«Εκπαίδευση είναι
η διαδικασία αντικατάστασης ενός άδειου μυαλού...
μ’ ένα ανοιχτό», είχε πει κάποτε
ο Αμερικανός εκδότης Forbes και
αν το έλεγε αυτό κάποιος σήμερα στα «βλαστάρια» μας, σίγουρα θα τον έπαιρναν με
τις πέτρες!
Κακομαθημένα είναι
τα παιδάκια, αλλά κακά τα ψέματα δεν φταίνε αυτά για το γενικό μπάχαλο που
επικρατεί στην παιδεία.
«Μάθε παιδί μου
γράμματα» φώναζε στο παρελθόν ο κολλημένος γονιός, με IQ φλογέρα,
«σπούδασε να γίνεις κάτι» λέει ο σημερινός καταδικασμένος υπαρξιακά, που
καθημερινά πνίγεται από το κόμπλεξ της κατωτερότητας.
Πέρασαν αδέρφια
εκείνες οι εποχές που πήγαινες ΣΧΟΛΕΙΟ, μάθαινες δέκα πράγματα και σε
ακολουθούσαν σε όλη σου τη ζωή. Που μάθαινες πόσους νομούς έχει η Ελλάδα, ποιος
ήταν ο Αριστοτέλης, ο Σωκράτης ή ο Περικλής, που τα αρχαία ήταν οδηγός στη
μόρφωσή σου και ο δάσκαλός ήταν ο «εκπαιδευτικός σου σύμβουλος».
Πέρασαν οι εποχές
που μέσα από το σχολείο έπαιρνες τις σωστές κατευθύνσεις, υπήρχαν και τότε οι
εξαιρέσεις, που υπήρχε σεβασμός, αξιοπρέπεια και ηθικές αξίες. Πέρασαν όμως…
Τώρα έχουν
ισοπεδωθεί δυστυχώς όλα. Το μόνο ζητούμενο είναι το «χαρτί», έτσι για τους
τύπους και ας πάει στα κομμάτια η μόρφωση. Ποιος ενδιαφέρεται αλώστε γι’ αυτήν.
Το κομμάτι τους θέλουν να κάνουν όλοι «γονείς-παιδιά» και από γνώση, ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ
ΟΛΕ.
Το ωραίο βέβαια
είναι ότι, τα «κακά παιδιά» αυτά που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τα
θέλω των γονιών, είναι αυτά που στο τέλος
βγαίνουν κερδισμένα και μορφωμένα. Που χαίρεσαι να κάθεσαι μαζί τους, να
ανταλλάσσεις ιδέες, γνώσεις, να σχεδιάζεις και να καυτηριάζεις τα κακώς κείμενα
της κοινωνίας.
Είναι αυτά που δεν
έρχονται αντιμέτωποι ούτε με τα ΜΑΤ, ούτε με κομματικούς μηχανισμούς, ούτε με
διάφορους εκπαιδευτικούς καραγκιόζηδες που δηλώνουν σωτήρες του συστήματος και
της υγιούς εκπαίδευσης.
Δάσκαλε, ζεις; Πες
μας ότι υπάρχεις και ότι δε σε θανάτωσαν τα «ξύλα τα απελέκητα». Πες μας ότι θα
συνεχίσεις να ασκείς το «λειτούργημά» σου και ότι θα συνεχίσεις να διδάσκεις
ξανά Πλούταρχο και Αριστοφάνη στους μαθητές σου, αδιαφορώντας αν οι «αιώνιοι
φοιτητές» σου πετάνε γιαούρτια και αβγά.
Ζήσε δάσκαλε, σ’
έχουμε ανάγκη…
Παύλος
Ανδριάς
