Όταν με διαταγή του σουλτάνου καταδικαζόταν κανείς σε θάνατο και εκτελούνταν, έκοβαν το κεφάλι του, το πάστωναν με αλάτι, το έβαζαν σε ντορβά (σακούλι από λινάτσα) και το έστελναν στην Πόλη, όπου και το εξέθεταν σε κοινή θέα, μπηγμένο στην κορυφή ενός ψηλού παλουκιού, όπως έγινε και με το κεφάλι του Αλή Πασά.
Την ίδια τύχη (κόψιμο- πάστωμα- ντορβά- παλούκωμα) είχαν και τα κεφάλια των επικηρυγμένων, τους οποίους σκότωναν τις περισσότερες φορές σύντροφοι τους για να εισπράττουν το ποσό της επικήρυξης ή να επωφεληθούν αμνηστίας.
Για να φτάσει ο Σουλτάνος να διατάξει εκτέλεση ή οι Αρχές να προβούν σε επικήρυξη, σήμαινε πως ο παράνομος κινδύνευε άμεσα, αφού η σύλληψη του ήταν καθαρά θέμα χρόνου και η προοπτική να καταλήξει το κεφάλι του στο τσουβάλι έκδηλη.
Από εδώ και η φράση «έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά» για εκείνον που έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα, που τα έχει παίξει όλα για όλα.
Η μουσίτσα
