Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Η "κυβέρνηση Τσολάκογλου" και οι "Γερμανοτσολιάδες"


Του Αλέξη Παπαχελά 


Διαπιστώνω πως, με μεγάλη καθυστέρηση, είναι πολλοί εκείνοι που είτε ανησυχούν είτε εκπλήσσονται με τα φαινόμενα της βίας. Αναρωτιέμαι τι ακριβώς περίμεναν...

να συμβεί, όταν έχυναν επί χρόνια κουβάδες με εύφλεκτο καύσιμο στο πάτωμα της ελληνικής κοινωνίας; Οι όροι «γερμανοτσολιάς» ή «κυβέρνηση τύπου Τσολάκογλου» δεν καθιερώθηκαν μόνο από ακραίες πολιτικές δυνάμεις. 
Τις έκαναν αυτό που λέμε mainstream, βασικό κομμάτι του δημόσιου διαλόγου, έγκριτοι σχολιαστές και μέσα ενημέρωσης. Άλλος το έκανε γιατί εξυπηρετούσε τα προσωπικά ή κομματικά του συμφέροντα. Άλλος, γιατί πίστευε ότι «πούλαγε» η ακατέργαστη αγανάκτηση και το ανακάτεμα «σκοτεινών» ενστίκτων που απελευθερώνονται σε κάθε μεγάλη κρίση.
Δεν δικαιούμεθα, όμως, τώρα να δηλώνουμε έκπληκτοι για το πού βρέθηκε τόσο μίσος, αλλά και πατήματα για όποιον θέλει να κάψει, να χτυπήσει ή και να πυροβολήσει κάποιον επειδή διαφωνεί μαζί του. Είναι, άλλωστε, πολύ δύσκολο να υπερασπιστείς σήμερα μια κυβέρνηση που κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι θεωρεί εθνικά συμφέρον όταν χθες εξίσωνες την τρόικα και την κ. Μέρκελ με τον Χίτλερ και τη Βέρμαχτ...
Αυτές οι ακρότητες και οι υπερβολές, μας έκαναν άλλωστε να ξεχωρίζουμε από άλλες χώρες σε κρίση και σε πρόγραμμα με την τρόικα. Γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα κάποιοι έκαναν το περιθώριο απολύτως mainstream και άνοιξαν τον δρόμο και για πολύ ακραίες πολιτικές δυνάμεις και τη βία.
Είχαν βεβαίως την ψευδαίσθηση πως ταΐζοντας το κτήνος του άγριου και βάρβαρου λαϊκισμού εκείνο δεν θα τους... δάγκωνε ποτέ. Λες και οι δυνάμεις του μίσους και της παραφροσύνης της βίας ξεχωρίζουν ποιος ακριβώς είναι απέναντί τους ή θυμούνται τι έχει πει ή έχει γράψει.
Όλοι όσοι έχυσαν βενζίνη στο πάτωμα και δηλητήριο στα μυαλά μας έχουν τεράστια ευθύνη για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα, παρά την απίστευτη υπομονή, ωριμότητα και αντοχή που έχει επιδείξει ένας λαός που αποδεικνύεται πολύ καλύτερος από την ελίτ που τον κυβέρνησε και τον διαπαιδαγώγησε τα τελευταία χρόνια… (lykavitos)