Η Δήμητρα Μανθεάκη με αυτό της το βιβλίο μας ταξιδεύει...
«παντού», με
οδηγό την αγάπη και «ξεναγό» τον έρωτα!
Και αν νομίζει κάποιος ότι αυτό είναι υπερβολή, φτάνει να ξεφυλλίσει τις
πρώτες σελίδες του βιβλίου… ώστε να δει τη δυναμική γραφή αυτής της γυναίκας,
που σε κερδίζει με ένα και μόνο απλό αγαθό. Την αλήθεια…
Γιατί η Δήμητρα Μανθεάκη, έχοντας κάνει μια αξιέπαινη χρήση της
ελληνικής γλώσσας, σε βάζει να ζήσεις αυτό το ταξίδι, σε παρασύρει με το λόγο
της και σε κερδίζει με την «συγγραφική» της τιμιότητα.
Είναι στιγμές, που παρακολουθώντας τη ροή της ιστορίας σε πιάνει ένα
σφίξιμο στην καρδιά και ένας πόνος στην ψυχή, με την αποκρυπτογράφηση των
γεγονότων, δείγμα του ότι οι χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένοι και η πλοκή δεν
παρουσιάζει κενά.
Όσο για την Περσεφόνη και τον Αντόνιο Λοπέζ… ότι και να πω, θα είναι
λίγο, μιας και αξίζει ο αναγνώστης να έχει μια «προσωπική» επαφή μαζί τους… μέσα από τις σελίδες του
βιβλίου.
Άραγε θα θελήσει η μοίρα να δώσει στην Περσεφόνη
την ευκαιρία να ξαναφτιάξει τη ζωή της και να γνωρίσει επιτέλους την πραγματική
ευτυχία;
Παύλος Ανδριάς
by
Aylogyros news
