Της Κορίνας Καφετζοπούλου
Αν δει κανείς πώς
ήταν το Ηράκλειο στις αρχές του 20ου αιώνα και πώς είναι σήμερα νομίζει ότι
βλέπει...
Πολλά ιστορικά της
μνημεία εξαφανίστηκαν κατά κυριολεξία ' όχι δια μαγείας αλλά δια της ανθρώπινης
παρέμβασης. Όχι από τους βαρβάρους αλλά από τους άρχοντες της πόλης, που την
υπηρέτησαν, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών.
Είναι πραγματικά
θλιβερό το πώς κάποιοι επέτρεψαν να γίνει όλη αυτή η κακοποίηση. Ποιός ξέρει;
Μπορεί να ευθύνεται η αντίληψη της τότε εποχής περί «εκσυγχρονισμού» και
«απελευθέρωσης». Ειδικά η παραλιακή ζώνη υπέστη μια τόση βάναυση ανθρώπινη
λεηλασία που την άλλη όψη τη θυμίζουν μόνο κάτι παλιές φωτογραφίες. Πώς δεν
κάηκαν και αυτές στην πυρά;
Η «εξαφάνιση» της
θάλασσας, το μπάζωμά της, ξεκίνησε από το 1900 και μετά. Χρειάστηκαν αρκετά
χρόνια για να ολοκληρωθεί. Με τη βοήθεια, επί του σχολιασμού, της αρχαιολόγου
κ. Λιάνας Σταρίδα αλλά και του προϊσταμένου της Βικελαίας Βιβλιοθήκης κ.
Δημήτρη Σάββα στο φωτογραφικό υλικό, κάνουμε έναν περίπατο στα στενά σοκάκια
που δεν υπάρχουν πια, και παίρνουμε αέρα στο μικρό ενετικό λιμάνι.
Σε όλη αυτή τη
διαδρομή το μυαλό βασανίζεται από τούτο: "Αλήθεια πόσο εύκολο είναι
να γίνει τόση μεγάλη ζημιά σε μια τόσο μικρή πόλη από τόσους λίγους
ανθρώπους;"
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου…
