Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Και Βασιλάκης Καΐλας, και Πέτρος Φυσσούν...



Οι χαρακτηρισμοί για τον Ανδρέα Λοβέρδο από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όταν διαβάστηκε...

στο υπουργικό συμβούλιο μια δακρύβρεχτη επιστολή του προς τον Γ. Παπανδρέου, όπου διαδήλωνε με πάθος την προσήλωσή του, στην απόφαση της κυβέρνησης να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης (Ε.Ε + ΔΝΤ). 
Το παρασκήνιο αποκαλύπτει ο Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη του (Στίγμα) στα ΝΕΑ: 
Η ιστορία είναι σε συνέχεια των όσων έχουν αρχίσει να δημοσιοποιούνται σχετικά με το πώς φθάσαμε στο Μνημόνιο, μου τη διηγήθηκαν τρεις χθες (για την ακρίβεια έσπευσαν να μου την «καρφώσουν» ως αντίδραση στις δηλώσεις Λοβέρδου) και ενισχύει - και αυτή - την άποψή μου ότι όσο το ΠΑΣΟΚ δεν καθαρίζει με το παρελθόν του δεν μπορεί να αισιοδοξεί για το μέλλον του.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ που έσπευσαν να μου διηγηθούν την ιστορία που θα μεταφέρω στη συνέχεια ήταν μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, και άρα δεν τίθεται θέμα να παίζει συνεννόηση μεταξύ τους για να πληγεί ο Ανδρέας «θα κάνω τη ρήξη με το ΡΙΚΣΣΥ» Λοβέρδος.
ΚΑΤΑ τους αφηγητές είναι μια από τις πρώτες μετά το Μνημόνιο συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και ο Ανδρέας απουσιάζει στο εξωτερικό. Η ημερήσια διάταξη του κυβερνητικού οργάνου είναι μονοθεματική, το Μνημόνιο και οι αντιδράσεις στην εφαρμογή του, και ο Ανδρέας για να μη θεωρηθεί προφανώς ότι απουσιάζει από την προσπάθεια αποστέλλει επιστολή εντός κλειστού φακέλου, με την ένδειξη-απαίτηση «να διαβαστεί στη συνεδρίαση».
ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ αναλαμβάνει ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Σωτήρης Λύτρας, ο οποιος με φωνή ανάλογη του περιεχομένου της επιστολής μεταφέρει στους συναδέλφους τού υπουργού το πάθος του να αγωνιστεί για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ που μου μετέφεραν την ιστορία έχουν να θυμούνται τους δραματικούς τόνους με τους οποίους ο Ανδρέας επισήμαινε τις ιστορικές ευθύνες που καλείται να αναλάβει η κυβέρνηση έναντι της χώρας και των επερχόμενων γενεών. Οπως και τη διαβεβαίωσή του να αγωνιστεί για την επιτυχία της.
ΗΤΑΝ δε τόσο δραματικό το ύφος των επισημάνσεων, ώστε στο τέλος ακούστηκαν τρεις φωνές: δύο ανέφεραν τα ονόματα ισάριθμων ηθοποιών και ένας αναφώνησε ένα σύνθημα.
Ο Ρέππας φώναξε «Πέτρος Φυσσούν» αλλά κανείς δεν κατάλαβε αν ήταν για τον Λοβέρδο ο χαρακτηρισμός ή για τον Λύτρα, ο οποίος διάβασε την επιστολή και «φέρνει» κάπως προς τον ηθοποιό, ο Σκανδαλίδης σημείωσε «Βασιλάκης Καΐλας» και ο Γιάννης Μαγκριώτης από τα μετόπισθεν, έκλεισε τη σεμνή τελετή με ένα ενθουσιώδες «Ζήτω το Εθνος»!
ΑΛΛΑ «ζήτω» δεν ακούστηκαν, ούτε χειροκροτήματα φυσικά, αλλά το περιστατικό καταγράφηκε στον μακρύ κατάλογο των όσων έχουν μεσολαβήσει εκείνη την κρίσιμη διετία...
Κρατούσαν σημειώσεις, Λούκα μου!
ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ότι παρά πολλοί υπουργοί εκείνης της περιόδου, από τον φόβο ότι πιθανότατα αυτά δεν θα καταγραφούν ποτέ, κρατούσαν πυκνές σημειώσεις για τα όσα συζητούνταν. Το επισημαίνω αυτό, ώστε να αποτραπεί στο μέλλον να υπάρξουν συγχύσεις για το ποιος πήρε τις αποφάσεις, ποιος τις ενέκρινε και ποιος διαφωνούσε.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ έχω και εγώ. Και, ευκαιρίας δοθείσης, επισημαίνω εδώ ότι έπειτα από ένα άτυπο υπουργικό, απόγευμα στο Μαξίμου (τα συνήθιζε αυτά ο Γιώργος), τηλεφώνησα στον Πάνο Μπεγλίτη για ρεπορτάζ και με σπασμένη φωνή, και προφανώς δακρυσμένος, μου εξομολογήθηκε ότι «δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει»...
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ και μάλιστα αναλυτικές κρατούσε και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος συχνά ανατρέχει σε αυτές προκειμένου να δώσει απαντήσεις.
ΓΙ' ΑΥΤΟ την επόμενη φορά που κάποιος (Λούκα μου) θελήσει να αρνηθεί τη συμμετοχή του στις αποφάσεις ας το σκεφθεί διπλά, τριπλά κ.λπ. Έγινα σαφής; Ελπίζω πως ναι, γιατί έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ακόμη και σε ό,τι αφορά αυτήν την υπόθεση προφανώς έχουμε να μάθουμε πολλά τα οποία επί του παρόντος αποτελούν «κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα»...
 (nonews)