Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

θέλω να πληρώσουν όσοι μας στερούν τη ζωή και το μέλλον…


ΓΙΑΤΙ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α . Θέλω να εκπροσωπηθεί και στη Βουλή το ρεύμα του ασυμβίβαστου αγώνα και της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Δεν έχω αυταπάτες για τις δυνατότητες και τα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου, αλλά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μπορεί να τους χαλάει διαρκώς την «παράσταση» και να διασφαλίζει ότι θα μαθαίνει ο λαός από πρώτο χέρι όσα μεθοδεύονται μυστικά.


Φιλοδοξώ η επόμενη μέρα των εκλογών να βρει τα κινήματα των εργαζομένων και των ανέργων, της νεολαίας και των μεταναστών σε καλύτερη θέση. Για να ξεκινήσει ένας νέος και πιο αποφασιστικός γύρος αγώνων για την άμεση διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την ανατροπή των τροϊκανών Μνημονίων και των επόμενων κυβερνήσεών τους.
Είμαι οργισμένος και θέλω να πληρώσουν όσοι μας στερούν τη ζωή και το μέλλον. Δεν αρκούμαι, όμως, σε ένα γενικόλογο και τελικά αδιέξοδο όχι. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχω την ανάγκη να μιλήσουμε ανοιχτά για την χωρίς εκμετάλλευση κοινωνία που ονειρευόμαστε, απαλλαγμένοι από την τρομοκρατία και τα δεσμά της ΕΕ και του ευρώ. Γιατί μόνο έτσι μπορώ να ελπίζω ότι στο τέλος οι εργαζόμενοι θα νικήσουμε, ότι θα πάψουμε να φοβόμαστε όλα όσα θα γίνουν δήθεν για εμάς, αλλά χωρίς εμάς.
Αναγνωρίζω στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μια ασυμβίβαστη δύναμη, με συνεπή παρουσία και συστηματική παρουσία στις μάχες των πλατειών, σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες. Βλέπω στα ψηφοδέλτιά της πρωτοπόρους και άδολους αγωνιστές, χωρίς εξαρτήσεις από το σύστημα εξουσίας, που έχουν πει τα δικά τους όχι στα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου, σε χώρους δουλειάς και γειτονιές.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. δεν αρκεί μόνη της για να ανατρέψει την επίθεση και να ανοίξει μια νέα σελίδα. Γι’ αυτό, θέλω να ενισχύσω την πρότασή της για τη συγκρότηση – ανοιχτά, δημοκρατικά, από τα κάτω και στη βάση αρχών – ενός πλατιού μετώπου ρήξης και ανατροπής, με δυνάμεις, πρωτοβουλίες και αγωνιστές που κινούνται σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Με όσους συναντιόμαστε στους δρόμους του αγώνα.
Δεν γουστάρω τους (πολιτικούς) γάμους από συνοικέσιο. Αρνούμαι την υποταγή στα ψευτοδιλήμματα που κρατούν διαρκώς εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Δεν έχω καμία διάθεση να γίνομαι συνένοχος στο έγκλημα ούτε να βλέπω να ξεπουλιούνται οι αγώνες και οι ψήφοι – όπως έκανε το Αριστερό Μέτωπο και ο Μελανσόν στη Γαλλία, στηρίζοντας τον Ολάντ για να φύγει ο Σαρκοζί.
Δεν αναθέτω την πολιτική δράση σε κάποιο κόμμα, όσο αριστερό κι αν δηλώνει. Δεν μεταθέτω την αλλαγή των συσχετισμών σε μια μακρινή προοπτική, μιας απροσδιόριστης λαϊκής εξουσίας. Αντιστέκομαι και δημιουργώ ρωγμές στο μαύρο μέτωπο και την πολιτική του σήμερα, με στόχο την ανατροπή του από τα κάτω και από τα αριστερά αύριο.
Αρνούμαι τους άθλιους εκβιασμούς περί χαμένης ψήφου, που δυστυχώς αναπαράγονται σήμερα από κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς – αν και είναι αυτά τα οποία έχουν κατεξοχήν πέσει «θύματα» του συγκεκριμένου επιχειρήματος.
Οφείλω να σπάσω στην πράξη την καταστολή και την τρομοκρατία του αστικού κράτους, των μηχανισμών και των κομμάτων του. Όλων αυτών που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να κάνουν τη φωνή της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. να σιγήσει, φτάνοντας στο σημείο να βάζουν εμπόδια ακόμη και στη συμμετοχή της στις εκλογές.
Θέλω, επιτέλους, να δηλώσω παρών σε αυτή την εκλογική μάχη, χωρίς κανείς να υφαρπάξει ή να ερμηνεύσει όπως αυτός θέλει την ψήφο μου!
Felix