Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Ο Αντώνης Σιμιτζής απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Αν και στις απαντήσεις του ήταν λακωνικός, μια κουβέντα που μας είπε...
«Να ζεις με όσο λιγότερα μπορείς», ήταν όαση μέσα σε μια κουβέντα που η συλλογή «στοιχείων»… ήταν ένα στοίχημα, δίχως έπαθλο και νικητή, μα ένας άλλος τρόπος σκέψης ενός ανθρώπου που συνηθίζει να μιλάει μέσα από τα γραπτά του και τα έργα του!

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Το εξαιρετικά έξυπνο και κοινωνικά ηθικό περιβάλλον μου.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Κανένας.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Φυσικά.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Κανένα.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Είμαι ευσυγκίνητος, και στενοχωρημένος για τις παλιές μου ουτοπίες.

Την μοίρα, την θεωρείται γραφιά της ζωής σας;
Η μοίρα μας είναι ο χαρακτήρας μας, αντιπαλεύοντας με τους χαρακτήρες των άλλων.

Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Εμπράκτως. Με – κατά δύναμιν - χρήματα, αντικείμενα, και φροντίδα.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Σε γενική κλίμακα, έχει σβήσει από χρόνια...    

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Από εικοσαετίας, με μελέτες βιβλίων, συγγραφή δικών μου έργων, και περίπατο.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύεται ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Κάποτε, κάποια ξεχασμένη. Τώρα τίποτα.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Κανένα.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
‘Να ζεις με όσο λιγότερα μπορείς’.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Καταστροφικό.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Η βεβαιότητα για την ανεπρόκοπη και τυχάρπαστη εξουσία. Σε όποια ξένα κράτη κατέφυγαν για εργασία, εμπιστευόμενοι τις κυβερνήσεις τους, θριάμβευσαν! 

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Εδώ δεν υπάρχει νόμος που να μπορεί να ισχύσει σύμφωνα με το πνεύμα τού νομοθέτη.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Αν ξεχάσουμε τις ανύπαρκτες παιδικές μάγισσες, (πού τις θυμηθήκατε;), και στη θέση τους βάλουμε έναν δημοσιογράφο, θα απαντούσα, «Γλάρος».

Πιστεύετε στα όνειρα;
Για τα όνειρα, από την προϊστορία, υπάρχουν αμέτρητα απερίγραπτα «πιστεύω»! Για τα δικά μου, διαπίστωσα ότι είναι ‘διευκρινιστικά’ για την περασμένη,  και ‘βοηθητικά’ για την τρέχουσα ζωή μου. Για το μέλλον δεν είδα ποτέ τίποτα.  Δεν ονειρεύτηκα ποτέ κάτι, που δεν θα ήταν δυνατό να γίνει και στη δική μου πραγματικότητα.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
«Παιδί μου, ο άνθρωπος είναι ένα συνταραχτικό γεγονός, που όμως δεν υπάρχει καμιά θεωρία να δικαιολογεί την ύπαρξή του!»



Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Έκανε ανώτατες σπουδές στη Βιομηχανική Σχολή του Πειραιά. Στη συνέχεια πήγε στη Γερμανία όπου έμεινε δεκατρείς μήνες μαθαίνοντας τη γλώσσα και τελειώνοντας μια Σχολή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών.
Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1962 με τη νουβέλα του "Ο Γέρος". Από τότε έχει εκδώσει πολλά πεζά διηγήματα, μυθιστορήματα και δοκίμια, ενώ έχει γράψει πολλά θεατρικά έργα από τα οποία 20 περίπου μονόπρακτά του έχουν ανέβει από αθηναϊκές σκηνές.
Εμφανίστηκε στην τηλεόραση με 100 επεισόδια σίριαλ και τηλεταινίες όπου έχουν παρουσιαστεί σε διασκευή του ή πρωτότυπα τα εξής μεταξύ άλλων έργα: "Το χρήμα", "Η Μ. Στέφα" του Ξενόπουλου, "Το μπουρίνι" του Καραγάτση, πέντε αυτοτελή έργα στη σειρά Μικρογραφίες, "Προς Οφρύνιο" του Φ. Δρακονταειδή, επεισόδια από τη σειρά "Μικροί Μεγάλοι", "Η λυγερή" του Καρκαβίτσα κ.ά.
Τα πεζά του έχουν συμπεριληφθεί σε σημαντικές ανθολογίες ενώ έχει βραβευτεί δύο φορές με Α΄ Βραβείο σε διαγωνισμούς θεατρικών μονόπρακτων και έχει πάρει έπαινο για τρίπρακτο έργο του από το Υπουργείο Πολιτισμού. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και υπήρξε μέλος στα Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδας και της Ένωσης Ελλήνων


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)