθως αγαπούσε να κάνει δεύτερες φωνές και έτσι ήταν ένα πολύ ωραίο ντουέτο… το οποίο απολάμβανα κάθε φορά!

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με τη μουσική;
Ο πατέρας μου λάτρευε τη μουσική… και έτσι με πήγε στο Ωδείο σε πολύ μικρή ηλικία! Αρχικά ήταν για μένα ένα καινούργιο πολύ εντυπωσιακό παιχνίδι… που σιγά-σιγά το αγάπησα τόσο που δε γινόταν να το αφήσω ούτε για λίγο.

Με τι θα ασχοληθείτε τη φετινή σεζόν; Έχετε κάτι έτοιμο, ετοιμάζετε κάτι;
Είμαι ήδη εδώ και δυο μήνες σε μια μουσική σκηνή, έναν πολυχώρο πολιτισμού και ψυχαγωγίας, το «ΣΚΑΛΙ art» που βρίσκεται στην Ηλιούπολη… με τη μουσική παράσταση «εν si do mi α έρωτας» που είναι μια ιστορία του έρωτα από την πρώτη στιγμή του μέχρι την ολοκλήρωση του!

Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, ένα καλό τραγούδι;
Για μένα είναι πολύ απαραίτητο ο στίχος και η μουσική να εκφράζουν και να ταιριάζουν μεταξύ τους απόλυτα. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φόρμα… Ένα καλό τραγούδι φαίνεται με το πόσο αγαπητό και διαχρονικό γίνεται με το πέρασμα του χρόνου. Προσωπικά όσα τραγούδια έχω γράψει είχαν ένα σημείο αναφοράς για να κινητοποιηθεί αυτό που λέμε… έμπνευση ή αφορμή. Αυτό είναι ο στίχος  ή κάποια στιγμή που χωρίς να προγραμματίσω κάθομαι στο πιάνο και γράφω!

Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σου μέσα από την κάθε μορφή κρίσης που βιώνουμε;
Η τέχνη και η κρίση έχουν μια περίεργη σχέση. Βλέπουμε ότι σε περιόδους μεγάλων κρίσεων-χρόνια τώρα- συμβαίνει και μια πολιτισμική άνθηση… Ο καλλιτέχνης μέσα από την τέχνη του αντιδρά, εναντιώνεται στην αρνητική εποχή δηλώνει παρών ως ενεργός πολίτης, διαδραματίζοντας ένα βαρυσήμαντο κοινωνικοπολιτικό ρόλο. Διαμαρτύρεται μέσα από την τέχνη του. Πάντα η τέχνη θα εναντιώνεται σε κάθε μορφή κρίσης… Είναι η φύση της τέτοια!

Η εξουσία πιστεύετε, είναι ένα ασύνθετο γκρουπ ή μια καλοδουλεμένη ορχήστρα;
«Αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία»  Σοφοκλής
Η εξουσία είναι μια πάρα πολύ παρεξηγημένη έννοια… κι αυτό γιατί το μόνο που μπορείς να εξουσιάζεις είναι τον εαυτό σου… κάτι που δεν συμβαίνει στις κοινωνίες… κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο!

Την Ελλάδα με ποιο τραγούδι θα την ταυτίζατε;
Με το τραγούδι «Σαν πλανόδιο τσίρκο» του Άλκη Αλκαίου και του Θάνου Μικρούτσικου!

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο νεοέλληνας «περιφρονεί» τον ελληνικό στίχο;
Συνήθως είναι μια νέα γενιά που ακολουθούν τις ξένες μουσικές τάσεις. Όμως υπάρχουν και νέα παιδιά που όχι μόνο γνωρίζουν και ακολουθούν την Ελληνική μουσική αλλά και γνωρίζουν και προτιμούν επίσης και τραγούδια από παλιές δισκογραφίες μεγάλων συνθετών. Ο ελληνικός στίχος είναι τόσο πλούσιος και αξιόλογος μέχρι και την σημερινή εποχή, που είναι αδύνατον να την περιφρονήσεις σε βάθος χρόνου!

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής μουσικής, ποιο είδος μουσικής θα προτείνατε στους ξένους;
Φυσικά πρώτα τους μεγάλους μας συνθέτες…

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στον Μάνο Χατζιδάκι και στον Γιάννη Σπανό… Μου αρέσει πάρα πολύ η μελωδικότητα τους.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της μουσικό όργανο, τι θα θέλατε να είστε και γιατί;
Κατ’ αρχάς δεν θα ήταν… κακιά… αντιθέτως γιατί αν έπρεπε να με μεταμορφώσει σε κάποιο αντικείμενο θα προτιμούσα να είναι μουσικό όργανο… και τώρα που το σκέφτομαι θα επέλεγα την Άρπα. Επειδή μου αρέσει πολύ ο ήχος της και το σχήμα της.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω επίμονα κάτι που να το θεωρώ γούρι… Όμως φοράω στο λαιμό μου ή στο χέρι μου κάτι που δεν τα βγάζω σχεδόν ποτέ…

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Ποτέ μην τα παρατάς!»

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ζήσει την παιδική του ηλικία να παίξει πολύ στη φύση! Παράλληλα με τις σπουδές του, να ασχοληθεί με την μουσική, με κάποια τέχνη γενικά και τον Αθλητισμό!


Διαβάστε το βιογραφικό της…

 (Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)