Αν
ο ψυχολόγος σου σε συνέχαιρε για την κατάθλιψή σου...
πώς θα σου φαινόταν;
Εξωπραγματικό; Και όμως, υπάρχουν επιστήμονες που ισχυρίζονται ότι η κατάθλιψη ήπιας μορφής είναι μια ευκαιρία για να
πάρει κάποιος καλύτερες αποφάσεις και να γίνει σοφότερος και πιο δημιουργικός.
Ένας από αυτούς είναι και ο ψυχολόγος – ψυχίατρος του πανεπιστημίου του Cardiff
και του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του King’s College του Λονδίνου Paul Keedwell.
Όμως ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που είχε δει με… καλό μάτι την κατάθλιψη
πιστεύοντας στις ωφέλειές της.
Η θλίψη φέρνει πνευματική
αναγέννηση
Η
έρευνα του Paul Keedwell για τα μακροπρόθεσμα ευεργετικά αποτελέσματα της ήπιας
κατάθλιψης τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η δυσάρεστη αυτή κατάσταση οδηγεί
στην ενδοσκόπηση και την αυτο-ανακάλυψη, κοινώς στο «γνώθι σαυτόν». Έτσι βοηθά
κάποιον να γίνει πνευματικά ισχυρότερος και να αναγεννηθεί.
Ο Αριστοτέλης απέδιδε μεγάλη
αξία στην κατάθλιψη
Υπενθυμίζοντας
ότι διασημότατοι και ικανοί πολιτικοί, συγγραφείς, αθλητές και καλλιτέχνες
υπήρξαν καταθλιπτικοί, ο Keedwell θεωρεί ότι υπάρχουν προφανή πλεονεκτήματα
στην κατάθλιψη, όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό. Όπως εξηγεί, υπάρχουν άνθρωποι
που μετά από μια αναγκαία (όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων) καταθλιπτική
περίοδο έκαναν θετική στροφή στα επαγγελματικά τους ή έφυγαν από μια ακατάλληλη
σχέση. Γενικά βελτίωσαν την ζωή τους και έγιναν πιο δημιουργικοί αναθεωρώντας
κάποιες μη ρεαλιστικές προσδοκίες τους και επανεκτιμώντας τα δυνατά και τα
αδύνατα σημεία τους.
Ο
Keedwell σημειώνει επίσης ότι και ο Αριστοτέλης απέδιδε μεγάλη αξία στην
κατάθλιψη λόγω των φρέσκων ιδεών που μπορεί να φέρει στο προσκήνιο και επειδή
κάνει όσους τη βιώνουν πιο ευαίσθητους στον πόνο των άλλων ανθρώπων.
Δεν είναι ελάττωμα!
Η
ήπια κατάθλιψη δεν είναι ελάττωμα αλλά ένας μηχανισμός άμυνας που δημιουργείται
από μια ανάγκη επανεκτίμησης των περιστάσεων, εξηγεί ο Άγγλος ψυχίατρος.
Η
συμβουλή του είναι ότι, αντί κάποιος να ερευνά διαρκώς τα τραύματα της παιδικής
του ηλικίας, είναι προτιμότερο να κάνει ένα είδος απολογισμού εξετάζοντας την
τωρινή συμπεριφορά του. Αυτή η διαδικασία τον κάνει καλύτερο και συχνά τον
απελευθερώνει από τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Γι΄ αυτό και στην ήπια μορφή
της τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα παρουσιάζουν ελάχιστα κλινικά οφέλη, ενώ, όπως
τονίζει, σαφώς χρειάζεται ειδική παρέμβαση όταν παρατηρείται μια μόνιμη και
σοβαρής μορφής κατάθλιψη… (bimag)
