Ο Κωνσταντίνος, ένας νέος ταλαντούχος
ηθοποιός που αγαπάει αυτό που κάνει, καθώς δηλώνει με σιγουριά…
«Θέλω να περάσω
από πολλούς ρόλους και στον καθένα να ανακαλύπτω κάτι καινούριο και δημιουργικό»,
ήρθε στην αυλή μας για να συζητήσουμε για τη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο… με
χαλαρή διάθεση.
Ποια γεύση σας έχει λείψει
από τα παιδικά σας χρόνια;
Το
σταφύλι από την κληματαριά στο χωριό μου. Ο παππούς μου τα μάζευε, κράταγε για
μας κάποια να τα φάμε και τα υπόλοιπα τα έκανε τσίπουρο, που το έπινε μαζί με
συγγενείς και γείτονες.
Ο «θεατρίνος» στην
οικογένεια, ποιος ήταν;
Εγώ
ξεκάθαρα. Από μικρή ηλικία ακόμα, ένιωθα σαν να υπάρχουν εκατοντάδες
διαφορετικοί ρόλοι μέσα μου. Για να ‘μαστε ειλικρινείς ακόμα το νιώθω, γι’ αυτό
και η απόφαση της υποκριτικής.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’
ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Η
κωμωδία. Όταν έβλεπα ταινίες η παραστάσεις, κυρίως κωμικές, μέσα από το γέλιο
που μου χάριζαν, ένιωθα τόσο ολόκληρος που κατάλαβα πως στόχος μου είναι να
κάνω κι εγώ το ίδιο. Να κάνω τον κόσμο να ξεχνάει τα προβλήματα της
καθημερινότητας, να ξεσκάε, και να χαρίζω απλόχερα χαμόγελα και χαρά.
Με τι θα θέλατε ν’
ασχοληθείτε επαγγελματικά τη σεζόν που έρχεται;
Θα
΄θελα να ασχοληθώ με το θέατρο ακόμα περισσότερο. Η δουλειά του ηθοποιού δεν
τελειώνει ποτέ, και σε κάθε παράσταση ανακαλύπτει στοιχεία του εαυτού του που
ούτε ο ίδιος δεν ήξερε ότι έχει.
Τι πρέπει να περιλαμβάνει
κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Πρέπει
να χει ρυθμό και χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς. Ο ρυθμός πρέπει να υπάρχει για
να κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού, και η χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς για
να απογειώσει την παράσταση. Μπορεί να δεις πολύ καλούς ηθοποιούς, αλλά να
είναι σαν να παίζει ο καθένας δικό του έργο. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να
επικοινωνήσεις με τον συνάδελφο ηθοποιό μόνο με τα μάτια, και να καταλάβεις
αμέσως τι μπορεί να σκέφτεται.
Πως φαντάζεστε το μέλλον της
δουλειάς σου μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Το
μέλλον φαίνεται αβέβαιο. «Άβε Καίσαρα, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν».
Βέβαια,
δεν είναι μόνο η δική μας δουλειά που περνάει κρίση, όλοι αντιμετωπίζουμε
δυσκολίες. Αυτό που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι ότι το μέλλον το φτιάχνουμε
εμείς οι ίδιοι και δεν πρέπει να το αφήνουμε σε άλλα χέρια παρά μόνο στα δικά
μας, και να παλεύουμε για αυτό.
Η τηλεόραση βοηθάει στην
προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;
Η
τηλεόραση έχει την δύναμη να σε ανεβάσει πολύ ψηλά, έχει και την δύναμη να σε
ρίξει πολύ χαμηλά. Σίγουρα είναι ένα πολύ δυνατό μέσο προβολής. Απο κει και
πέρα, εξαρτάται οι επιλογές που θα κάνεις και οι ευκαιρίες που σου δίνονται.
Η εξουσία πιστεύετε, είναι
μια ασύνθετο μπουλούκι ή ένας σπουδαίος θίασος;
Όσον
αφορά την εξουσία, την θεωρώ έναν σπουδαίο θίασο, θέλοντας μεγάλη προσπάθεια να
την εφαρμόσεις σωστά. Βέβαια το «σωστά» είναι πάντα υποκειμενικό, αφού κάτι που
θεωρώ εγώ σωστό ή δίκαιο, για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι. Ωστόσο όταν η
εξουσία μοιράζεται σε πολλά άτομα για να την διαχειριστούν, εκεί γίνεται ένα
ασύνθετο μπουλούκι, γιατί μπερδεύουν την χρήση εξουσίας με την ΚΑΤΑχρηση
εξουσίας, διότι ο καθένας έχει ένα
προσωπικό στόχο να πετύχει και θα το κάνει δίχως να σκεφτεί τις συνέπειες των
πράξεων του. Για μένα αυτά αποτελούν τις δύο όψεις ενός νομίσματος.
Την Ελλάδα με ποια ταινία θα
την ταυτίζατε;
Δεν
μπορώ να σου πω ένα συγκεκριμένο τίτλο ταινίας με τον οποίο θα ταύτιζα την
Ελλάδα. Αν κάτσω και δω ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο, θα δω ότι τα όποια
προβλήματα που παρουσίαζαν τότε, τα ίδια μένουν και σήμερα. Η ιστορία είναι ένας φαύλος κύκλος και κανείς ποτέ δεν μαθαίνει από τα λάθη.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο
λόγος που ο Έλληνας δεν πηγαίνει θέατρο;
Κατά
την άποψή μου είναι οικονομικός, ειδικά στις μέρες μας που προσπαθεί να
δουλέψει όσο γίνεται για να τα βγάλει πέρα, και τελικά όσο και να μετράει τα
κουκιά, δεν του βγαίνουν. Όταν σε μια οικογένεια υπάρχει μόνο ένας μισθός και
από πίσω τρέχουν χρέη, λογαριασμοί και υποχρεώσεις, δυστυχώς το θέατρο είναι
μια πολυτέλεια.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά
της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα
προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Σίγουρα
τον Οιδίποδα. Η τραγική του μοίρα, και η προσπάθεια να ξεφύγει απο το πεπρωμένο
του σκεπτόμενος ότι μπορεί να τα βάλει με τους Θεούς και να αλλάξει τα σχέδιά τους, δίχως επιτυχία.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας
συγγραφέας;
Ο
Τένεσση Ουίλιαμς. Τα έργα του είναι εμπνευσμένα απο την καθημερινότητα του, και
οι ήρωες που έχει δημιουργήσει, συχνά νοσηροί, είναι αληθινοί. Ο ρεαλισμός στα
έργα του και η έντονη ζωή των ηρώων του είναι απλά μαγικά στοιχεία.
Ποιο ρόλο θα θέλατε να
παίξετε;
Δεν
θέλω να παίξω μόνο ένα ρόλο. Θέλω να δοκιμάσω και να δοκιμαστώ σε όλα τα είδη
θεάτρου. Θέλω να περάσω από πολλούς ρόλους και στον καθένα να ανακαλύπτω κάτι
καινούριο και δημιουργικό.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας
αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Ο
σταυρός που φοράω πάντα. Πριν βγω στην σκηνή θα κάνω τον σταυρό μου και θα
πιστέψω σε εμένα και στην ομάδα μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας
ατάκα;
«Εμένα
μ’ άρεσε. Το βρήκα ευφυέστατο και μπράβο μου που το είπα». Κλεμμένο από τον
Μάρκο Σεφερλή αλλά δεν μπορώ κάθε φορά που το σκέφτομαι γελάω. Επίσης την
χρησιμοποιώ αρκετά συχνά. Ξέρεις από πόσες καταστάσεις με έχει γλυτώσει; Αν δεν
γελάσουν με το αστείο σου, με αυτήν την ατάκα την έχεις γλυτώσει........
σχεδόν.
Ποια είναι η αγαπημένη σας
ελληνική ταινία;
Αγαπημένη
ελληνική ταινία... Μόνο μία; Αποκλείεται! Λοιπόν, έχουμε και λέμε: «Ο Θησαυρός
του Μακαρίτη, Κάτι Κουρασμένα Παλληκάρια, Ο Φίλος ο Λευεράκης, Ο Ηλίας του 16ου....»
και η λίστα μπορεί να προχωρήσει επ’ αόριστον.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια
συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Η
καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω είναι να ακολουθείς τα όνειρά σου με πάθος,
να ζεις την κάθε σου ημέρα στο μέγιστο και να κάνεις καλούς φίλους. Δεν είναι
ανάγκη να είναι πολλοί, φτάνει να είναι αληθινοί. Η δύναμη που έχει η φιλία δεν
ξεπερνιέται ούτε φθείρεται.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα
. Απόφοιτος δημοσίου Ι.Ε.Κ. τμήματος Υποκριτικής Θεάτρου και Πρακτικής
Κινηματογράφου.
Ολοκλήρωσε το Α έτος στην Ανωτέρα
Δραματική Σχολή Ίασμος
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά)
