Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Η Μαρία Καλύβα απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!



Ανάμεσα στα τόσα που «κουβεντιάσαμε» με τη Μαρία...
όταν ήρθε στην αυλή μας, εκείνο που μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη, ήταν το: «…μόνο τα παιδιά, με την αγνή τους την καρδιά, μπορούν να φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο». Πόσο δίκιο έχει…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;  Όλα όσα μου έλειπαν από τα παιδικά μου χρόνια τα βρήκα ξανά όταν έγινα μητέρα. Μέσω των παιδιών μου, βρήκα πάλι τη χαμένη μου παιδικότητα, την πίστη μου, την αισιοδοξία και το αστείρευτό μου κέφι.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Ως παιδί είχα πολλούς αγαπημένους ήρωες. Ωστόσο, η ηρωίδα εκείνη που προκαλούσε τον θαυμασμό μου ήταν η σιωπηλή κόρη του βασιλιά που έπρεπε να πλέξει για τα αδέρφια της μανδύες από τσουκνίδες, προκειμένου να λυθούν τα μάγια και οι αγριόκυκνοι να γίνουν πάλι άνθρωποι (Παραμύθι: Οι αγριόκυκνοι, Συγγραφέας: Χανς Κρίστιαν Άντερσεν).

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας; Φυσικά και προδίδουν μικρά μυστικά του εαυτού μου οι ήρωές μου. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτό, αλλά ούτε και θα το ήθελα.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Να σας πω την αλήθεια, δεν είμαι βέβαιη εάν πρόκειται για Θείο δώρο ή όχι, πάντως αυτό που με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο είναι η υπομονή μου.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Το βασικό μου ελάττωμα είναι το ίδιο ακριβώς με το προτέρημά μου.

Την μοίρα τη θεωρείτε γραφιά της ζωής σας; Τη ζωή μου την ορίζουν οι αποφάσεις που παίρνω και οι πράξεις μου. Η πίστη μου στον Θεό μου δίνει αστείρευτη δύναμη.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας; Την αγάπη μου την εκδηλώνω με χίλιους δύο τρόπους. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν αρκούμε στα λόγια (δίχως να θέλω, φυσικά, να υποτιμήσω τη δύναμή τους).

Η αισιοδοξία υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Σαφώς και υπάρχει. Κατέχει μάλιστα μία πολύ σημαντική θέση. Δίχως αυτή, δε θα είχα τη δύναμη να σηκωθώ από το κρεβάτι μου το πρωί, να χαμογελάσω και να παλέψω για ένα καλύτερο «αύριο».

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Αυτή την περίοδο ασχολούμαι με την προώθηση του νέου μου μυθιστορήματος με τίτλο «Το μεγαλείο της ψυχής» και με τη συγγραφή του επόμενού μου βιβλίου.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας; Λατρεύω τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Όλες οι ταινίες εκείνης της εποχής είναι σπουδαίες. Δυστυχώς μου είναι δύσκολο να επιλέξω μόνο μία από αυτές.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάποιο «γούρι». Για λόγους πέρα από την «καλή τύχη», φοράω όμως πάντα τον σταυρό μου.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; «Εάν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς».

Η εξουσία, πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Αυτή την ερώτηση δεν μπορώ να σας την απαντήσω, μιας και δεν είχα, ούτε έχω, την εξουσία στα χέρια μου.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο; Κατά την άποψή μου, ο μόνος λόγος που ένας άνθρωπος, Έλληνας ή μη, δεν αγαπά το βιβλίο είναι επειδή δεν του δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσει.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Εάν με όριζαν νομοθέτη, θα παραχωρούσα τη θέση μου σε ένα παιδί. Γιατί μόνο τα παιδιά, με την αγνή τους την καρδιά, μπορούν να φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο.

Αν μια κακιά μάγισσα σας έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Θα ήθελα να ήμουν πουλί, να βρίσκομαι μεταξύ ουρανού και γης και να μπορώ να ταξιδεύω διαρκώς.

Πιστεύετε στα όνειρα; Σε καμία περίπτωση δεν ερμηνεύω το κάθε μου όνειρο. Υπάρχουν όμως κάποια όνειρα τόσο δυνατά, που σίγουρα με επηρεάζουν ως έναν βαθμό.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Θα του έλεγα να έχει πίστη και να συνεχίσει να ονειρεύεται μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Να μην πάψει ποτέ να παλεύει για εκείνο που κάποιοι θεωρούν ακατόρθωτο.



Γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, όπου και ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της: τον σύζυγό της και τις κόρες της. Είναι απόφοιτος της σχολής Βιομηχανικής Πληροφορικής Καβάλας. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός, ως προγραμματίστρια ηλεκτρονικών υπολογιστών και ως υπεύθυνη μηχανογράφησης.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τη συγγραφή. Το παρόν μυθιστόρημα είναι το τρίτο της συγγραφικό έργο. Τον Μάρτιο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Στόχος ζωής, η ζωή» (εκδόσεις «Σμίλη»), ενώ τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της παραμύθι με τίτλο «Ένα ξεχωριστό πλάσμα»· με το οποίο έλαβε μέρος στο δεύτερο φεστιβάλ παιδικού και εφηβικού βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στον Βόλο και στο πρώτο φεστιβάλ παιχνιδιού που πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα.
Τον Ιούνιο του 2017 συμμετείχε με το κείμενό της «Ψίχουλα αγάπης» σε λογοτεχνικό διαγωνισμό τον οποίο διοργάνωσε εργαστήρι δημιουργικής γραφής και κέρδισε μία ετήσια υποτροφία σπουδών.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της συγγραφέως και τη σελίδα της στο Facebook:
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)