Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Ο Θανάσης Λιούνης απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Λίγο πριν την «Πρόβα Τζενεράλε», καταφέραμε να απαγάγουμε...
το Θανάση και να τον φέρουν στην αυλή μας, με την υπόσχεση να μας μιλήσει για το θέατρο, τη μεγάλη του αγάπη…

Ποια γεύση, σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Δεν έχω ακόμα εξαντλήσει τα παιδικά μου χρόνια…

Ο «θεατρίνος» στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Ο ‘’θεατρίνος’’ στην οικογένεια ήμουν εγώ. Η αναζήτηση της καλλιτεχνίας υπήρχε πάντα στο DNA των συγγενών μου, αλλά τον τομέα του θεάτρου τον ανέλαβα εξ’ ολοκλήρου…

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Ήθελα να γίνω ηθοποιός πριν γεννηθώ. Έτσι φαίνεται. Σα να μην υπήρχε άλλη επιλογή. Δε θα μπορούσα να υπηρετήσω τίποτε άλλο στη ζωή μου. Τουλάχιστον όχι με τον ίδιο ζήλο.

Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση;
Στη συγκεκριμένη παράσταση τυχαίνει, εκτός από ηθοποιός, να είμαι και ο συγγραφέας του έργου. Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν, να θέλω να βοηθήσω για το καλύτερο ανέβασμά της.

Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Μια καλή παράσταση πρέπει να περιλαμβάνει νέους ηθοποιούς (όχι απαραίτητα ηλικιακά), ταλαντούχους, με όρεξη και νεύρο για το όσον καλύτερο αποτέλεσμα προς τον θεατή.

Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Το μέλλον της δουλειάς μας φαντάζει αβέβαιο, αλλά όχι λόγο της κρίσης. Δυστυχώς ή ευτυχώς ήτανε πάντα έτσι…

Η τηλεόραση βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;
Η τηλεόραση βοηθάει κατακόρυφα την ανάδειξη του ηθοποιού, δίνοντάς του βήμα να προχωρήσει παραπέρα και να πράξει την τέχνη του.
Το αν θα φθαρθεί ενάγεται στην προσωπικότητα του καθενός και στο πως θα διαπραγματευτεί τις ευκαιρίες που του δίνονται…

Η εξουσία πιστεύετε, είναι ένα ασύνθετο μπουλούκι ή ένας σπουδαίος θίασος;
Η εξουσία είναι η δύναμη που κάνει ένα ασύνθετο μπουλούκι να μοιάζει σπουδαίος θίασος και τον σπουδαίο θίασο να χωρίζεται σε ένα ασύνθετο μπουλούκι

Την Ελλάδα με ποια ταινία θα την ταυτίζατε;
‘’Αλίμονο στους νέους’’

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δεν πηγαίνει θέατρο;
Η τεχνητή και υποδόρια -χρόνια τώρα- έλλειψη παιδείας.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Τις ‘’Βάκχες’’ του Ευριπίδη, γιατί είναι εξαιρετικό σαν κείμενο, με δυνατούς θεατρικούς μονολόγους και γιατί αναφέρεται περισσότερο στον ελληνικό μύθο, παρά στην ελληνική μυθοπλασία…

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Θα τολμήσω να πω, ο Καζαντζάκης. Έχει μια γλαφυρότητα στον λόγο και σου δημιουργεί έντονες εικόνες. Παράλληλα, μπορείς να σταματήσεις το διάβασμα αν χρειαστεί και να ξαναρχίσεις μετά από κάποιο διάστημα, χωρίς να δυσκολευτείς να θυμηθείς τι προηγήθηκε.  Κάτι που παρατηρώ αυτόν τον καιρό και στον Ντοστογιέφσκι. 

Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε;
Θα ήθελα να παίξω τον Ταρτούφο. Είχα δει την σχετική παράσταση μερικά χρόνια πριν και μου είχε αρέσει πολύ.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Το περικάρπιό μου.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
‘’Ε ρε γλέντια’’…

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
‘’Οι κυρίες της αυλής’’

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
ΜΗ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ! 



Ο Θανάσης Λιούνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Είναι απόφοιτος της ανωτέρας σχολής δραματικής τέχνης ΄Διομήδης Φωτιάδης΄, όπου διδάχθηκε από σημαντικούς δασκάλους στον χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Ασχολείται με την ηθοποιία, την σκηνοθεσία θεάτρου, τη συγγραφή θεατρικών έργων, τη μουσική, το τραγούδι καθώς και με το θέατρο σκιών, ως ένας από τους πολλά υποσχόμενους νέους Καραγκιοζοπαίχτες της γενιάς του.
Έχει συμμετάσχει σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις όπως: ΄΄Πρόβα τζενεράλε΄΄ (Σε δικό του κείμενο), ΄΄Κι εσείς για τον γιατρό΄΄ (Σε δικό του κείμενο και σκηνοθεσία) ΄΄Η κακιά, η καλή και η άσχημη΄΄ (Του Γιώργου Μακρή), ΄΄Υπηρέτης δύο αφεντάδων΄΄ - ΄΄Λοκαντιέρα ΄΄ (Σκην.: Έλενα Μιχαήλ), ΄΄Ο Καραγκιόζης προφήτης΄΄ (Του Ευγένιου Σπαθάρη), ΄΄Μαρίνος Κοντάρας΄΄ (Του Νίκου Αθερινού), ΄΄Ο χορός του έρωτα΄΄ (Του Κώστα Πρέκα), ΄΄Ιστορίες για αχρείους΄΄ (Του Ανδρέα Παπαδόπουλου) κ.α.


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)