Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020

Κουβέντα στην «αυλή», με την συγγραφέα Φανή Τερζόγλου

 


Ένας άνθρωπος που μιλάει για το καλό που υπάρχει...

μέσα μας, αλλά και για εκείνα τα στοιχεία που είναι άξια και ικανά να αναδείξουν νέους ανθρώπους που έχουν να δώσουν καινοτομίες και να στηρίξουν τον πολιτισμό…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;

Η παιδική ηλικία έχει για τον καθένα μας μια ιερότητα. Πολλές φορές αναπολούμε τα παιδικά μας χρόνια κοιτώντας πλέον σαν επισκέπτες μέσα στις αναμνήσεις που μας άφησαν. Από την παιδική μου ηλικία μου έχει λείψει η απλότητα της αντίληψης των πραγμάτων και των γεγονότων καθώς και η ξεγνοιασιά του να είσαι παιδί και να έχουν οι άλλοι τη φροντίδα σου. Η ανησυχία για το μέλλον είναι κάτι που απολάμβαναν τα παιδιά  όχι όμως και οι ενήλικες, τουλάχιστον την εποχή που ήμουν εγώ παιδί. Αυτό μου έχει λείψει νομίζω περισσότερο. Ο Έμπενίζερ Σκρούτζ, αυτός ο φιλοχρήματος, τσιγκούνης και γκρινιάρης χαρακτήρας του Καρόλου Ντίκενς, ήταν και εξακολουθεί να είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας/ ήρωας παραμυθιού . Απολαμβάνω τη μεταστροφή του κάθε φορά που διαβάζω το "Πνεύμα των Χριστουγέννων" γιατί δίνει στο τέλος του βιβλίου όλο το νόημα που θα πρέπει να καταλάβουμε οι άνθρωποι: Το να προσφέρεις, είναι απείρως ικανοποιητικότερο από το να παίρνεις. Η ανθρώπινη Φύση δοξάζεται μόνον όταν υπάρχει το Καλό μέσα μας!

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;

Υπάρχουν φορές που χρησιμοποιώ το δικό μου τρόπο σκέψης για να κινήσω έναν ήρωα. Επιλέγω για κάποιους από τους πρωταγωνιστές μου να κινούνται στη "φωτεινή" πλευρά της προσωπικότητας που τους δίνω χωρίς αυτό να σημαίνει πως απουσιάζουν και οι εσωτερικές τους συγκρούσεις για το τι είναι σωστό και το τι όχι. Φυσικά δεν είναι όλα ρόδινα και ωραία γιατί στη ζωή μα...και στη λογοτεχνία υπάρχει πάντα και η ανατροπή. Υπάρχει και το σκοτάδι, η κακία ,το έγκλημα και το συμφέρον. Δεν ζούμε στην Ουτοπία. Οι φίλοι που με ξέρουν καλά ίσως διακρίνουν κα ποιες φορές ψήγματα του δικού μου χαρακτήρα σε κάποιους ήρωες χωρίς αυτό να είναι όμως και απόλυτο!

Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε το μυθιστόρημα «Πανδώρα»;

Η ανάγκη να μιλήσω και να κοινοποιήσω τις σκέψεις μου, που αφορούν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής καθώς και η απεραντοσύνη του σύμπαντος έδρασαν καταλυτικά στο να ξεκινήσω την ιστορία της Πανδώρας.

Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;

Ολοκληρώνοντας την Πανδώρα είχα την αίσθηση πως εγκατέλειψα τους φίλους μου στη μοίρα τους. Υπήρχε πίσω η γλυκόπικρη αίσθηση όλης της ιστορίας και η λαχτάρα να ξαναβρεθούν οι ήρωες που αγαπήσαν και αγαπήθηκαν. Θα έλεγε κανείς κάποιες από τις "δουλειές" τους έμειναν μισοτελειωμένες και επιβάλλεται να υπάρξει μία συνέχεια ώστε να ολοκληρωθούν!

Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνας με το βιβλίο;

Θεωρώ πως η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο χρήζει βελτίωσης. Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν και άνθρωποι που δεν έχουν ανοίξει ποτέ στη ζωή τους λογοτεχνικό βιβλίο. Δυστυχώς στις μέρες μας η κουλτούρα του νεοέλληνα δεν βοηθάει στο να δημιουργεί αναγνώστες. Έχω την εντύπωση πώς η νεολαία μας οδηγείται σε έναν τελείως λανθασμένο δρόμο λόγω των κακών προτύπων που δημιουργούνται από την τηλεόραση και το ίντερνετ. Το βιβλίο προάγει τον πολιτισμό μα και πίσω από αυτό κρύβεται ένα ολόκληρο πολύτιμο οπλοστάσιο που θα μπορούσε να διαμορφώσει έναν λαό, αρκεί βέβαια να χρησιμοποιηθεί σωστά!

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Θέλω να πιστεύω ότι είμαι ανιδιοτελής σαν χαρακτήρας-αυτό βέβαια θα το κρίνουν οι γύρω μου-και μέλημά μου είναι να βοηθώ όπως μπορώ όσους το χρειάζονται. Σε ότι αφορά τα ελαττώματά μου;  Από ότι μου έχουν πει, το βασικό μου είναι ότι σκέφτομαι υπερβολικά τους γύρω μου και αρκετές φορές τους βάζω πάνω από τον εαυτό μου καταπατώντας τη δική μου θέληση.

Την μοίρα μας την ορίζουμε ή την δημιουργούμε με τις πράξεις μας;

Αν ταυτοποιήσουμε τη μοίρα με το πεπρωμένο ,θα πρέπει να δεχτούμε ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο για μας. Αρκετές φορές όμως δημιουργούμε ως ένα βαθμό και εμείς το μέλλον μας, με τις πράξεις μας.

Η αισιοδοξία υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Λατρεύω την αισιοδοξία σαν τρόπο ζωής και θα ήθελα να είμαι περισσότερο αισιόδοξη. Η εποχή που ζούμε όμως θέλει να προσγειώνει ανώμαλα τους ονειροπόλους. Θα αντισταθώ με σθένος και θα προσπαθήσω να προσθέσω περισσότερη αισιοδοξία σε μένα και τους γύρω μου!

Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;

Θα χαρακτήριζα όχι και τόσο ενδιαφέρουσα την καθημερινότητά μου. Όντας μητέρα και σύζυγος, έχω αναλάβει την οικιακή φροντίδα της οικογένειας και μοιράζομαι το χρόνο μου με τους μαθητές μου και τους οικείους μου. Βέβαια όταν έχει σκοτεινιάσει και κυρίαρχη ησυχία μπορώ τότε να ελευθερώσω τη φαντασία μου να διασκεδάσω δημιουργώντας μύθους, ήρωες και ιστορίες!

Έχετε κάποιο «γούρι»;

Δεν τους το έχω πει αλλά τα γούρια μου είναι οι δύο μου κόρες. Είναι κάτι πολύ προσωπικό για μένα και πάντα περιμένω την "έγκρισή" τους σε οτιδήποτε προσπαθήσω να φτιάξω ( άσχετα αν δεν το αντιλαμβάνονται!)

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Η άποψή μου είναι πώς συνυπάρχουν και τα δύο. Η εξουσία σε λανθασμένα άτομα είναι ικανή να φιμώσει τους καλλιτέχνες γιατί η τέχνη εκφράζεται συνήθως από άτομα που λειτουργούν έχοντας την Ελευθερία στην έκφραση τους. Άρα ο φόβος τους για επαναστάσεις ίσως οδηγεί και σε ανικανότητα στήριξης της τέχνης. Στη χώρα μας δυστυχώς η τέχνη δεν υποστηρίζεται ή όταν γίνεται αυτό κυριαρχεί σχεδόν πάντα το κατεστημένο των "γνωριμιών" και όχι η ανάδειξη νέων ανθρώπων που έχουν να δώσουν καινοτομίες και να στηρίξουν τον πολιτισμό.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Αυτό που θα ήθελα αν ήμουν νομοθέτης, θα αφορούσε τα παιδιά. Σχεδόν θα απαιτούσα να διδάσκονται Ηθική και... καλούς τρόπους από το νηπιαγωγείο ώστε οι γενιές που θα μεγαλώσουν, να σέβονται τους συνανθρώπους τους και το περιβάλλον. Τα πάντα ξεκινούν από τη σωστή παιδεία. Όταν αυτή λείπει τότε κινδυνεύει και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Θα του έλεγα να μη σταματήσει να ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον και να μην τα βάζει ποτέ κάτω.


Δείτε για το βιβλίο:

 https://aylogyros.blogspot.com/2020/08/blog-post.html


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)