Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

Η Κυριακή Κωνσταντίνου απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Απόγευμα Κυριακής ήρθε η Κική στην «αυλή» μας, για να μιλήσουμε...
για όλα εκείνα που απασχολούν έναν νέο δημιουργό, γεμάτο πίστη και ελπίδα για το αύριο. Έναν άνθρωπο, που ξέρει να λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ανεμελιά μου.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Έτρεφα και τρέφω ακόμη, μεγάλη αγάπη, για το κοριτσάκι με τα σπίρτα.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Υποθέτω πως ναι, δεν το έχω σκεφτεί μέχρι τώρα αλλά ως πολυσύνθετες προσωπικότητες, σίγουρα κάποια από όλες αυτές, θα θέλει να μεταφέρει χαρακτηριστικά της, στους ήρωες.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Η ευγένεια που διαθέτω ως άνθρωπος.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Νευρικότητα, όχι συνέχεια αλλά όταν με κατακλύσει, γίνεται ανεξέλεγκτη.

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Φυσικά, κύρια έμπνευση.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με χαμόγελο και άγγιγμα.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Ναι και παίζει πρωταρχικό ρόλο θα έλεγα.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Ξεκίνησα το τέταρτό μου βιβλίο και ασχολούμαι συχνότερα με την εκφραστική μου γωνιά στο διαδίκτυο:

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Αγαπώ και αποζητώ θα έλεγα τον παλιό, καλό, Ελληνικό Κινηματογράφο. Ξεχωρίζω το «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι» γιατί πάντα την απολαμβάνω, γελάω, χαίρομαι και νιώθω παιδί. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που την έβλεπα καθισμένη στο καναπέ του σπιτιού μου στο χωριό, δίπλα από την σόμπα με τα ξύλα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω και δεν νομίζω και να αποκτήσω κιόλας.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Οι ατάκες που μου «κολλάνε» αλλάζουν με τον καιρό, το τελευταίο διάστημα χρησιμοποιώ συχνά το «μα πραγματικά τώρα;»

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Δεν θεωρώ πως οι τέχνες φιμώνονται, κανείς δεν μπορεί να τις φιμώσει, τουλάχιστον εμένα δεν θα με φιμώσει κανείς και ποτέ, δεν θα το επιτρέψω, εκτός αν, από μόνη μου, για προσωπικούς λόγους, αποφασίσω να αποσυρθώ ή να εγκαταλείψω.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Γαλούχηση άλλων αναγκών που φυσικά και τις σέβομαι.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση που δεν μπορώ να απαντήσω. Ξέρω σίγουρα πως αν μπορούσα να διαθέσω πόρους, θα τους διέθετα ασυζητί για φάρμακα κατά των ανίατων ασθενειών αλλά για νόμο δεν είχα σκεφτεί ποτέ τι θα ήθελα να «περάσω» για την χώρα μου. Τώρα και πάνω στην διαδικασία της απάντησης, σκέφτομαι πως θα ήθελα να κόψω το λεγόμενο «μέσο» στις δουλειές. Θα επιζητούσα πλήρη διαφάνεια σε αυτόν τον τομέα και φυσικά θα φρόντιζα να βρω λύσεις για τους άνεργους. Ένα νέο σύστημα αξιολόγησης προσωπικού θα το ήθελα και εύρεσης εργασίας παράλληλα.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Δελφίνι.

Πιστεύετε στα όνειρα;
Φυσικά, είναι κινητήριος δύναμη για εμένα.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ζήσει κι αν στο μέλλον χρειαστεί να παλέψει, να μην το βάλει κάτω ποτέ και να ζήσει. Να ζήσει όπως εκείνο θέλει.


Η Κυριακή Κωνσταντίνου, ή Κική, όπως την αποκαλούν οι φίλοι, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Στροφυλιά, ένα μικρό, όμορφο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Χαλκίδας μα λίγα χρόνια αργότερα ανακάλυψε πως αυτό που τη γεμίζει ουσιαστικά είναι η συγγραφή λογοτεχνικών κειμένων και παραμυθιών.
Είναι ένα παιδί που αρνείται πεισματικά να μεγαλώσει και δεν μπορεί να πάψει λεπτό να χαμογελά, να ονειρεύεται, να αισιοδοξεί και να ελπίζει.
Από το 2010 διατηρεί το δικό της «χώρο» στο διαδίκτυο και μπορεί κανείς να τη συναντήσει στο www.ekfrastite.blogspot.com. (Εκφράσου) Όνειρο ζωής για εκείνη ήταν να καταφέρει να εκδώσει το πρώτο της βιβλίο.
Αυτό το όνειρο πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 2015 με την κυκλοφορία της πρώτης της ποιητικής συλλογής σε ελεύθερο στίχο «Τα Λάφυρα της Ψυχής μου» και συνεχίστηκε τον Μάιο του 2016 με την κυκλοφορία της δεύτερής της ποιητικής συλλογής σε ελεύθερο στίχο «Οι Φεγγίτες της Ζωής μου» υπό την καθοδήγηση του mystory.gr
Είναι μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλκίδας «Οι Φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα» και επιδιώκει να γίνει παράδειγμα για όλους όσους θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, μα ο φόβος τους κρατάει πίσω. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τολμήσεις, να μη φοβηθείς, να βάλεις την αγάπη σου μέσα σε ότι κάνεις και να γίνεις ο ίδιος το όνειρο, η ελπίδα.
Διότι, ό,τι αγαπάς, δεν μπορεί παρά να γίνει το ίδιο η ελπίδα.
Το νέο της βιβλίο, μια συλλογή Νουβελών με τρεις ιστορίες αγάπης και με τίτλο «Η Αγάπη Δηλώνει Παρών» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λεξίτυπον


Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά