Δύο κυρίες, δυο διαφορετικές προσωπικότητες, κάθισαν...
μαζί μας και μας άνοιξαν την καρδιά τους:
Χ.Α: Της αρέσει να ασχολείται με όλα και να δοκιμάζει τα πάντα… Είναι ένας άνθρωπος που εκδηλώνει τα θέλω της
και εκφράζει τις ανάγκες του που δηλώνουν «ελευθερία»…
Ν.Κ:
Από τη φύση της αισιόδοξη, ελπίζει σε κάτι καλύτερο
που θα έρθει με υπομονή, επιμονή και θέληση…
Τι
σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Χ.Α: Οι επισκέψεις μου στο σπίτι της γιαγιάς μου κάθε απόγευμα
Ν.Κ: Μου λείπει η
ανεμελιά, το παιχνίδι στην αυλή και οι παρέες στην γειτονιά.
Ο
αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Χ.Α: Ο Πινόκιο
Ν.Κ: Ο
κοντορεβιθούλης... ο μικρός αδύναμος, συμπαθέστατος.
Ο
κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Χ.Α: Ναι
Ν.Κ: Μα φυσικά όλα τα
μυστικά και τα βιώματα μου.
Ποιο
θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Χ.Α: Δε ξέρω αν θεωρείται αυτό θείο δώρο, αλλά το ότι είμαι καλοπροαίρετη
Ν.Κ: Το ότι έχω ανοχή
και υπομονή με όλα και με όλους!!!
Ποιο
είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Χ.Α: Το ότι καμμιά φορά είμαι εγωίστρια, ευτυχώς όχι πάντα
Ν.Κ: Είμαι λίγο
πεισματάρα και εγωίστρια.
Την
μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Χ.Α: Όχι δε νομίζω
Ν.Κ: Μα βέβαια
πιστεύω στην μοίρα και το πεπρωμένο σαν οδηγός της ζωής μου.
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Χ.Α: Κάνοντας δώρα τα οποία τα φτιάχνω εγώ
Ν.Κ: Με φιλιά χάδια
και δυνατές αγκαλιές.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Χ.Α: Ναι
Ν.Κ: Είμαι κατά κόρον
αισιόδοξο άτομο. Πάντα πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά και... πάνε.
Με
τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Χ.Α: Με θέατρο και αλλά καλλιτεχνικά
Ν.Κ: Με την συγγραφή
του δεύτερου βιβλίου.
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος
στη ζωή σας;
Χ.Α: Συνοδοιπόρος δε θα έλεγα, αλλά τρελαίνομε για το «μια τρελή τρελή
οικογένεια»
Ν.Κ: Αγαπημένες
ταινίες πολλές. Ξεχωρίζω την «Πολίτικη κουζίνα». Μου φέρνει στην μύτη
απίστευτες μυρωδιές και στην ψυχή αγαλλίαση.
Ποιο
είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Χ.Α: Δεν έχω γούρι
Ν.Κ: Τα πάντα είναι
αγαπημένα, και όλα είναι γούρια. Έτσι τα βλέπω εγώ.
Ποια
είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Χ.Α: Δεν έχω αγαπημένη ατάκα, ανάλογα τη περίσταση
Ν.Κ: Δεν θα πεθάνουμε
ποτέ... νεκροθάφτη.
Η
εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις
στηρίξει;
Χ.Α: Πιστεύω και τα δύο
Ν.Κ: Από φόβο φυσικά.
Εκ διαμέτρου αντίθετα εξουσία και τέχνη. Το πρώτο είναι καλούπι, ενώ το δεύτερο
σε απογειώνει.
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Χ.Α: Καταρχάς δεν έχουμε παιδεία και κατά δεύτερον πιστεύω πως πρέπει να
πέσουν λίγο οι τιμές στα βιβλία
Ν.Κ: Κυρίως η
τηλεόραση αλλά ακόμη νοιώθω ότι το βιβλίο έχει τους εραστές του.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Χ.Α: Για νόμο δε ξέρω αλλά θα άλλαζα πολλά στην ιατρική περίθαλψη
Ν.Κ:
Τον νόμο για αξιοκρατία ισονομία και ισότητα.
Αν
μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Χ.Α: Σκύλος επειδή είναι πιστός ή πουλί επειδή είναι ελεύθερο να πετάει
Ν.Κ: Ένα κάτασπρο
άλογο να τρέχω πλάι στην θάλασσα.
Πιστεύετε
στα όνειρα;
Χ.Α: Μόνο όταν βγαίνουν
Ν.Κ: Ναι για μένα
είναι προφητικά και με σημαδεύουν.
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Χ.Α: Να γίνει πρώτα από όλα καλός άνθρωπος στη ζωή του και να μάθει να ακούει
τους άλλους
Ν.Κ:
Να έχει οδηγό μόνο την καρδιά του και να μην
μετανιώνει για τίποτα.
Η Χαρούλα Αλβανίδου γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1965 στην Αθήνα.
Μεγάλωσε σε μια συνοικία του Πειραιά στο Πέραμα. Είναι παντρεμένη και μητέρα
δύο παιδιών.
Μεταξύ 1985-2013
εργάσθηκε στον ιδιωτικό τομέα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα αυτό που πραγματικά
λάτρευε και είχε έφεση από μικρή : την ενασχόληση με την τέχνη.
Το 2005 γράφτηκε στη
θεατρική ομάδα «περαματιζώμαστε» του Στέλιου Καλαθά , που είχε δημιουργηθεί στο
Πέραμα.
Μέχρι σήμερα, μετά από
δεκατέσσερα χρόνια, αυτή η θεατρική ομάδα διαπρέπει όχι μόνο στο Πέραμα αλλά και σε πολλούς ακόμα
δήμους, δίνοντας αξιόλογες παραστάσεις.
Κάποια στιγμή στη ζωή
της ήρθε και η κατασκευή κοσμήματος και έγινε κι αυτή μεγάλη λατρεία. Κάποια
χρόνια αργότερα ήρθε και η κεραμική. Αργότερα η μέθοδος decoupage, το πλέξιμο, οι
κατασκευές από διάφορα υλικά…
Μέχρι και σήμερα
ασχολείται με όλα τα παραπάνω και εύχεται να ασχολείται για πολλά χρόνια ακόμα.
Η Νέλλη Κανακάρη μεγάλωσε σε μια συνοικία του Πειραιά και ζει στον
Κορυδαλλό.
Το "Ψυχές στο
καμβά " είναι το πρώτο τους βιβλίο.
Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά